Η Τες των ντ' Υρμπερβίλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Τες των ντ' Υρμπερβίλ
ΣυγγραφέαςΤόμας Χάρντι
ΤίτλοςTess of the d'Urbervilles
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1891
Μορφήμυθιστόρημα
Εμπνευσμένο απόGeorge Turberville
LC ClassOL44927W[1]
ΠροηγούμενοWessex Tales
ΕπόμενοJude the Obscure
Αριθμός Σελίδων592
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Τες των ντ'Υρμπερβίλ: Μιά αγνή γυναίκα σε πιστή περιγραφή (αγγλικός τίτλος: Tess of the d'Urbervilles: A Pure Woman Faithfully Presented) είναι μυθιστόρημα του Τόμας Χάρντι. Αρχικά δημοσιεύθηκε σε μια λογοκριμένη έκδοση σε συνέχειες στη βρετανική εικονογραφημένη εφημερίδα The Graphic (Ιούλιος-Δεκέμβριος 1891) και εκδόθηκε σε μορφή βιβλίου (τρεις τόμοι) την ίδια χρονιά. [2]

Το μυθιστόρημα αφηγείται την ιστορία μιας ατιμασμένης κοπέλας και τις δραματικές επιπτώσεις που έχει το παρελθόν στη ζωή της. Θεωρείται πλέον έργο κλασικό της αγγλικής λογοτεχνίας, αν και στην εποχή του προκάλεσε αντιδράσεις, σκανδαλίζοντας τους αναγνώστες λόγω «ανηθικότητας», καθώς παρουσίαζε την ηρωίδα σαν ένα ενάρετο θύμα της άκαμπτης ηθικής της Βικτωριανής εποχής. [3]

Το 2006, κατατάχθηκε στην 26η θέση σε μια δημοσκόπηση του BBC.[4]

Το μυθιστόρημα διαδραματίζεται σε μια φτωχή αγροτική περιοχή της Αγγλίας, το φανταστικό Γουέσεξ του Τόμας Χάρντι.[5]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το νεαρό κορίτσι. Η 16χρονη Τες είναι η μεγαλύτερη κόρη του Τζον και της Τζόαν Ντέρμπιφιλντ, αμόρφωτων (και μάλλον τεμπέληδων) αγροτών. Όταν ο εφημέριος του χωριού, που ασχολείται με τη γενεαλογία, λέει στον Τζον ότι το επίθετό του είναι μια παραφθορά του ντ'Υρμπερβίλ και ότι κατάγεται από μια παλιά οικογένεια Νορμανδών, ο Τζον εκείνο το βράδυ πανηγυρίζει και μεθάει. Η Τες οδηγεί το κάρο τους για την αγορά στη θέση του πατέρα της, αλλά αποκοιμιέται, το κάρο συντρίβεται και το μοναδικό άλογο της οικογένειας σκοτώνεται. Νιώθοντας ένοχη, ενδίδει στην προτροπή της μητέρας της να επισκεφτεί στην κοντινή πόλη την κυρία ντ'Υρμπερβίλ, μια πλούσια χήρα, για να «διεκδικήσει τη συγγένεια», αγνοώντας ότι ο αείμνηστος σύζυγος της χήρας Σάιμον Στόουκ είχε κάποτε πάρει τον τίτλο και το επώνυμο κάτω από αμφίβολες συνθήκες.[6]

Ο Άλεκ, γιος της κυρίας ντ'Υρμπερβίλ, απορρίπτει την Τες ως μέλος της οικογένειας αλλά της βρίσκει δουλειά στο κτήμα και την πολιορκεί. Η Τες, αν και κολακευμένη, αντιστέκεται στις προτάσεις του Άλεκ, αλλά λόγω της νεότητας και της απειρίας της δεν διακρίνει την απειλή για την αρετή της. Ένα βράδυ, με το πρόσχημα ότι τη σώζει από έναν καυγά, ο Άλεκ την παίρνει με το άλογό του σε ένα απομακρυσμένο σημείο και εναπόκειται στον αναγνώστη να αποφασίσει αν στη συνέχεια τη βιάζει ή την αποπλανεί.

Η νεαρή γυναίκα. Η Τες επιστρέφει στο πατρικό της, όπου το επόμενο καλοκαίρι γεννά ένα άρρωστο αγόρι. Καθώς ο πάστορας αρνήθηκε να βαφτίσει ένα παιδί που γεννήθηκε εκτός γάμου, η Τες το βαφτίζει μόνη της, ονομάζοντάς το Σόροου (Θλίψη). Το παιδί σύντομα πεθαίνει.

Η νέα ζωή. Δύο χρόνια αργότερα, η Τες είναι έτοιμη για μια νέα αρχή και αναζητά δουλειά μακριά από το χωριό της. Βρίσκει δουλειά στο γαλακτοκομείο μιας φάρμας, όπου το παρελθόν της είναι άγνωστο. Ερωτεύονται με τον Έιντζελ Κλερ, έναν νεαρό που βρίσκεται στη φάρμα για να μάθει τη διαχείριση γαλακτοκομικών προϊόντων.

Εικονογράφηση του 1891

Οι συνέπειες. Ο πατέρας του Έιντζελ, ένας κληρικός, εκπλήσσεται που ο γιος του επιθυμεί να παντρευτεί μια εργάτρια, αλλά δεν φέρνει καμία αντίρρηση, πιστεύοντας ότι η Τες είναι μια αγνή κοπέλα. Νιώθοντας ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να κρύψει το παρελθόν της, η Τες είναι απρόθυμη να δεχτεί την πρόταση γάμου του Έιντζελ, αλλά τελικά συμφωνεί. Αργότερα προσπαθεί αρκετές φορές να του πει την ιστορία της, αλλά διστάζει. Τελικά, το βράδυ πριν από τον γάμο του γράφει ένα γράμμα που περιγράφει τι της είχε συμβεί και το γλιστρά κάτω από την πόρτα του. Την επόμενη μέρα ανακαλύπτει το γράμμα κάτω από το χαλί και συνειδητοποιεί ότι ο Έιντζελ δεν το έχει δει. Στη συνέχεια το καταστρέφει.

Το ζευγάρι περνά τη νύχτα του γάμου του σε ένα πανδοχείο. Όταν ο Έιντζελ ομολογεί ότι κάποτε είχε μια σύντομη σχέση με μια μεγαλύτερη γυναίκα, η Τες του λέει για τον Άλεκ, σίγουρη ότι θα καταλάβει και θα τη συγχωρήσει.[7]

Η γυναίκα πληρώνει. Ο Έιντζελ τρομοκρατείται από την ομολογία της. Η Τες δεν είναι η αγνή κοπέλα που πίστευε, και παρόλο που παραδέχεται ότι ήταν «περισσότερο αμάρτημα εναντίον της», αισθάνεται αποξενωμένος. Το ζευγάρι χωρίζει μετά από λίγες μέρες. Η Τες επιστρέφει στο πατρικό της ενώ ο Έιντζελ ταξιδεύει στη Βραζιλία για να ξεκινήσει μια νέα ζωή. Η οικογένεια της Τες εξαντλεί σύντομα τα χρήματα που της έχει δώσει ο Έιντζελ και η Τες αναγκάζεται να εργαστεί σε ένα αγρόκτημα.

Η επιστροφή. Ο Άλεκ συνεχίζει να κυνηγάει την Τες αν και είναι ήδη παντρεμένη. Όταν η Τες μαθαίνει ότι οι γονείς της είναι άρρωστοι, σπεύδει στο σπίτι της. Η μητέρα της αναρρώνει αλλά ο πατέρας της πεθαίνει και η άπορη οικογένεια εκδιώκεται από το σπίτι της. Ο Άλεκ λέει στην Τες ότι ο σύζυγός της δεν θα επιστρέψει ποτέ και προσφέρεται, υπό προϋποθέσεις, να στεγάσει την οικογένεια στο κτήμα του. Εκείνη αρνείται.

Οι επιχειρήσεις του Έιντζελ αποτυγχάνουν, μετανιώνει για τη μεταχείρισή του στην Τες και αποφασίζει να επιστρέψει στην Αγγλία.

Το τέλος. Μετά από μια μακρά αναζήτηση, ο Έιντζελ βρίσκει την Τες ντυμένη κομψά να ζει σε ένα πανδοχείο σε ένα μοντέρνο παραθαλάσσιο θέρετρο με το όνομα κυρία ντ'Υρμπερβίλ. Την παρακαλεί τρυφερά να τον συγχωρέσει, αλλά η Τες του λέει ότι έφτασε πολύ αργά, πλέον είναι ερωμένη του Άλεκ. Ο Έιντζελ φεύγει απρόθυμα.

Η Τες και ο Άλεκ μαλώνουν και η Τες τον κατηγορεί που έχασε την αγάπη του Έιντζελ για δεύτερη φορά. Τον μαχαιρώνει θανάσιμα και φεύγει.

Βρίσκει τον Έιντζελ και του λέει ότι δολοφόνησε τον άντρα που κατέστρεψε τη ζωή της. Το ζευγάρι βρίσκει ένα άδειο σπίτι και μένει εκεί για πέντε ημέρες σε μια ευτυχισμένη απομόνωση με αόριστα σχέδια να κρυφτούν μέχρι να τελειώσει η αναζήτηση για την Τες και να μπορέσουν να φύγουν στο εξωτερικό. Η παρουσία τους αποκαλύπτεται και φεύγουν για να αποφύγουν τη σύλληψη. Καταλήγουν στο Στόουνχεντζ, όπου η Τες ξαπλώνει για να κοιμηθεί σε έναν αρχαίο πέτρινο βωμό. Η Τες ζητά από τον Έιντζελ να παντρευτεί και να φροντίσει την αδελφή της Λίζα-Λου μετά τον θάνατό της. Την αυγή, ενώ η Τες κοιμάται, ο Έιντζελ βλέπει ότι είναι περικυκλωμένοι. Τα τελευταία λόγια της Τες είναι «Είμαι έτοιμη».

Το μυθιστόρημα κλείνει με τον Έιντζελ και τη Λίζα-Λου να παρακολουθούν από έναν κοντινό λόφο καθώς η μαύρη σημαία που υποδηλώνει την εκτέλεση της Τες υψώνεται πάνω από τη φυλακή. Ο Έιντζελ και η Λίζα-Λου συνεχίζουν το δρόμο τους χέρι-χέρι.[8]

Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μυθιστόρημα έχει διασκευαστεί για το θέατρο, την όπερα, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.

  • 1906: Τες, όπερα του Φρεντερίκ Αλφρέ ντ'Ερλανζέ. [9]

Μετάφραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η Τες των ντ' Υρμπερβίλ, μετάφραση: Σπάρτη Γεροδήμου, εκδόσεις Ερμείας, 1983 [11]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]