Ηρώ Κωνσταντοπούλου
![]() |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ηρώ Κωνσταντοπούλου | |
---|---|
![]() | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ηρώ Κωνσταντοπούλου (Ελληνικά) |
Γέννηση | 16 Ιουλίου 1927[1] Αθήνα |
Θάνατος | 5 Σεπτεμβρίου 1944[1] Καισαριανή Αττικής |
Αιτία θανάτου | τραύμα από πυροβολισμό |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αντιστασιακός |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός |
Η Ηρώ Κωνσταντοπούλου (16 Ιουλίου 1927 - 5 Σεπτεμβρίου 1944) ήταν μαθήτρια Γυμνασίου, μέλος της ΕΠΟΝ και ηρωίδα της Εθνικής Αντίστασης.
Βιογραφικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε κι έζησε στην Αθήνα, οι γονείς της ήταν από τη Σπάρτη. Ήταν μαθήτρια Γυμνασίου και οργανωμένη στην ΕΠΟΝ, όπου είχε αναπτύξει έντονη απελευθερωτική δράση, παρά το νεαρό της ηλικίας της. Μιλούσε τέσσερις γλώσσες και όταν τη βασάνιζαν οι χιτλερικοί στην οδό Μέρλιν, όπου βρισκόταν το αρχηγείο της Κομαντατούρ, αναφέρεται ότι τους «μαστίγωνε» στη γλώσσα τους.
Όταν συλλαμβάνεται για πρώτη φορά, ο εύπορος πατέρας της καταφέρνει να την ελευθερώσει. Λίγο πριν την αποχώρηση των Γερμανών, συμμετέχει στην ανατίναξη ενός τρένου που μετέφερε πυρομαχικά και ξανά συλλαμβάνεται στις 31 Ιουλίου 1944. Εκείνη τη μέρα είχε τελειώσει τις απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου. Επί τέσσερα μερόνυχτα τη βασάνιζαν να μαρτυρήσει τους συνεργάτες της. Αλλά ούτε τα βασανιστήρια ούτε οι δελεαστικές προτάσεις που της έκαναν απέδωσαν.
Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1944, μαζί με άλλους 49 αριστερούς κρατούμενους, οδηγήθηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής και εκτελέστηκε. Η ζωή της έγινε ταινία το 1981 με τίτλο «17 σφαίρες για έναν άγγελο, η αληθινή ιστορία της Ηρώς Κωνσταντοπούλου».
Σήμερα πολλές οδοί στην Αθήνα και αλλού φέρουν το όνομά της και στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής σε μία αίθουσα που είναι αφιερωμένη στο όνομά της εκτίθενται τα έπιπλα του δωματίου της από την πατρική οικία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119480158. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2025.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θ.Καρζή,Η γυναίκα της νέας εποχής, Αθήνα 1990
- Δ.Σολωμού, Ποιήματα και Πεζά, επιμ. Στ.Αλεξίου, Αθήνα 1994
- Δημοτικά τραγούδια
- Σ.Μόσχου-Σακορράφου ,Οι γυναίκες στη Γαλλική Επανάσταση, Ν.Εστία, Χριστούγεννα 1989
- Κ.Σιμόπουλου, Ξένοι ταξιδιώτες στην Ελλάδα, Αθήνα 1981
- G.Duby-M.Perrot, Γυναίκες και Ιστορία, (Πρακτικά Συμποσίου) Αθήνα 1995