Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θεώρημα Μπεζού (πολυώνυμα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην άλγεβρα, το θεώρημα Μπεζού για τα πολυώνυμα είναι μία ειδική περίπτωση του θεωρήματος διαίρεσης για τα πολυώνυμα, όπου ο διαιρέτης είναι πολυώνυμο πρώτου βαθμού.[1][2][3][4][5]

Θεώρημα (Μπεζού)  Έστω ένα πολυώνυμο και . Τότε το υπόλοιπο της διαίρεσης του με το είναι .

Έστω το πολυώνυμο και . Το θεώρημα Μπεζού λέει ότι το υπόλοιπο της διαίρεσης του με το είναι .

Από τον αλγόριθμο της διαίρεσης, παίρνουμε ότι

που επιβεβαιώνει ότι το υπόλοιπο είναι ίσο με .

Έστω το πολυώνυμο και . Το θεώρημα Μπεζού λέει ότι το υπόλοιπο της διαίρεσης του με το είναι .

Από τον αλγόριθμο της διαίρεσης, παίρνουμε ότι

που επιβεβαιώνει ότι το υπόλοιπο είναι ίσο με .

Έστω το πολυώνυμο . Τότε, από τις ιδιότητες της παραγοντοποίησης έχουμε ότι

και έπεται ότι το υπόλοιπο με την διαίρεση με το είναι μηδέν (που είναι ίσο με ).

Το παρακάτω πόρισμα προκύπτει από το γεγονός ότι ανν το είναι ρίζα.

Πόρισμα  Έστω ένα πολυώνυμο και . Τότε το είναι παράγοντας του ανν το είναι ρίζα του .

Πόρισμα  Έστω ένα πολυώνυμο και . Τότε το υπόλοιπο της διαίρεσης του και του είναι .

  1. Βουκούτης, Ναπολέων. Πολυώνυμα. Αθήνα: Gutenberg.
  2. Μπασογιάννης, Αθανάσιος Μ. Πολυώνυμα: Θεωρία, μέθοδοι, ασκήσεις. Ιωάννινα.
  3. Παπαγιάννης, Ορέστης Β. Λυμέναι ασκήσεις άλγεβρας-αναλύσεως: πολυώνυμα. Αθήνα: Λεούσης-Μαστρογιάννης.
  4. Ποσταντζής, Δημήτρης (1977). Πολυώνυμα: Μεθοδολογία. Αθήνα.
  5. Ρούτσης, Νίκος (1972). Πολυώνυμα. Αθήνα.