Θέατρο (μυθιστόρημα)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θέατρο
ΣυγγραφέαςΟυίλιαμ Σόμερσετ Μομ
ΤίτλοςTheatre
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημιουργίας1937
Ημερομηνία δημοσίευσης1937
Μορφήμυθιστόρημα

Θέατρο (αγγλικός τίτλος: Theatre) είναι μυθιστόρημα του Άγγλου συγγραφέα Ουίλιαμ Σόμερσετ Μομ, που δημοσιεύτηκε το 1937 ταυτόχρονα στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη.[1]

Το μυθιστόρημα αναφέρεται σε μια επιτυχημένη ηθοποιό που η οικογενειακή της ζωή και η καριέρα της αναστατώνονται από μια θυελλώδη σχέση με έναν νεαρό.[2]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κύριος χαρακτήρας του μυθιστορήματος είναι η 46χρονη Τζούλια Λάμπερτ. Είναι η πιο διάσημη ηθοποιός θεάτρου στην Αγγλία, πλούσια και επιτυχημένη. Βρίσκεται στο αποκορύφωμα της φήμης και έχει πλούσιους θαυμαστές. Η Τζούλια εμφανίζεται συχνά ματαιόδοξη, εγωκεντρική και ανίκανη για γνήσια συναισθήματα. Για αυτήν, η γραμμή που χωρίζει την πραγματικότητα από τη σκηνή είναι δυσδιάκριτη. Ο σύζυγός της Μάικλ είναι επίσης επιτυχημένος ιδιοκτήτης και διευθυντής θεάτρου, όπου παίζει η Τζούλια. Έχουν έναν γιο, τον 20χρονο Ρότζερ, φοιτητή στο Κέιμπριτζ.

Σταδιακά, η προσωπική ζωή της Τζούλιας παύει να τη συγκινεί: ο σύζυγός της είναι κλειστός, συγκρατημένος, πρακτικός, έπαψε να τον αγαπά και άρχισε να τον απατά. Δημιουργεί σχέση με έναν νεαρό λογιστή στο θέατρο του Μάικλ, τον Τόμας Φένελ, ο οποίος είναι 25 χρόνια νεότερος της. Στην αρχή κολακεύεται και διασκεδάζει με την προσοχή του ντροπαλού και πρόθυμου νεαρού, αλλά σύντομα παρασύρεται από το πάθος και τον ερωτεύεται άγρια, επικίνδυνα. Κάνει δώρα στον αγαπημένο της, τον φέρνει πιο κοντά στην οικογένειά της, ξεχνώντας μερικές φορές την ευπρέπεια. Τον καλεί για ένα δεκαπενθήμερο στο εξοχικό της. Ο Τομ κάνει παρέα με τον γιο της Ρότζερ, που έχει παρόμοια ηλικία, και η Τζούλια απογοητεύεται που ο Τομ περνά τον περισσότερο χρόνο του μαζί του, όχι μαζί της. [3]

Σταδιακά, η Τζούλια παρατηρεί ότι η σχέση της με τον Τομ έχει βλάψει τη φήμη της, η κοινωνία τους σχολιάζει και, το πιο δυσάρεστο, κυρίως λόγω της ματαιοδοξίας του Τομ. Η Τζούλια αναγκάζεται να αντιμετωπίσει την αλήθεια. Παραδέχεται ότι ο Τομ δεν την αγαπά, το πάθος του - αν ποτέ υπήρξε - ανήκει στο παρελθόν και συνειδητοποιεί ότι ήταν γι 'αυτόν, κυρίως, ένα μέσον κοινωνικής ανέλιξης. Επιπλέον, ο Τομ ενδιαφέρεται για τη νεαρή ηθοποιό Έιβις Κράιτον η οποία, με τη βοήθεια της Τζούλιας, προσλαμβάνεται στο θέατρο. Το πιο οδυνηρό για την ερωτευμένη γυναίκα είναι ότι δεν πρόκειται απλώς για μια επιπόλαιη σχέση: ο Τομ πρόκειται να παντρευτεί τη νεαρή ηθοποιό. [4]

Η Τζούλια, σαν μια δυνατή και σοφή γυναίκα, αντιμετωπίζει τα συναισθήματά της για τον Τομ. Μεταξύ εκδίκησης και ζήλιας, η πραγματική ζωή και το θέατρο συγχωνεύονται για την ηθοποιό. Το μυθιστόρημα τελειώνει με τον θρίαμβό της στο έργο στο οποίο έκανε την πρώτη της εμφάνιση η Έιβις Κράιτον. Η Τζούλια εκδικείται καταστρέφοντας αριστοτεχνικά και με μαεστρία το ντεμπούτο και την καριέρα της νεαρής ηθοποιού.

Στο τέλος του μυθιστορήματος, η Τζούλια, απογοητευμένη, λέει: «Λένε ότι η υποκριτική είναι μόνο φαντασία. Αυτή η φαντασία, όμως, είναι η μόνη πραγματικότητα».[1]

Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1942: θεατρική διασκευή σε σκηνοθεσία Γκάι Μπόλτον. Η πρεμιέρα έγινε στη Νέα Υόρκη.
  • 1962: Julia, You are magical, σε σκηνοθεσία Άλφρεντ Βάιντενμαν με τη Λίλι Πάλμερ, βασίζεται στο έργο του Μπόλτον.
  • 1978: Teatris του Jānis Streičs, λετονική ταινία μεγάλου μήκους.
  • 2004: Being Julia, Η τελευταία λέξη της Τζούλια, κινηματογραφική ταινία του Ούγγρου σκηνοθέτη Ίστβαν Ζάμπο και πρωταγωνιστές την Ανέτ Μπένινγκ, τον Τζέρεμι Άιρονς.[5]

Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Θέατρο, μτφ. Γ. Μακρή, εκδ. Οι φίλοι του βιβλίου, 1944 [6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]