Θερμογόνος δύναμη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η θερμογόνος δύναμη μετρά την ικανότητα παραγωγής θερμικής ενέργειας ενός υλικού, το οποίο μπορεί να καεί, κατά την καύση του. Είναι η θερμική ενέργεια που εκλύεται κατά την καύση ενός κιλού στερεού ή υγρού καυσίμου ή ενός κυβικού μέτρου αερίου καυσίμου που βρίσκεται σε κανονικές συνθήκες. Διακρίνεται σε κατωτέρα και ανωτέρα θερμογόνο δύναμη. [1] [2]

Σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το θερμικό (ενεργειακό) περιεχόμενο είναι μια βασική ιδιότητα ενός καυσίμου εφόσον αποτελεί τη βάση για τον υπολογισμό της θερμικής απόδοσης.

Μέτρηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετριέται με χρήση ειδικού θερμιδόμετρου (ASTM D240). Επίσης, για τον προσδιορισμό της μπορούν να χρησιμοποιηθούν και εμπειρικές σχέσεις και διαγράμματα όταν δεν είναι δυνατός ο πειραματικός προσδιορισμός της. Οι σχέσεις αυτές έχουν πολύ ικανοποιητική ακρίβεια και προτείνονται ακόμα και από επίσημους οργανισμούς τυποποίησης (ASTM, British Standards, ISO).[3]

Διάκριση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανωτέρα θερμογόνος δύναμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν στα προϊόντα καύσης το νερό βρίσκεται σε υγρή κατάσταση, δεν έχει απορροφήσει δηλαδή ενέργεια, η θερμογόνος δύναμη ονομάζεται ανωτέρα.

Κατωτέρα θερμογόνος δύναμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν στα προϊόντα καύσης το νερό βρίσκεται σε αέρια κατάσταση (υδρατμοί), το νερό έχει απορροφήσει ενέργεια και η θερμογόνος δύναμη, που έχει κατά συνέπεια μικρότερη τιμή από της ανωτέρας, ονομάζεται κατωτέρα θερμογόνος δύναμη.

Δεδομένου ότι οι μηχανές εσωτερικής καύσης αποβάλλουν το νερό με τη μορφή ατμού στα καυσαέρια, η τιμή της κατώτερης θερμογόνου δύναμης είναι η κατάλληλη για αναφορά κατά τη σύγκριση καυσίμων.[4]

Διαφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διαφορά μεταξύ Ανώτερης και Κατώτερης θερμογόνου δύναμης εξαρτάται από την περιεκτικότητα του καυσίμου σε υδρογόνο.[3]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μ. Φούντης· Δ. Γιαννόπουλος. «Θεωρία καύσης και συστήματα καύσης» (PDF). Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2011. 
  2. «Αρχική Σελίδα > Φυσικό Αέριο > Ιδιότητες». Φυσικό Αέριο Αττικής. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2011. 
  3. 3,0 3,1 Σ. Στούρνας· Ε. Λόης· Φ. Ζαννίκος (2007). Τεχνολογία Καυσίμων και Λιπαντικών. ΕΜΠ. σελ. 120. 
  4. «Diesel Fuels Technical Review» (PDF). Chevron. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 11 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2015.