Η είδηση μιας απαγωγής

Η είδηση μιας απαγωγής

Συγγραφέας	Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες
Τίτλος	Noticia de un secuestro
Γλώσσα	ισπανικά
Ημερομηνία δημοσίευσης	1996
Μορφή	Δημοσιογραφικό χρονικό
Χαρακτήρες	Maruja Pachón, Alberto Villamizar, Francisco Santos Calderón, Diana Turbay castillo, Πάμπλο Εσκομπάρ, Σέσαρ Γκαβίρια, Hernando Santos Castillo και Nydia Quintero Turbay
Τόπος	Κολομβία
LC Class	OL10342028W
δεδομένα ()

Η είδηση μια απαγωγής, (πρωτότυπος τίτλος Noticia de un secuestro), είναι ένα δημοσιογραφικό χρονικό του Κολομβιανού συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, στο οποίο εξιστορούνται οι απαγωγές μιας σειράς επιφανών πολιτών της Κολομβίας από τον Πάμπλο Εσκομπάρ και των καρτέλ των ναρκωτικών που έλαβαν χώρα τον χειμώνα του 1990.

Τον Οκτώβριο του 1993 ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες άρχισε να γράφει έπειτα από παρότρυνση και με την βοήθεια της Μαρούχα Πατσόν και της οικογένειάς της, τις περιπέτειες της απαγωγής της από την συμμορία του Πάμπλο Εσκομπάρ. Αργότερα και όσο η έρευνά του προχωρούσε προστέθηκαν και οι αναμνήσεις και των άλλων θυμάτων απαγωγών της περιόδου αυτής. Από αυτήν την έρευνα προέκυψε 3 χρόνια μετά, το 1996 αυτό το βιβλίο.

Το βιβλίο πρωτοδημοσιεύτηκε στα ισπανικά με τον τίτλο Noticia de un secuestro, από τον εκδοτικό οίκο "Mondadori Diana" της Βαρκελώνης το 1996.

Λίγους μήνες μετά κυκλοφόρησε και στα αγγλικά με τίτλο News of a Kidnapping από τις εκδόσεις "Penguin", και στα ελληνικά από τις εκδόσεις "Λιβάνης. Α.Α"., σε μετάφραση της Κλαίτης Σωτηριάδου.

Συνολικά έχει εκδοθεί σε 13 γλώσσες.

Το ιστορικό

Η απαχθείσα, που ανοίγει τη διήγηση είναι η Μαρούχα Πατσόν, (Maruja Pachón de Villamizar) διευθύντριας τότε της Κρατικής Εταιρείας Κινηματογραφικής Ανάπτυξης (FOCINE) και η κουνιάδα και βοηθός της, Μπεατρίς Βιλιαμισάρ ντε Γκερέρο, (Beatriz Villamizar de Guerrero). Άγνωστοι (ακόμα) απαγάγουν τις δυο γυναίκες στις 7 Νοεμβρίου 1990 μέσα από το αυτοκίνητό τους, σκοτώνοντας τον σωφέρ, ακριβώς στη γωνία του σπιτιού της Πατσόν στη Μπογκοτά.

Η πρώτη απαγωγή που ανοίγει και το ξέσπασμα απαγωγών εκείνης της περιόδου, έγινε στις 30 Αυγούστου 1990 ήταν της Ντιάνα Τουρμπάι, (Diana Turbay), διευθύντρια του δελτίου ειδήσεων της τηλεόρασης Cripton, του περιοδικού Hoy&Hoy και κόρη του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας και αρχηγού του Φιλελεύθερου Κόμματος της χώρας, Χούλιο Σέσαρ Τουρμπάι (Julio César Turbay). Υποσχόμενοι ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ για τους αντάρτες, στη Ντιάνα την κατάφεραν να ξεκινήσει με την ομάδα της για έναν προορισμό 160 χλμ. μακριά από τη Μπογκοτά. Μαζί με την Τουρμπάι απήγαγαν επίσης και τα μέλη του συνεργείου της: την συντάκτρια του δελτίου ειδήσεων Ασουσένα Λιέβανο (Azucena Liévano), τον συντάκτη Χουάν Βίτα (Juan Vitta), τους κινηματογραφιστές Ρίτσαρντ Μπεσέρα, (Richard Becerra) και Ορλάντο Ασεβέδο (Orlando Acevedo), και τον γερμανό δημοσιογράφο Χέρυ Μπους (Hero Buss).

Δεκαεννιά μέρες αργότερα, στις 18 Νοέμβρη 1990 απήγαγαν τη Μαρίνα Μοντόγια (Marina Montoya), μια γυναίκα 64 χρόνων, μητέρα του Λουίς Γκιγιέρμο Πέρες Μοντόγια, διοικητικό στέλεχος της «Kodak» Κολομβίας και αδερφή του Χερμάν Μοντόγια (German Montoya), ιθύνων νου της επίθεσης εναντίον των λαθρεμπόρων που εξαπέλυσε η προηγούμενη κυβέρνηση του Βιργίλιο Μπάρκο Βάργας (Virgilio Barco Vargas) από τη θέση του Γραμματέα της Προεδρίας. αργότερα την ίδια ημέρα, 18 Νοεμβρίου του 1990 απήγαγαν και τον Φρανσίσκο Σάντος (Francisco Santos), αρχισυντάκτη της μεγαλύτερης εφημερίδας της Κολομβίας, "El Tiempo".

Γρήγορα έμαθαν ότι όλες τις απαγωγές τις έκαναν οι λεγόμενοι Εκδόσιμοι (Los Extraditables), Καρτέλ Μεδεγίν και πιο συγκεκριμένα ο Πάμπλο Εσκομπάρ, με σκοπό να εκβιάσουν την κυβέρνηση και να πετύχουν την επίσημη δέσμευσή της στο μη έκδοσή τους στις ΗΠΑ, αφού πίστευαν ότι ήταν καλύτερα ένας τάφος στην Κολομβία παρά ένα κελί στις Η.Π.Α.

Την πορεία αυτών των γεγονότων από την απαγωγή της Ντιάνα Τουρμπάι μέχρι την απελευθέρωση και της τελευταίας ομήρου της Μαρούχα Πατσόν 6 μήνες αργότερα, παρακολουθεί αυτό το βιβλίο.