Η κυρία του Μαξίμ
 Αφίσα για την πρώτη παράσταση (1899) | |
| Συγγραφέας | Ζωρζ Φεντώ |
|---|---|
| Τίτλος | La Dame de chez Maxim |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Μορφή | θεατρικό έργο |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η κυρία του Μαξίμ (γαλλικός τίτλος: La Dame de chez Maxim) είναι φάρσα σε τρεις πράξεις του Ζωρζ Φεντώ, που παίχτηκε για πρώτη φορά στις 17 Ιανουαρίου 1899 στο Παρίσι.[1]
Η υπόθεση αναφέρεται στις περιπέτειες ενός ευυπόληπτου συντηρητικού κυρίου που έμπλεξε με μια χορεύτρια, μετά από ξέφρενο ξενύχτι στο εστιατόριο Μαξίμ.[2]
Κορυφαίο δείγμα θεάτρου βοντβίλ, είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια παράσταση από όλα τα έργα του Φεντώ και μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του: με θριαμβευτικές κριτικές, το έργο ανέβηκε για 579 παραστάσεις, σε μια εποχή που μια σειρά από 100 παραστάσεις θεωρούνταν επιτυχία στα θέατρα του Παρισιού. Η επιτυχία ήταν τέτοια που ο Φεντώ το 1902 έγραψε μια συνέχεια, Η δούκισσα των Φολί Μπερζέρ.
Το έργο έχει διασκευαστεί πολλές φορές για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση[3] και ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή μέχρι την εποχή μας.[4]
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πράξη Α΄
.jpg)
Η σκηνή ανοίγει στο σπίτι του αξιοσέβαστου γιατρού Πετιπόν, μεσημέρι στο Παρίσι. Ο φίλος και συνάδελφός του γιατρός Μοζινκούρ φθάνει και βρίσκει τον Πετιπόν να κοιμάται στο πάτωμα. Οι δυο τους είχαν βγει έξω το προηγούμενο βράδυ για να γιορτάσουν μια επαγγελματική επιτυχία και κατέληξαν στο εστιατόριο Μαξίμ. Ο Πετιπόν ξυπνά χάλια, δεν θυμάται τίποτε και έκπληκτος ανακαλύπτει μια νεαρή μισόγυμνη γυναίκα στο κρεβάτι του. Είναι η Μπέμπα-Γαρίδα, [5] χορεύτρια στο Μουλέν Ρουζ. Η σύζυγος του Πετιπόν, η θρησκόληπτη Γκαμπριέλ, μπαίνει και βρίσκει το φόρεμα της χορεύτριας στο πάτωμα, το παίρνει, υποθέτοντας ότι είναι αυτό που είχε παραγγείλει στη μοδίστρα της. Χάρη σε ένα τέχνασμα της χορεύτριας, η Γκαμπριέλ φεύγει χωρίς να υποψιαστεί τίποτα, αλλά η ίδια δεν έχει πλέον φόρεμα για να βγει από το σπίτι. Ο Μοζινκούρ φεύγει για να της αγοράσει ένα, και τότε καταφθάνει απροσδόκητα ο θείος του Πετιπόν, στρατηγός Πετιπόν που έλειπε χρόνια από τη Γαλλία. Δεν έχει γνωρίσει ποτέ τη σύζυγο του ανιψιού του και υποθέτει ότι η νεαρή γυναίκα στο κρεβάτι είναι η κυρία Πετιπόν. Την προσκαλεί, μαζί με τον ανιψιό του, στον πύργο του στην Τουρέν για τον γάμο της ανιψιάς του Κλεμεντίν. Ο Πετιπόν, αναστατωμένος βρίσκεται υποχρεωμένος να συμφωνήσει. Ο στρατηγός φεύγει και ο Μοζινκούρ φτάνει με το φόρεμα για τη χορεύτρια, η οποία φεύγει. Η Γκαμπριέλ επιστρέφει και ο σύζυγός της λέει ότι λέει ότι πρέπει να φύγει από την πόλη για μια ιατρική υπόθεση. Δύο άντρες παραδίδουν ένα νέο ιατρικό υλικό στον Πετιπόν. Είναι μια «εκστατική καρέκλα», σχεδιασμένη για να βάζει έναν ασθενή που κάθεται σε αυτήν σε μια ευφορική έκσταση. Μόνη της η Γκαμπριέλ λαμβάνει καθυστερημένα την επίσημη πρόσκληση του στρατηγού και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, αν και ο σύζυγός της δεν μπορεί να συμμετάσχει στη γιορτή του στρατηγού, αυτή θα πάει μόνη της. Ο Μοζινκούρ, μαθαίνοντας για την αναχώρησή της, πηγαίνει κι αυτός εκεί.[6]
Πράξη Β΄
Στον πύργο του στρατηγού, οι κυρίες της επαρχίας σοκάρονται αλλά γοητεύονται από την τολμηρή και ελαφριά συμπεριφορά της Μπέμπας και τις παριζιάνικες εκφράσεις του πεζοδρομίου που χρησιμοποιεί και, πιστεύοντας ότι είναι η νέα μόδα από το Παρίσι, προσπαθούν να τη μιμηθούν. Η Γκαμπριέλ φτάνει. Όταν της παρουσιάζουν τη χορεύτρια ως «κυρία Πετιπόν», η Γκαμπριέλ υποθέτει ότι είναι η γυναίκα του στρατηγού. Η Μπέμπα τραγουδάει ένα πρόστυχο τραγούδι, το οποίο, ευτυχώς, οι κυρίες δεν καταλαβαίνουν –αν και οι κύριοι το καταλαβαίνουν– και μετά χορεύει καν-καν, οι κυρίες προσπαθούν να το μάθουν. Ένας νεαρός δούκας την ερωτεύεται. Ο Πετιπόν αγγίζει τα όρια της παραφροσύνης. Ο Κορινιόν, αρραβωνιαστικός της ανιψιάς του στρατηγού, φτάνει. Είναι ένας παλιός έρωτας της χορεύτριας, τα ξαναφτιάχνουν και φεύγουν μαζί από τον πύργο. Ο Πετιπόν επικαλείται μια επείγουσα ιατρική ανάγκη και αναχωρεί για το Παρίσι.[7]
Πράξη Γ΄
Πίσω στο σπίτι του Πετιπόν, οι λανθασμένες ταυτότητες πολλαπλασιάζονται και οι χαρακτήρες παγώνουν στη μέση της δράσης σε κρίσιμες στιγμές, όταν κάθονται στην εκστατική καρέκλα. Καταφθάνει ο αφελής νεαρός δούκας ερωτευμένος με την «κυρία Πετιπόν» (τη Μπέμπα) και βρίσκεται στην αγκαλιά της αγανακτισμένης Γκαμπριέλ. Ακολουθεί μια σειρά από απροσδόκητες ανατροπές, προσβολές και μια απειλούμενη μονομαχία που αποφεύγεται την τελευταία στιγμή. Τελικά η αλήθεια αποκαλύπτεται, μαζί με εξηγήσεις για τις διάφορες πλαστοπροσωπίες, και όλοι καταλήγουν στον κατάλληλο σύντροφο, συμπεριλαμβανομένου του στρατηγού και της χορεύτριας που φεύγουν στοργικά μαζί.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η κυρία του Μαξίμ - Το Θέατρο της Δευτέρας, 1980
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ . «babelio.com/livres/Feydeau-La-dame-de-chez-Maxim».
- ↑ . «libretheatre.fr/wp-content/uploads/2016/01/la_dame_de_chez_maxim_feydeau_LT.pdf» (PDF).
- ↑ . «imdb.com/La dame de chez Maxim/TV Movie/2008».
- ↑ . «monopoli.gr/2020/11/25/reviews/kritikh-theatroy/«Η κυρία του Μαξίμ» στο Εθνικό Θέατρο».
- ↑ la Môme Crevette, περίπου «η γαριδούλα»
- ↑ . «avantscenetheatre.com/catalogue/la-dame-de-chez-maxim».
- ↑ . «libretheatre.fr/la-dame-de-chez-maxim-de-feydeau/».
|