Η Ανάπαυλα
| Συγγραφέας | Mario Benedetti |
|---|---|
| Τίτλος | La tregua |
| Γλώσσα | Ισπανικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1961 |
| Τόπος | Μοντεβιδέο |
| LC Class | OL27951748M |
| δεδομένα () | |
Η Ανάπαυλα (ισπανικά: La tregua και προφέρεται «Λα τρέγουα») είναι ένα μυθιστόρημα του συγγραφέα Μάριο Μπενεντέττι, το οποίο γράφτηκε το 1959 και τοποθετείται στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης.
Δομή αφήγησης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μυθιστόρημα είναι γραμμένο με τη μορφή καταχωρήσεων στο προσωπικό ημερολόγιο του πρωταγωνιστή Μαρτίν Σαντομέ. Σε αυτό διηγείται μια περίοδο της ζωής του όντας υπάλληλος και χήρος, που πλησιάζει στη συνταξιοδότηση, καθώς και την εμφάνιση και εξέλιξη της ερωτικής του σχέσης.
Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μυθιστόρημα εξελίσσεται στην πόλη Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης, από τις 11 Φεβρουαρίου του 1958 έως τις 28 Φεβρουαρίου του 1959. Ο Μαρτίν Σαντομέ είναι ένας χήρος 49 χρόνων που οδεύει προς την σύνταξη του. Η σχέση του με τα τρία παιδιά του, που έχουν ήδη μεγαλώσει, τη Μπλάνκα, το Χάιμε και τον Εστέμπαν, δεν είναι πολύ καλή λόγω της εμμονής του με τη δουλειά. Ο Μαρτίν ξεκινάει μια ρομαντική σχέση με την εικοσιτετράχρονη Λάουρα Αβεγιανέδα, η οποία αρχίζει να εργάζεται στην ίδια εταιρεία με αυτόν. Σιγά σιγά, η σχέση μεταξύ τους προχωράει μέχρι που ζουν μαζί σε ένα διαμέρισμα που νοικιάζει ο Μαρτίν αποκλειστικά για τις συναντήσεις τους, οι οποίες όπως ο πρωταγωνιστής αφήνει να εννοηθεί στο ημερολόγιο του, είναι κάτι παραπάνω από ερωτικές, αφού ήδη έχει αναπτυχθεί μια σχέση αγάπης μεταξύ τους. Μετά από λίγο καιρό ο Μαρτίν αποφασίζει να ζητήσει τη Λάουρα σε γάμο, όμως η πρόθεση του δεν υλοποιείται εξαιτίας της αιφνίδιας απουσίας της από το γραφείο: αρρώστησε εξαιτίας μιας γρίπης. Σε αυτό το σημείο της ιστορίας οι σημειώσεις στο ημερολόγιο του Μαρτίν γίνονται μπερδεμένες και σποραδικές. Τελικά μαθαίνουμε ότι η Λάουρα έχει πεθάνει και γι’ αυτό οι σημειώσεις στο ημερολόγιο δεν ήταν τόσο συχνές όσο αρχικά. Στη συνέχεια ο Μαρτίν διηγείται τη ζωή του μετά τη Λάουρα, όταν επιστρέφει στη μονοτονία της δουλειάς του και αναπολεί μια αγάπη άγνωστη σε όλους. Ο τελευταίος στοχασμός του πρωταγωνιστή πριν το τέλος της ιστορίας είναι ότι η ζωή του είχε προορισμό τη μονοτονία και τη μοναξιά, και ότι ο Θεός του έδωσε αυτή την αξιολύπητη ύπαρξη, πριν το θάνατο της του χάρισε μια ανάπαυλα με την Λάουρα για να αισθανθεί ζωντανός για μια στιγμή, ωστόσο αργά ή γρήγορα θα επέστρεφε στη ρουτίνα του, στην πραγματική ζωή του.
Πρόσωπα του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μαρτίν Σαντομέ (Martín Santomé)
Κεντρικό πρόσωπο του έργου, ένα ώριμος άντρας 49 χρονών, γκριζομάλλης, που εργάζεται στο τμήμα οικονομικών μίας εταιρείας με ανταλλακτικά ποδηλάτων βουνού. Ήδη ενώ βρίσκεται κοντά στη συνταξιοδότηση, ερωτεύεται μια υφισταμένη του την Λάουρα Αβεγιανέδα, και με εκείνη μοιράζεται τις στιγμές που ξαναγίνεται ευτυχισμένος, όμως μετά το θάνατο της αγαπημένης του φτάνει στο συμπέρασμα ότι ο Θεός του χάρισε μια ανάπαυλα, μία μικρή περίοδο ευτυχίας. Κατά τη διάρκεια του μυθιστορήματος ο Μαρτίν Σαντομέ αποκτά και μία «καλή» σχέση με τα παιδιά του Εστέμπαν και Μπλάνκα.
Λάουρα Αβεγιανέδα (Laura Avellaneda)
Είναι μια νεαρή γυναίκα με γλυκά χαρακτηριστικά και γαλήνια πράσινα μάτια, λεπτή μύτη, μαύρα μαλλιά και ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα. Είναι μια γυναίκα αποφασιστική, σίγουρη για τον εαυτό της και για τα θέλω της, έξυπνη, εργατική, στοργική και αφοσιωμένη. Έκανε σχέση με τον Μαρτίν Σαντομέ… που διήρκησε λίγο παραπάνω από δυο μήνες και μετά πεθαίνει εξαιτίας μιας γρίπης που παρουσίασε επιπλοκές.
Μπλάνκα (Blanca)
Κόρη του Μαρτίν Σαντομέ, διατηρεί μια αισθηματική σχέση με τον Ντιέγκο και όταν γνωρίζει τη Λάουρα γίνονται αμέσως πολύ καλές φίλες. Έχει μια πολύ καλή σχέση με τον πατέρα της εν συγκρίσει με τα άλλα δυο αδέρφια της. Ήταν αυτή που έμοιαζε περισσότερο στη μητέρα της.
Χάιμε (Jaime)
Γιος του Μαρτίν Σαντομέ, ο οποίος επίσης διαπληκτίζεται με τον πατέρα του και τον αδερφό του Εστέμπαν. Στη συνέχεια αποκαλύπτεται ότι είναι ομοφυλόφιλος και φεύγει από το σπίτι, αφήνοντας ένα επιθετικό σημείωμα εναντίον του πατέρα του παρά το γεγονός ότι είναι ο γιος με τον οποίο ο πατέρας τα πάει καλύτερα. Επίσης, είναι ο πρώτος που μαθαίνει για τη σχέση του πατέρα του με τη Λάουρα Αβεγιανέδα.
Εστέμπαν (Esteban)
Γιος του Μαρτίν Σαντομέ, ο οποίος επίσης διαπληκτίζεται με τον πατέρα του και τον αδερφό του Χαΐμε. Διατηρεί μια απόμακρη σχέση με τον πατέρα του, εκτός από την στιγμή που ο ίδιος αρρωσταίνει και ο πατέρας του τον επισκέπτεται στο δωμάτιο του. Δεν είναι ιδιαίτερα δεμένος με τον πατέρα του αλλά ακόμα και έτσι ο πατέρας του με αυτόν συζητάει περισσότερο για την συνταξιοδότηση του.
Ιζαμπέλ (Isabel)
Ήταν η σύζυγος του Μαρτίν Σαντομέ μέχρι που πέθανε (κατά τη διάρκεια της γέννας του Χαΐμε, έπαθε εκλαμψία και πέθανε λίγες ώρες μετά) αφήνοντας χήρο τον Μαρτίν. Αυτός την θυμάται συνεχώς και την συγκρίνει με την Λάουρα Αβεγιανέδα, την νέα του σύντροφο. Η σχέση της με τον Μαρτίν Σαντομέ ήταν πιο παθιασμένη από εκείνη του Μαρτίν με την σύζυγο του.
Κινηματογραφικές μεταφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ταινία γυρισμένη στην Αργεντινή το 1974[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπάρχει μια κινηματογραφική εκδοχή του μυθιστορήματος, η οποία γυρίστηκε στην Αργεντινή σε σενάριο των Αΐδα Μπόρτνικ (Aída Bortnik) και Σέρχιο Ρενάν (Sergio Renán), και σε σκηνοθεσία του τελευταίου.[1] Η ταινία κυκλοφόρησε την 1 Αυγούστου του 1974 με τους ηθοποιούς Έκτωρ Αλτέριο (Héctor Alterio) και Άννα Μαρία Πίτσιο (Ana María Picchio) να κατέχουν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Η ταινία προτάθηκε για Όσκαρ το 1975 στην κατηγορία «Καλύτερη ταινία της οποίας η γλώσσα δεν ήταν η αγγλική».[2]
Ταινία γυρισμένη στο Μεξικό το 2003[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2003 πραγματοποιήθηκε μια δεύτερη κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος, αυτή τη φορά σε σκηνοθεσία του μεξικανού Αλφόνσο Ρόσας Πριέγο (Alfonso Rosas Priego).[3] Αυτή η ταινία κυκλοφόρησε την 24 Οκτωβρίου του 2003 με τους ηθοποιούς Γκονθάλο Βέκα (Gonzalo Vega) και Αδριάνα Φονσέκα (Adriana Fonseca) στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Αυτή είναι μια κινηματογραφική μεταφορά στην οποία η ιστορία εξελίσσεται στο λιμάνι της Βερακρούς στο Μεξικό.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Ficha técnica de La tregua (1974)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Φεβρουαρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ Awards for La tregua (1974) (en).
- ↑ La tregua (2003)