Ηράκλεια η Συριακή

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τύμβος από τη συριακή Ηράκλεια. Μάλλον χρονολογείται στην ελληνιστική περίοδο.

Η Ηράκλεια ήταν αρχαία ελληνιστική πόλη στην επαρχία της Πιερίας της βορειοδυτικής Συρίας.

Απείχε μόλις 20 στάδια (περίπου 4 χιλιόμετρα) από την Λαοδίκεια (σημ. Λαττάκια της Συρίας), όπως παραθέτει ο Στράβων[1]. Πιθανώς να κτίστηκε, αν όχι από τον Μέγα Αλέξανδρο προς τιμήν του προγόνου του Ηρακλή, τότε ίσως από τους Σελευκίδες τιμώντας τον πρώτο.

Ο ερευνητής Pococke[2] την ταυτίζει με το σημερινό χωριό της Συρίας Meinet Borja, όπου ανακάλυψε μισοκατεστραμμένο λιμάνι (προφανώς κοντά στο ακρωτήριο της Πολιάδος που θα μπορούσε να είναι το σημερινό Ρας ιμπν Χάνι), στο οποίο μεταφερόταν από την Κύπρο σιτάρι και αλάτι[3]. Βρέθηκε επίσης ένα μικρό εξέχον επίπεδο σημείο εντός της θάλασσας, όπου υπήρχαν τάφοι λαξευμένοι στον βράχο, μερικές λίθινες σαρκοφάγοι και τμήματα από μαρμάρινους κίονες. Προς βοράν παρατήρησε κομμάτια προβλήτας μέσα στην θάλασσα, υπολείμματα ισχυρού θαλάσσιου τείχους, καθώς επίσης και ενδείξεις ισχυρής οχύρωσης στο άκρο της προβλήτας[4].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. [...] εφ'εξής δε Ποσείδιον πολίχνη και Ηράκλεια, είτα Λαοδίκεια [...] -Στράβων, Γεωγραφικά, Βιβλίο ΙΣΤ', 2.8
  2. Pococke, Richard. «A description of the East, and some other countries». τόμος Β', μέρος Α'. σελ. 194. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2023. 
  3. Chesney, Francis Rawdon (1868). Narrative of the Euphrates Expedition. A'. Longmans, Green, and Company. σελ. 453. 
  4. Ritter, Die Erdkunde im Verhältniss zur Natur und zur Geschichte des Menschen, τόμος ΙΕ', μέρος Α', σ. 99

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Johann Gustav Droysen Ιστορία των επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου.