Η Πόλη των Χαμένων Παιδιών
| Η Πόλη των Χαμένων Παιδιών La Cité des enfants perdus | |
|---|---|
 Η κινηματογραφική αφίσα | |
| Σκηνοθεσία | Ζαν-Πιέρ Ζενέ και Μαρκ Καρό |
| Παραγωγή | Claudie Ossard[1] |
| Πρωταγωνιστές | Ρον Πέρλμαν[2][3][4], Daniel Emilfork[2][3][5], Judith Vittet[3][5], Ντομινίκ Πινιόν[2][5], Ζαν-Κλοντ Ντρεϊφύς[2][5], Alexis Pivot[5], Babeth Étienne, Christophe Salengro[5], Cyril Aubin[5], Dominique Bettenfeld[5], Dominique Chevalier[5], Enrique Villanueva[5], François Hadji-Lazaro[5], Frankie Pain[5], Geneviève Brunet[5], Ζαν Λουί Τρεντινιάν[5], Jean-Philippe Labadie[5], Lorella Cravotta[5], Marc Caro[5], Ματιέ Κασσοβίτς[5], Mireille Mossé[5], Nane Germon[5], Rufus[5], Serge Merlin[5], Thierry Gibault[5], Ticky Holgado[5], Raphaèle Bouchard, Odile Mallet[6], Mapi Galán[6] και Arthur Mazet[6] |
| Μουσική | Άντζελο Μπανταλαμέντι |
| Φωτογραφία | Michel Amathieu και Νταριούς Χοντζί |
| Μοντάζ | Hervé Schneid |
| Διανομή | UGC και Netflix |
| Πρώτη προβολή | 1995 |
| Διάρκεια | 112 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία |
| Γλώσσα | γαλλικά |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Πόλη των Χαμένων Παιδιών (Γαλλικός τίτλος: La Cité des enfants perdus) είναι ταινία επιστημονικής φαντασίας του 1995, σε σκηνοθεσία Μαρκ Καρό και Ζαν-Πιέρ Ζενέ, σε σενάριο των Ζαν-Πιέρ Ζενέ και Ζιλ Αντριάν, με πρωταγωνιστή τον Ρον Πέρλμαν. [7]
Η ταινία είναι διεθνής συμπαραγωγή Γαλλίας, Γερμανίας και Ισπανίας. Στιλιστικά σχετίζεται με την προηγούμενη ταινία των Ζενέ-Καρό Ντελικατέσεν (1991) και την επόμενη του Ζενέ, Αμελί (2001).
Η μουσική είναι του Άντζελο Μπανταλαμέντι, τα κοστούμια σχεδιασμένα από τον Ζαν-Πωλ Γκοτιέ και η φωτογραφία του Νταριούς Κοντζί. [8] Η ταινία παρουσιάστηκε στο Φεστιβάλ των Καννών το 1995. [9]
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η υπόθεση διαδραματίζεται εκτός τόπου και χρόνου σε ένα σκοτεινό λιμάνι όπου ζει ο Κρανκ (Ντανιέλ Εμιλφόρκ), ένα παρανοϊκό και κακόβουλο πλάσμα που δημιουργήθηκε από έναν εξαφανισμένο επιστήμονα. Ο Κρανκ δεν μπορεί να ονειρευτεί, κάτι που τον κάνει να γερνάει πρόωρα. Έτσι, χρησιμοποιεί τους Κύκλωπες, μια μυστηριώδη αίρεση τυφλών, οι οποίοι απάγουν παιδιά από μια κοντινή πόλη-λιμάνι και σε αντάλλαγμα τους προμηθεύει με μηχανικά μάτια και αυτιά.
Στο καταφύγιό του σε μια εγκαταλελειμμένη προβλήτα, κάπου στον ωκεανό (την οποία μοιράζεται με άλλες δημιουργίες του επιστήμονα: έξι παιδικούς κλώνους, ένα νάνο που ονομάζεται Μάρθα και ένα ασώματο πλάσμα που ονομάζεται Ίρβιν), χρησιμοποιεί μια μηχανή εξαγωγής ονείρων για να κλέψει τα όνειρα των παιδιών. Αλλά στο κεφάλι του τα όνειρα μετατρέπονται σε εφιάλτες. Μεταξύ των απαχθέντων είναι ο Ντανρέ (Ζοζέφ Λυσιάν), ο μικρός αδερφός του ισχυρού Ένα (Ρον Πέρλμαν).
Μια ομάδα παιδιών θα επιχειρήσουν να αντισταθούν, μετά από περιπέτειες σώζονται και ο Κρανκ πεθαίνει.[10]
Κριτική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Απόσπασμα από την παρουσίαση της ταινίας στην ιστοσελίδα freecinema.gr.
«...έχουμε να κάνουμε με δύο jongleur της εικόνας, οι οποίοι κρύβουν μέσα τους μια παράδοξη μαγεία και παίζουν στα δάχτυλα τη μοντέρνα τεχνολογία. Με μοναδική αισθητική φινέτσα και φαντασία δανείζονται τη retro διάθεση από τον Ντίκενς (κοστούμια, χώροι και κύρια αναφορά το Ίδρυμα των σιαμαίων αδελφών που «διδάσκουν» ορφανά κλεφτρόνια) και τον Βερν (παρελθοντικός φουτουρισμός και κύρια αναφορά ο υποβρύχιος ρακοσυλλέκτης), ανακατεύουν λίγο από Τέρι Γκίλιαμ (με το «Brazil» σαν πνευματικό «πατέρα») και σερβίρουν ένα μείγμα ολότελα δικό τους. Όλοι οι χαρακτήρες μοιάζουν με δραπέτες ενός freak show που βρήκαν καταφύγιο σε μια πόλη παιδιών....».[11]
Διανομή ρόλων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ρον Πέρλμαν ως Ένας
- Ζυντίτ Βιτέ ως Μιέτ
- Ντανιέλ Εμιλφόρκ ως Κρανκ
- Ζοζέφ Λυσιάν ως Ντανρέ
- Ντομινίκ Πινόν ως ο οδηγός και οι 6 κλώνοι
- Ζενεβιέβ Μπρυνέ και Οντίλ Μαλέ ως Χταπόδι
- Ζαν-Κλωντ Ντρεϊφύς ως Μαρτσέλο
- Ζαν-Λουί Τρεντινιάν ως Ίρβιν (φωνή)
Βραβεία και διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βραβεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σεζάρ 1996: Βραβείο Σεζάρ Καλύτερων σκηνικών
Υποψηφιότητες και διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Σεζάρ 1996: Καλύτερων κουστουμιών για τον Ζαν-Πωλ Γκοτιέ, Καλύτερης φωτογραφίας για τον Νταριούς Κοντζί και Καλύτερης μουσικής για τον Άντζελο Μπανταλαμέντι.
- Φεστιβάλ Καννών 1995: επίσημη επιλογή στον διαγωνισμό και εναρκτήρια ταινία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Freebase Data Dumps. Google.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 www
.allocine .fr /film /fichefilm _gen _cfilm=9683 .html. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2016. - ↑ 3,0 3,1 3,2 stopklatka
.pl /film /miasto-zaginionych-dzieci. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2016. - ↑ www
.filmaffinity .com /es /film183523 .html. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2016. - ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 5,12 5,13 5,14 5,15 5,16 5,17 5,18 5,19 5,20 5,21 5,22 5,23 www
.imdb .com /title /tt0112682 /fullcredits. Ανακτήθηκε στις 19 Μαΐου 2016. - ↑ 6,0 6,1 6,2 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ . «imdb.com/title/Η πόλη των χαμένων παιδιών (1995)».
- ↑ . «allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilmLa Cité des enfants perdus».
- ↑ . «festival-cannes.com/en/films/la-cite-des-enfants-perdus».
- ↑ . «cinephilia.gr/index.php/tainies/europa/3589-la-cite-des-enfants-perdus-marc-caro-jean-pierre-jeunet».
- ↑ . «freecinema.gr/movies/la-cite-des-enfants-perdus/».