Η Γαλάζια Ντάλια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Γαλάζια Ντάλια
(The Blue Dahlia)
ΣκηνοθεσίαΤζορτζ Μάρσαλ
ΠαραγωγήΤζον Χάουσμαν
ΣενάριοΡέημοντ Τσάντλερ
ΠρωταγωνιστέςΆλαν Λαντ
Βερόνικα Λέικ
Γουίλιαμ Μπέντιξ
Ντόρις Ντάουλινγκ
ΜουσικήRobert E. Dolan και Βίκτορ Γιάνγκ
ΦωτογραφίαΛάιονελ Λίντον
ΜοντάζΆρθουρ Π. Σμιντ
ΕνδυματολόγοςΊντιθ Χεντ
Εταιρεία παραγωγήςParamount Pictures
ΔιανομήParamount Pictures
Πρώτη προβολήCountry flag 4/19/1946
Κυκλοφορία1946
Διάρκεια100 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Η Βερόνικα Λέικ και ο Άλαν Λαντ σε στιγμιότυπο της ταινίας.

Η Γαλάζια Ντάλια (αγγλ.: The Blue Dahlia), είναι Αμερικανικό φιλμ νουάρ του 1946 σε σενάριο Ρέημοντ Τσάντλερ και σκηνοθεσία Τζορτζ Μάρσαλ[1]. Σηματοδότησε την τρίτη συνεργασία του πρωταγωνιστικού διδύμου της: Άλαν Λαντ και Βερόνικα Λέικ[2]. Πρόκειται για το πρώτο σενάριο το οποίο έγραψε ποτέ ο αμερικανός συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Ρέιμοντ Τσάντλερ.

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζόνι Μόρισον (Άλαν Λαντ), αξιωματικός του ναυτικού, επιστρέφει σπίτι του από το μέτωπο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και βρίσκει τη σύζυγό του, Έλεν (Ντόρις Ντάουλινγκ) στην αγκαλιά του εραστή της, Έντι Χάργουντ (Χάουαρντ Ντα Σίλβα), ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου "Η Γαλάζια Ντάλια". Στον καυγά που ακολουθεί μεταξύ του ζευγαριού, η Έλεν αποκαλύπτει στον Τζόνι τα πραγματικά αίτια του θανάτου του γιου τους και ο Τζόνι αποφασίζει να την εγκαταλείψει. Φεύγοντας όμως ο Τζόνι αφήνει το όπλο του στο σαλόνι του σπιτιού. Την ίδια νύχτα η σύζυγος του Τζόνι δολοφονείται και η αστυνομία βρίσκει το όπλο του Τζόνι δίπλα από το πτώμα της. Παράλληλα ο Τζόνι, που περιφερόταν μες τη βροχή κατά τη διάρκεια της νύχτας, συναντά τυχαία την πρώην σύζυγο του Χάργουντ, Τζόις (Βερόνικα Λέικ), η οποία τον ερωτεύεται και μόλις μαθαίνει ότι είναι ο βασικός ύποπτος για τη δολοφονία της Έλεν, αποφασίζει να τον βοηθήσει προκειμένου να ανακαλύψει τον πραγματικό δολοφόνο.

Πληροφορίες παραγωγής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εταιρία Paramount Pictures έψαχνε να βρει ένα καινούργιο σενάριο για τον Άλαν Λαντ που άνηκε στο δυναμικό της και γι' αυτό προσέγγισε τον Ρέιμοντ Τσάντλερ, ο οποίος εκεινη την περίοδο έγραφε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα και το είχε αφήσει στη μέση σκεπτόμενος να το μετατρέψει σε σενάριο για ταινία. Ο Τζον Χάουσμαν, παραγωγός της Paramount, αφού το διάβασε αποφάσισε να το αγοράσει[3][4][5]. ο Ρέιμοντ Τσάντλερ ολοκλήρωσε το σενάριο όντας σε κατάσταση μέθης. Ο Τσάντλερ που είχε χρόνιο πρόβλημα αλκοολισμού διαπίστωσε ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα ολοκλήρωνε το σενάριο εντός της προθεσμίας που του είχε θέσει η εταιρία Paramount, ήταν εφόσον βρισκόταν υπό την επήρεια του αλκόολ. Τα γυρίσματα της ταινίας είχαν ξεκινήσει και εκείνος καθυστερούσε πολύ τη συγγραφή[6]. Η Paramount του είχε επιτρέψει να εργάζεται στο σπίτι και του είχε διαθέσει δυο αποκλειστικούς σοφέρ. Ο Τσάντλερ θεωρούσε το σκηνοθέτη Τζορτζ Μάρσαλ, αποτυχημένο εφόσον δεν είχε λάβει καμιά αναγνώριση για τη δουλειά του σε 30 χρόνια καριέρας, ενω αντιπαθούσε υπερβολικά τη Βερόνικα Λέικ την οποία αποκαλούσε Μορόνικα (από την αγγλική λέξη moron=ηλίθιος-α)[7]. Παράλληλα ο Άλαν Λαντ, κατά την περίοδο της συγγραφής του σεναρίου, είχε κληθεί για να πολεμήσει στο μέτωπο όπου έπρεπε να παρουσιαστεί άμεσα. Ο Λαντ επέστρεψε και ανέλαβε το ρόλο του Τζόνι Μόρισον σηματοδοτώντας την τρίτη του συνεργασία με τη Λέικ, με την οποία είχε γίνει κινηματογραφικό ζευγάρι λόγω ανάγκης. Ο Λαντ είχε ύψος 1.65 m και ήταν δύσκολο για την Paramount να βρει την κατάλληλη παρτενέρ που να τον κάνει να φαίνεται ψηλότερος απ' ότι ήταν στην πραγματικότητα. Η Λέικ με ύψος 1.50 m πληρούσε όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές για να υποδυθεί το αντικείμενο του πόθου του κινηματογραφικού αυτού αστέρα. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ο Λαντ έσπασε το πόδι του μετά την πάλη με τους δυο άνδρες που τον κρατάνε αιχμάλωτο. Μετά την προβολή της ταινίας μια νεαρή γυναίκα με το όνομα Ελίζαμπεθ Σκοτ δολοφονήθηκε στο Λος Άντζελες. Οι εφημερίδες της εποχής ονόμασαν την υπόθεση "Η Γαλάζια Ντάλια". Το έγκλημα έμεινε όμως ανεξιχνίαστο. Αρχικά ο δολοφόνος της ταινίας επρόκειται να είναι ο Μπαζ (που υποδύεται ο Γουίλιαμ Μπέντιξ), συμπολεμιστής και φίλος του Μόρισον. Μετά από πιέσεις του Αμερικανικού Ναυτικού που δεν ήθελε τους απόμαχους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου να απεικονίζονται ως δολοφόνοι, ο Τσάντλερ αναγκάστηκε να ξαναγράψει το σενάριο δίνοντας το ρόλο του δολοφόνου σε έναν άλλον από τους ήρωες της ταινίας. Ο Τσάντλερ δεν έμεινε ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα. Δεν του άρεσαν το απότομο κλείσιμο της ταινίας και η ερμηνεία της Βερόνικα Λέικ[6].

Βραβεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία προτάθηκε για Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου κι έχασε το βραβείο από την ταινία Ο Εβδομος Πέπλος (The Seventh Veil, 1945).

Υποψηφιότητα:

  • Πρωτότυπου Σεναρίου - Ρέιμοντ Τσάντλερ


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Harrison's Reports film review; February 2, 1946, page 19.
  2. The Blue Dahlia  στην IMDb.
  3. «The World of Raymond Chandler». google.com.au. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2016. 
  4. Fade-out on Raymond Chandler Lochte, Richard S. Chicago Tribune (1963-Current file) [Chicago, Ill] 14 Dec 1969: 60.
  5. Chandler, Raymond. The Blue Dahlia: A Screenplay. σελ. xii-xiii. 
  6. 6,0 6,1 «The Blue Dahlia (1946) - Articles - TCM.com». Turner Classic Movies. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2016. 
  7. Hare, William (2012). Pulp Fiction to Film Noir: The Great Depression and the Development of a Genre. Jefferson, NC: McFarland. σελ. 104. ISBN 9780786466825. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]