Θάλασσα της Αραφούρα
Συντεταγμένες: 9°30′S 135°0′E / 9.500°S 135.000°E
| Θάλασσα της Αραφούρα | |
|---|---|
 Η θέση της θάλασσας στον χάρτη | |
 | |
| Χώρες | Ωκεανία: Αυστραλία, Ινδονησία, Νέα Γουινέα |
| Μέγιστο Μήκος | 1.290 χλμ. |
| Μέγιστο Πλάτος | 560 χλμ. |
| Έκταση | 650.000 τ.χλμ. |
| Μέσο Βάθος | 50-80 μ. |
| Μέγιστο Βάθος | 610 μ. |
| Νησιά | Νήσοι Αρού, Νήσος Κρόκερ, Νήσοι Γκούλμπερν, Νήσος Χάουαρντ |
Η Θάλασσα της Αραφούρα βρίσκεται δυτικά του Ειρηνικού Ωκεανού, υπερκείμενη της υφαλοκρηπίδας μεταξύ της Αυστραλίας και της Ινδονησιακής Νέας Γουινέας.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Θάλασσα της Αραφούρα συνορεύει στα ανατολικά με τον Πορθμό Τόρες και τη Θάλασσα των Κοραλλίων, στα νότια με τον κόλπο της Καρπεντάρια, στα δυτικά με τη Θάλασσα του Τιμόρ και στα βορειοδυτικά με τις θάλασσες του Μπάντα και του Σεράμ. Έχει συνολική έκταση 650.000 τ.χλμ., με 1.290 χλμ. μήκος και 560 χλμ. πλάτος. Το βάθος της θάλασσας είναι στο μεγαλύτερο μέρος της 50-80 μέτρα, και αυξάνεται προς τα δυτικά, όπου κοραλλιογενείς ύφαλοι αναπτύσσονται σε βάθη έως 610 μ.[1]
Φαίνεται πως η υφαλοκρηπίδα της θάλασσας της Αραφούρα ήταν στεριά με ξηρό κλίμα, και μετά τη λήξη του Παγετώνα, όταν ο καιρός ζεστάθηκε, κατακλύστηκε με νερά. Μια μεγάλη επίπεδη γέφυρα ξηράς συνέδεε την Αυστραλία και τη Νέα Γουινέα και διευκόλυνε τη μετανάστευση ανθρώπων από την Ασία στην Αυστραλία.[2]
Οριοθέτηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός ορίζει τη Θάλασσα της Αραφούρα ως ένα από τα υδατικά σώματα του Ανατολικού Ινδικού Αρχιπελάγους. Τα όριά της είναι: [3]
Στον Βορρά. Το Νοτιοανατολικό όριο της θάλασσας του Σεράμ [Μια γραμμή από την Καροέφα, της Νέας Γουινέας, προς το νοτιοανατολικό άκρο της νήσου Άντι, και μέχρι το Βόρειο σημείο της νήσου Κάι Μπέσαρ ( 5°17′S 133°09′E / 5.283°S 133.150°E )] και το Ανατολικό όριο της Θάλασσας του Μπάντα [Μία γραμμή από το Βόρειο σημείο της Νήσου Κάι Μπέσαρ, προς το Νότιο σημείο της, μετά προς το Βορειοανατολικό σημείο της νήσου Φορντάτα, μέσω του νησιού και απέναντι στο βορειοανατολικό σημείο του Λαράτ των Νήσων Τάνιμπαρ ( 7°06′S 131°55′E / 7.100°S 131.917°E ), κάτω στην ανατολική ακτή της νήσου Γιαμντένα ως το Νότιο σημείο της, μετά μέσω της νήσου Ανγκαρμάσα ως το Βόρειο σημείο της Σελαρόης και μέσω του νησιού στο Νότιο σημείο του Άρο Οεσόε ( 8°21′S 130°45′E / 8.350°S 130.750°E )].
Στην Ανατολή. Η νοτιοδυτική ακτή της Νέας Γουινέας από την Καροέφα (133 ° 27'E) ως την είσοδο του ποταμού Μπένσμπακ (141 ° 01'E), και από εκεί μια γραμμή προς το Βορειοδυτικό άκρο της χερσονήσου του Γιόρκ στην Αυστραλία ( 11°05′S 142°03′E / 11.083°S 142.050°E ).
Στον Νότο. Η Βόρεια ακτή της Αυστραλίας από το Βορειοδυτικό άκρο της Χερσονήσου του Γιόρκ ως το Ακρωτήρι του Ντον ( 11°19′S 131°46′E / 11.317°S 131.767°E ).
Στη Δύση. Μια γραμμή από το Ακρωτήρι του Ντον ως το Ακρωτήρι Άρο Οεσόε, το Νότιο σημείο της Σελαρόης (Νήσοι Τάνιμπαρ).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα της θάλασσας πρωτοεμφανίστηκε στο βιβλίο «Οδηγίες Ναυσιπλοΐας για τη Θάλασσα της Αραφούρα» του Τζορτζ Γουίντσορ Ερλ, το 1837, το οποίο βασίστηκε στις αφηγήσεις των Υποπλοίαρχων Κολφ και Μοντέρα του Βασιλικού Ολλανδικού Ναυτικού.[4]
Το όνομα Αραφούρα ίσως προέρχεται από την Πορτογαλική Αλφούρς που σημαίνει "ελεύθεροι άνδρες". Στο Τοπωνυμικό Λεξικό του Α.Τζ. βαν ντερ Άα, του 1939, αναφέρεται ότι «οι ιθαγενείς του Μολούκες αυτοαποκαλούνταν "χαραφόρας", που σημαίνει "παιδιά των βουνών"».[5]
Το 1775 ο Τόμας Φόρεστ ταξίδεψε στα νησιά Μολούκες και ανέφερε τους "Αραφόρα" που ζούσαν στο δυτικό άκρο της Νέας Γουινέας, υπο την κυριαρχία των "Παπούα", και στο Μιντανάο. [6] Το 1804, ο γεωγράφος Κόνραντ Μαλτέ Μπρουν επιβεβαίωσε ότι είδε τους "Αραφόρα" του Φόρεστ, [7] σε αυτές τις τοποθεσίες και στο Βόρνεο.[8] Ο εθνολόγος Τζέιμς Πρίτσαρντ τους περιέγραψε ως κυνηγούς κεφαλών.[9] Το 1835 ο Τζον Κούλτερ ανέφερε τους "Ορραφόρα",[10] ιθαγενείς που ζουν στην ενδοχώρα της νοτιοδυτικής Νέας Γουινέας και είναι διαφορετική φυλή από τους Παπούα..
Αλιεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η θάλασσα της Αραφούρα είναι σημαντικός αλιευτικός πόρος, ιδιαίτερα για την αλιεία γαρίδων και βενθοπελαγικών ειδών. Οικονομικά σημαντικών είδη είναι οι γιγαντόπερκες, οι επινεφελίνες, οι γαρίδες του είδους των Πενεΐδων (Penaeidae), οι νεμιπτερίδες, κ.α.[11]
Στον κόσμο πολλά θαλάσσια οικοσυστήματα και τα ιχθυαποθέματά τους γενικά καταρρέουν, αλλά η Θάλασσα της Αραφούρα ξεχωρίζει για την πλούσια θαλάσσια αλιεία της.[12][13][14] Ωστόσο, απειλείται από την παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιεία.[15]
To 2002 ιδρύθηκε το Φόρουμ Εμπειρογνωμόνων για τις Θάλασσες της Αραφούρα και του Τιμόρ (ATSEF), με αποστολή του να συνεισφέρει στην επίτευξη αειφόρου ανάπτυξης και την εξάλειψη της φτώχειας στις θαλάσσιες περιοχές.[16]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Arafura Sea | sea, Pacific Ocean». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Australian natural history» (PDF).
- ↑ «Limits of Oceans and Seas, 3rd edition» (PDF). International Hydrographic Organization. 1953. σελίδες 27–28. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2019.
- ↑ Earl, George Windsor· Kolff, D. H.· Modera, Justin (1837). «Sailing directions for the Arafura Sea». Hydrographic Office, London.
- ↑ «Place Names Register». www.ntlis.nt.gov.au. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Captain Thomas Forrest, A Voyage to New Guinea, and the Moluccas, from Balambangan: &c. (Dublin, 1779).
- ↑ Edme Mentelle & Malte Brun, Géographie mathématique, physique et politique de toutes les parties du monde, &c., vol. XII (Paris, Henry Tardieu & Laporte, 1804), pages 400, 597.
- ↑ M. Malte-Brun, Universal Geography, or a Description of All the Parts of the World on a New Plan, &c., vol. III (Edinburgh, Adam Black, 1822).
- ↑ James Clowes Prichard, Researches into the Physical History of Man (London, J. & A. Arch, 1813), page 307.
- ↑ John Coulter, M.D., Adventures on the Western Coast of South America and the Interior of California: including a narrative of incidents at the Kingsmill Islands, New Ireland, New Britain, New Guinea, and other islands in the Pacific Ocean; &c., vol. II (London, Longmans, 1847), chapters 11—16.
- ↑ Nations, Food and Agriculture Organization of the United (6 Ιουνίου 2018). Socio-economics of trawl fisheries in Southeast Asia and Papua New Guinea. Food & Agriculture Org. ISBN 978-92-5-109929-2.
- ↑ «:: Arafura Ventures ::». www.arafuraventures.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Biophysical Profile of the Arafura and Timor Seas.
- ↑ «The sea is running out of fish, despite nations' pledges to stop it». Science (στα Αγγλικά). 8 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Illegal fishing in the Arafura sea».
- ↑ Arafura and Timor Seas Expert Forum (ATSEF)