Θάλασσα της Κελέβης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θάλασσα της Κελέβης
ΧώραΙνδονησία
Έκταση280.000 km²
Γεωγραφικές συντεταγμένες3°0′0″N 122°0′0″E

Η θάλασσα της Κελέβης (ινδονησιακά: Laut Sulawesi, φιλιππινέζικα: Dagat Selebes) βρίσκεται στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό και οριοθετείται στα βόρεια από το αρχιπέλαγος Σουλού και την θάλασσα Σουλού, καθώς και το νησί Μιντανάο των Φιλιππίνων, στα ανατολικά από την συστάδα νησιών Σανγκιχέ, στα νότια από την χερσόνησο Μιναχάσα του Σουλαουέζι και στα δυτικά από το Καλιμαντάν στην Ινδονησία. Εκτείνεται σε μια απόσταση 675 χιλιομέτρων από βόρεια προς νότια και σε μια απόσταση 840 χιλιομέτρων από ανατολικά προς δυτικά. Έχει έκταση 280.000 τ.χλμ. και μέγιστο βάθος 6.200 μέτρων. Νότια του ακρωτηρίου Μανγκαλιχάτ, η θάλασσα ανοίγεται προς τα νοτιοδυτικά διαμέσου του στενού Μακασσάρ στην θάλασσα της Ιάβας.

Η θάλασσα της Κελέβης είναι κομμάτι μιας αρχαίας ωκεάνιας λεκάνης που σχηματίστηκε 42 εκατομμύρια χρόνια πριν. Πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια, η κίνηση του φλοιού της γης είχε μετακινήσει την λεκάνη αρκετά κοντά στα ηφαίστεια της Ινδονησίας και των Φιλιππίνων με αποτέλεσμα η λεκάνη να δέχεται τα συντρίμμια τους.[1] Πριν από 10 εκατομμύρια χρόνια η θάλασσα της Κελέβης γέμισε από ηπειρωτικά συντρίμμια (π.χ. άνθρακας) που απέθετε ένα αναπτυσσόμενο νεαρό βουνό στο Βόρνεο και η λεκάνη είχε σταθεροποιηθεί κοντά στην Ευρασία.

Τα σύνορα μεταξύ της θάλασσας Κελέβης και Σουλού βρίσκονται στην οροσειρά Σιμπούτου-Μπασιλάν. Ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, βαθιές τάφροι και υποθαλάσσια βουνά, σε συνδυασμό με ενεργά ηφαιστειακά νησιά, δημιουργούν περίπλοκα ωκεανογραφικά χαρακτηριστικά.

Οριοθέτηση των ΑΟΖ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Μαΐου 2013, η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας των Φιλιππίνων και η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Ινδονησίας υπέγραψαν μια συμφωνία οριοθέτησης της συνοριογραμμής που οριοθετεί την αποκλειστική οικονομική ζώνη των δύο χωρών. Συμφωνήθηκε ότι η περιοχή βόρεια της συνοριογραμμής θα υπάγεται στην δικαιοδοσία των Φιλιππίνων (υπό την ονομασία θάλασσα του Μιντανάο), ενώ θάλασσα της Κελέβης θα ονομάζεται η περιοχή νότια της συνοριογραμμής, η οποία υπάγεται στην Ινδονησία.[2][3][4]

Σημείο Γεωγραφικό πλάτος Γεωγραφικό μήκος
1 3° 06' 41 Β 119° 55' 34 Α
2 3° 26' 36 Β 121° 21' 31 Α
3 3° 48' 58 Β 122° 56' 03 Α
4 4° 57' 42 Β 124° 51' 17 Α
5 5° 02' 48 Β 125° 28' 20 Α
6 6° 25' 21 Β 127° 11' 42 Α
7 6° 24' 25 Β 128° 39' 02" Α
8 6° 24' 20 Β 129° 31' 31 Α

Έκταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός ορίζει τη Θάλασσα της Κελέβης ως θάλασσα του ανατολικού ινδικού αρχιπελάγους. Ορίζει τα όρια της ως εξής:[5]

Στο Βορρά. Το Νότιο όριο της θάλασσας Σουλού [Από το σημείο Ταγκόλο μέχρι την Δυτική ακτή του Μιντανάο στο νοτιοδυτικό άκρο εκείθεν προς τη βόρεια ακτή της νήσου Μπασιλάν (6°45′N 122°04′E / 6.750°N 122.067°E / 6.750; 122.067), διαμέσου εκείνου του νησιού μέχρι το κάτω άκρο του, εκείθεν μια γραμμή προς το νησί Μπιτινάν (6°04′N 121°27′E / 6.067°N 121.450°E / 6.067; 121.450) έξω από το ανατολικό άκρο του νησιού Τζόλο. Δια μέσου του νησιού Τζόλο σχηματίζεται μια μακριά γραμμή. Στο σημείο με γεωγραφικές συντεταγμένες 121°04 'Α βρίσκεται η Νότια ακτή και εκείθεν το όριο τίθεται διαμέσου των νησιών Ταπούλ και Λουγκούς και κατά μήκος της Βόρειας ακτής του νησιού Ταβιτάβι προς το νησί Μπονγκάο (5°01′N 119°45′E / 5.017°N 119.750°E / 5.017; 119.750), και από εκείθεν προς το Ταντζόνγκ Λαμπιάν, το Βορειοανατολικό άκρο του Βόρνεο και την Νοτιοδυτική ακτή του Μιντανάο.

Στα Ανατολικά. Μια γραμμή από το σημείο Τινάκα, στο νότιο σημείο του Μιντανάο μέχρι το βόρειο σημείο του Πουλάου Σανγκιχέ Μπεσάρ (3°45′N 125°26′E / 3.750°N 125.433°E / 3.750; 125.433) και εκείθεν διαμέσου του Πουλάου-πουλάου Σανγκιχέ μέχρι το Ταντζούνγκ Πουισάν, το βορειοανατολικό άκρο της Κελέβης [Σουλαουέζι].

Στα Νότια. Η Βόρεια ακτή της Κελέβης μεταξύ του Ταντζούνγκ Πουισάν και του Ταντζούνγκ Μπινάρ (ποτάμια του Ακρωτηρίου) (1°20′N 120°52′E / 1.333°N 120.867°E / 1.333; 120.867) και από εκείθεν μια γραμμή προς το Ταντζούνγκ Μανγκαλιχάτ στο Βόρνεο, το Βόρειο όριο του στενού του Μακασσάρ [μια γραμμή που ενώνει το Ταντζούνγκ Μανγκαλιχάτ του Βόρνεο (1°02′N 118°57′E / 1.033°N 118.950°E / 1.033; 118.950) και το Ταντζούνγκ Μπινάρ (ποταμοί του Ακρωτηρίου) στη Κελέβη (1°20′N 120°52′E / 1.333°N 120.867°E / 1.333; 120.867)].

Στα Δυτικά. Η Ανατολική ακτή της Βόρνεο μεταξύ του Ταντζούνγκ Μανγκαλιχάτ και του Ταντζόνγκ Λαμπιάν, το νότιο όριο της θάλασσας Σουλού.

Θαλάσσια ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καλαμάρια του γένους των Ενοπλοτευθίδων από την θάλασσα της Κελέβης.

Η θάλασσα της Κελέβης είναι το σπίτι για μια ευρεία ποικιλία ψαριών και υδρόβιων πλασμάτων. Το τροπικό περιβάλλον και τα ζεστά και καθαρά νερά επιτρέπουν την στέγαση περίπου 580 από τα 793 είδη κοραλλίων ικανά να χτίζουν υφάλους, μερικά από τα οποία αναπτύσσονται ως μερικοί από τους πιο βιοδιαφορετικούς κοραλλιογενείς υφάλους στον κόσμο. Η θαλάσσια ζωή της θάλασσας παρουσιάζει εξαιρετική βιοποικιλότητα, συμπεριλαμβανομένων των φαλαινών και των δελφινιών, των θαλάσσιων χελωνών, των σαλαχιών, των μυλιοβατίδων, των μπαρακούντων, των ξιφίων και άλλα είδη που ζουν σε υφάλους και πελάγη. Ζουν πολλοί τόνοι και κιτρινόπτεροι τόνοι. Στην θάλασσα της Κελέβης αλιεύονται ψάρια αλλά και άλλα θαλασσινά προϊόντα.

Το νότιο σύνορο της θάλασσας της Κελέβης στην παραλία Καλασέι του νησιού Μπουνακέν (βόρειο Σουλαουέζι).
Το βόρειο σύνροο της θάλασσας της Κελέβης (παραλιακή περιοχή του Μαϊτούμ στο Σαρανγκάνι).

Εμπορική σημασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η θάλασσα της Κελέβης είναι σημαντικός θαλάσσιος δρόμος για το περιφερειακό εμπόριο. Η θάλασσα είναι επίσης δημοφιλής για καταδύσεις και πολυτελείς κρουαζιέρες.

Γεωλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η θάλασσα της Κελέβης αποτελεί μέρος μιας ωκεάνιας πλάκας. Η πλάκα βυθίζεται στα νότια και βόρεια. Έχουν γίνει πολλές σεισμικές έρευνες και γεωτρήσεις για να βρεθούν γεωλογικές πληροφορίες.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. C.Michael Hogan. 2011. Celebes Sea. Encyclopedia of Earth. Eds. P.Saundry & C.J.Cleveland. National Council for Science and the Environment. Washington DC
  2. «Agreement between the Government of the Republic of the Philippines and the Government of the Republic Indonesia concerning the delimitation of the Exclusive Economic Zone boundary». Official Gazette. Republic of the Philippines. 23 Μαΐου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2014. 
  3. Department of Foreign Affairs (23 Μαΐου 2014). «Q&A on the Philippine and Indonesian agreement on the Exclusive Economic Zone Boundary». Republic of the Philippines. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2014. 
  4. «Philippines-Indonesia Exclusive Economic Zone Boundary». Official Gazette. Republic of the Philippines. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (png) στις 26 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2014. 
  5. «Limits of Oceans and Seas, 3rd edition» (PDF). International Hydrographic Organization. 1953. Ανακτήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]