Ηλεκτρονική τιμολόγηση
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μορφοποίηση ώστε να ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές μορφοποίησης της Βικιπαίδειας. |
 |
Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάρος στην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος. Προσπαθήστε να το ανασκευάσετε ή και να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. |
Ηλεκτρονική τιμολόγηση σημαίνει η κατάργηση της εκτύπωσης των παραστατικών πώλησης σε χαρτί και η ηλεκτρονική αποστολή αυτών (με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) στον αντισυμβαλλόμενο που είναι ο λήπτης της παροχής υπηρεσίας ή του εμπορεύματος. Ο λήπτης μπορεί να είναι επιχείρηση ή ιδιώτης.
Η ηλεκτρονική τιμολόγηση (αγγλ. Electronic invoicing) εμφανίστηκε ως όρος στην Ελλάδα Με το άρθρο 1 του Ν.3193/2003 (Φ.Ε.Κ 266/Α’/20.11.2003), στο άρθρο 18/α παρ. 5 έως 9 και 10 έως 15).
Στα ανωτέρω, ενσωματώθηκαν οι διατάξεις της 6ης κοινοτικής οδηγίας για την ηλεκτρονική τιμολόγηση που περιλάμβανε αρχικά την:
- Διαβίβαση παραστατικών πώλησης
- Αποθήκευση παραστατικών πώλησης και αποθήκευση τιμολογίων .
Στο νομοσχέδιο υπήρχαν αρκετοί περιορισμοί για το πώς θα αποθηκεύονταν και θα αποστέλλονταν τα παραστατικά.
Ηλεκτρονικό τιμολόγιο δεν σημαίνει η αποστολή ενός παραστατικού με email ως PDF ή μιας φωτογραφίας ενός χειρόγραφου τιμολογίου. Η εφαρμογή ηλεκτρονικής τιμολόγησης, πρέπει να εγγυάται την γνησιότητα της προέλευσης και την διασφάλιση των δεδομένων του ηλεκτρονικού παραστατικού (απόδειξη ή τιμολόγιο). Αυτό το διασφαλίζουν σε συνεργασία με την εφαρμογή ηλεκτρονικής τιμολόγησης επιπρόσθετες έγκυρες τεχνολογίες (hardware και software) που αναγνωρίζει το κράτος όπως είναι ο φορολογικός μηχανισμός με λογισμικό τύπου β και η προηγμένη ψηφιακή υπογραφή. Ταυτόχρονα πρέπει να γίνεται και η ηλεκτρονική αρχειοθέτηση από την εφαρμογή ηλεκτρονικής τιμολόγησης, ώστε να επιτυγχάνεται η ανάκληση των ηλεκτρονικών τιμολογίων ανά πάσα στιγμή από τις αρχές ή την επιχείρηση
Στόχοι της ηλεκτρονικής τιμολόγησης είναι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ανταλλαγή ηλεκτρονικών δεδομένων μεταξύ των επιχειρήσεων για ποσότητες, αξίες και ποσά των τιμολογίων και η εξάλειψη του κόστους εκτύπωσης σε χρήμα και σε πόρους.
Το επίτευγμα της ηλεκτρονικής τιμολόγησης είναι :
- Η εξάλειψη της διαφθοράς στις οικονομικές υπηρεσίες που υπήρχε με την θεώρηση των βιβλίων στην Ελλάδα
- Η εξοικονόμηση χρόνου στις επιχείρησες
- Η αμεσότητα πληροφόρησης στις επιχειρήσεις
- Η αποφυγή λαθών από την καταχώρησης (data entry) παραστατικών
- Η εξοικονόμηση των φυσικών πόρων από την καταστροφή δέντρων για χαρτοπολτό
- Η μείωση της ρύπανσης του περιβάλλοντος
- Η αμεσότητα στην πληροφόρηση του κράτους για φόρους
- Η αποφυγή της σπατάλης για χώρους που διατηρούσαν φυσικό αρχείο με χαρτιά και φακέλους (έντυπα, τιμολόγια)
- Η διευκόλυνση στον κρατικό έλεγχο στα παραστατικά
Ιστορική αναδρομή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πριν από τις διατάξεις αυτές οι Ελληνικές επιχειρήσεις είχαν την διαδικασία της «Θεώρησης βιβλίων και στοιχείων» ως διαδικασία ελέγχου από το κράτος.
- Βιβλία ονόμαζαν τα Ισοζύγια και Γενικά καθολικά λογαριασμών
- Στοιχεία ονομάζονταν τα παραστατικά (Τιμολόγια - δελτία αποστολής - αποδείξεις λιανικών συναλλαγών καθώς και τα υπόλοιπα 500 σε αριθμό που υπήρχαν με τον Κ.Β.Σ)
Για να μπορέσει μια επιχείρηση να «Θεωρήσει» βιβλία και στοιχεία έπρεπε να προσκομίσει στην αρμόδια οικονομική υπηρεσία έντυπα μη οφειλής φόρων, μη οφειλής ασφαλιστικών εισφορών και μη οφειλής στο αρμόδιο επιμελητήριο και για την επιχείρηση και για τους διαχειριστές.
Τα βιβλία και τα στοιχεία είχαν έναν α.α (αύξων αριθμό) προ εκτυπωμένο και ονομάζονταν αριθμός θεώρησης που ήταν ενιαίος. Ο επιχειρηματίας έκλεινε ραντεβού στην αρμόδια δημόσια οικονομική υπηρεσία (Δ.Ο.Υ) και δήλωνε πριν προβεί στην θεώρηση όλο το πλήθος της πληροφορίας που του ζητούνταν. Εφόσον πληρούσε τις προϋποθέσεις μπορούσε να προβεί σε θεώρηση (τρύπημα) των έγκυρων χαρτιών στα οποία στην συνέχεια θα εκτύπωνε μέσω λογισμικού ή θα έγραφε με το χέρι τις αξίες και τις ποσότητες των πωλήσεων του. Ο Κ.Β.Σ όχι μόνο δεν επέτρεπε την ηλεκτρονική αποστολή των τιμολογίων, αλλά σε περίπτωση που σε σταματούσε έλεγχος και τα εμπορεύματα δεν συνοδεύονταν από το «θεωρημένο» τιμολόγιο ή αυτό δεν ήταν καθαρό, υπήρχε κίνδυνος σοβαρού προστίμου και υπό κάποιες συνθήκες κλείσιμο της επιχείρησης.
Παρατυπίες υπήρχαν καθημερινά από δόλο τόσο από τους επιχειρηματίες που «τρυπούσαν» μόνοι τους πλαστά παραστατικά , όσο και από τους κρατικούς ελεγκτές. Το κύκλωμα αυτό συμπεριλάμβανε και ένα μεγάλο μέρος γραφειοκρατίας και διαφθοράς το οποίο το συντηρούσε.
Η γραφειοκρατία και η διαφθορά στις οικονομικές υπηρεσίες, καθυστερούσε την επιχείρηση και είχε ως αποτέλεσμα:
- Χάσιμο χρόνου
- Δαπάνη σε αδικαιολόγητο χρήμα
- Αδυναμία πώλησης και είσπραξης
Στα πλαίσια της διοικητικής μεταρρύθμισης και της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης στην Ελλάδα το 2012 ο Κ.Β.Σ καταργήθηκε και αντικαταστάθηκε με τον Κ.Φ.Α.Σ[1]
Η ηλεκτρονική τιμολόγηση, μέσα από το πλαίσιο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και της διοικητικής μεταρρύθμισης, έχει επιπλέον στόχο να εξαλείψει την διαφθορά και την απάτη.
Η διασφάλιση των ηλεκτρονικών τιμολογίων με τον Φορολογικός μηχανισμό (Ε.Α.Φ.Δ.Σ.Σ)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στον ενδιάμεσο χρόνο με αρχή το 2002, ενεργοποιήθηκε στην Ελλάδα ως προς μέσο θεώρησης των στοιχείων ο φορολογικός μηχανισμός. Η κατάργηση της θεώρησης των βιβλίων ήρθε τμηματικά και η πλήρη κατάργηση τους έγινε περίπου το 2008. Ο Φορολογικός μηχανισμός δεν έχει καταργηθεί ακόμα στην Ελλάδα έως σήμερα και είναι τροχοπέδη για την εξέλιξη των λογισμικών στην ηλεκτρονική αποστολή των τιμολογίων. Ο φορολογικός μηχανισμός είναι μια υπολογιστική μηχανή, διπλού σημείου ελέγχου. Δημιουργεί ειδικό αλγόριθμο, βάση οδηγίας της Ελληνικής κυβέρνησης[2], που αποθηκεύεται στην εσωτερική του μνήμη. Κατ επέκταση τα αρχεία αυτά αποθηκεύονται και στον ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Συνοδεύεται από Λογισμικό Υποστήριξης Σήμανσης Φορολογικών Στοιχείων Υπόχρεου σε Φορολογική Σήμανση (Λ.Υ.Σ.Φ.Σ.Υ.Φ.Σ) και αποθηκεύει στον ηλεκτρονικό υπολογιστή τα παραστατικά που έχουν σημανθεί με τον ειδικό αλγόριθμο.
Κάποιοι τύποι φορολογικών μηχανισμών αναλαμβάνουν και την ηλεκτρονική τιμολόγηση (ηλεκτρονική διαβίβαση παραστατικών).
Πότε θα εφαρμοστεί στην Ευρώπη και ποιο είναι το Ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι γενικές διατάξεις της Οδηγίας 2014/55/Ε.Ε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Απριλίου 2014 για την έκδοση ηλεκτρονικών τιμολογίων
Στην βόρεια Ευρώπη εφαρμόζεται ήδη.
Η Ιταλία η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν την υποχρέωση από την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία να εναρμονιστούν και να υποχρεώσουν τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα στην εφαρμογή του μέτρου
- Η Ελλάδα ψήφισε εν μέρη την εφαρμογή με τον ν 4446/α69 και έως τον 2/2018, πέρα από μερικές ανακοινώσεις δεν έχει δώσει σαφείς οδηγίες για την προσαρμογή. Έχει ανακοινώσει ότι θα γνωμοδοτήσει και νομοθετήσει ανεξάρτητη επιτροπή για την κατάργηση της λήψης χειρόγραφων παραστατικών από το δημόσιο προς ιδιώτες (B2G) και ότι εντός του 2018 θα καταργηθούν τα χειρόγραφα παραστατικά και στις επιχειρήσεις.Ο υπουργός οικονομικών Δημήτρης Παπαδημητρίου συγκρότησε νομοπαρασκευαστική επιτροπή στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης με σκοπό την εναρμόνιση του νομοθετικού πλαισίου προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2014/55/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Απριλίου 2014 για την έκδοση ηλεκτρονικών τιμολογίων στο πλαίσιο δημοσίων συμβάσεων. Πρόεδρος της επιτροπής είναι η Κωνσταντίνα Λιώση, προϊσταμένη του τμήματος συντονισμού και νομικής υποστήριξης της διεύθυνσης Υποστήριξης και Σχεδιασμού της γενικής γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας Καταναλωτή και το έργο της επιτροπής θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως 31 Μαΐου 2018.
- Η Κύπρος έχει ανακοινώσει ότι θα υιοθετήσει των ευρωπαϊκών και διεθνών προτύπων και μέσω του εξουσιοδοτημένου σημείου πρόσβασης Pan-European Public Procurement On-Line (PEPPOL) όπου για μεγαλύτερη ευκολία και εξοικονόμηση πόρων, αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί η προϋπάρχουσα υποδομή PEPPOL.
- Η Ιταλία ανακοίνωσε ότι από την 1η Ιανουαρίου 2019, η ηλεκτρονική τιμολόγηση θα καταστεί υποχρεωτική για όλες τις προμήθειες αγαθών και υπηρεσιών B2B και B2C μεταξύ των μερών που είναι εγκατεστημένοι ή έχουν εγγραφεί στο μητρώο ΦΠΑ της Ιταλίας (για το B2C, μόνο εάν ο πελάτης ζητήσει ρητώς ένα τιμολόγιο).Τα ηλεκτρονικά τιμολόγια θα πρέπει να εκδίδονται μέσω του συστήματος Sistema di Interscambio Αρχειοθετήθηκε 2018-02-05 στο Wayback Machine. (SDI)
Ποια είναι τα αποτελέσματα στην Ευρώπη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις αρχές του 2018,, περισσότεροι από 110.000 φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα αποτελούν μέρος του δικτύου PEPPOL eDelivery μέσω 160 πιστοποιημένων σημείων πρόσβασης σε 19 κράτη μέλη. Περισσότεροι από έξι εκατομμύρια ηλεκτρονικά τιμολόγια και άλλα έγγραφα ηλεκτρονικής προμήθειας ανταλλάσσονται κάθε μήνα, χρησιμοποιώντας το δίκτυο PEPPOL eDelivery. Το OpenPEPPOL διαθέτει περισσότερα από 260 μέλη από 27 χώρες. Ορισμένα ευρωπαϊκά κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένου του Βελγίου, της Δανίας, της Ιταλίας, των Κάτω Χωρών, της Πολωνίας, της Σουηδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Νορβηγίας (ΕΟΠ), εγκατέστησαν τις Αρχές της PEPPOL για να υποστηρίξουν την εφαρμογή της ηλεκτρονικής προμήθειας ή / και της ηλεκτρονικής τιμολόγησης βασιζόμενης στο PEPPOL σε εθνικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο. Εξετάζεται στενότερη συνεργασία με τα άλλα δομικά στοιχεία και υπηρεσίες της Επιτροπής.
Με τις συμφωνίες μεταξύ της Επιτροπής και της OpenPeppol και με τη φιλοξενία μιας κεντρικής συνιστώσας του δικτύου PEPPOL eDelivery, η Επιτροπή έκανε ένα μεγάλο βήμα προς την κατεύθυνση της επαναχρησιμοποίησης της λύσης CEF eDelivery σε διάφορους τομείς πολιτικής, συμβάλλοντας έτσι στην υλοποίηση της ψηφιακής ενιαίας αγοράς .
Κοινοτική οδηγία για την Ηλεκτρονική τιμολόγηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι η μαζική υιοθέτηση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης εντός της Ε.Ε θα οδηγήσει σε σημαντικά οικονομικά οφέλη.
Η μετάβαση από το χαρτί σε ηλεκτρονικά τιμολόγια θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση περίπου 240€ δισεκατομμύρια ευρώ μέσα σε έξι έτη.
Με βάση αυτή την εκτίμηση Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα καταστήσει την ηλεκτρονική τιμολόγηση την κυρίαρχη μέθοδο τιμολόγησης μέχρι το 2020.
Ως μέσο για την επίτευξη αυτού του παραπάνω στόχου, είναι η οδηγία 2014/55 για την ηλεκτρονική τιμολόγηση στις δημόσιες συμβάσεις που αποσκοπεί στη διευκόλυνση της χρήσης των ηλεκτρονικών τιμολογίων από τους οικονομικούς φορείς κατά την παροχή αγαθών και υπηρεσιών στη δημόσια διοίκηση.
Ειδικότερα, καθορίζει το νομικό πλαίσιο για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού προτύπου (EN) που θα αποτελέσει το βασικό στοιχείο υλοποίησης της ηλεκτρονικής τιμολόγησης.
Ο νόμος για τον μορφότυπο του ηλεκτρονικού τιμολογίου με το ΦΕΚ Τεύχος B’ 457/14.02.2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καθορίστηκε ο μορφότυπος του ηλεκτρονικού τιμολογίου που παραπέμπει και στο A.P.I των ηλεκτρονικών βιβλίων της Α.Α.Δ.Ε myDATA
Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της Ελληνικής κυβέρνησης καθορίζεται με βάση τα Ευρωπαϊκά πρότυπα.
Ορισμοί
Για τους σκοπούς της παρούσας νοούνται:
1. Ως «Ευρωπαϊκό πρότυπο»: Το «ευρωπαϊκό πρότυπο έκδοσης ηλεκτρονικών τιμολογίων» είναι το ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ 16931: 2017 που έχει ενταχθεί στο εθνικό σύστημα τυποποίησης και ισχύει ως ΕΛΟΤ ΕΝ 16931: 2017.
2. Ως «PEPPOL (Pan-European Public Procurement Online)»: To πανευρωπαϊκό ανοικτό τεχνολογικό πρότυπο του φορέα OpenPEPPOL που περιλαμβάνει ένα σύνολο τεχνουργημάτων (artifacts) και τεχνικών προδιαγραφών που μπορούν να εφαρμοστούν σε υπάρχουσες λύσεις ηλεκτρονικών προμηθειών και υπηρεσίες ανταλλαγής ηλεκτρονικού επιχειρείν, ώστε να καταστούν διαλειτουργικές μεταξύ διαφόρων πληροφοριακών συστημάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη.
3. Ως «PEPPOL CIUS»: Η προδιαγραφή χρήσης βασικών στοιχείων τιμολογίου (Core Invoice Usage Specification) πλήρως συμβατή με το Ευρωπαϊκό πρότυπο.
Άρθρο 2
Μορφότυπος του Ηλεκτρονικού Τιμολογίου
1. Καθορίζεται η μορφή του προτύπου έκδοσης του Ηλεκτρονικού Τιμολογίου, που χρησιμοποιείται σε όλες τις συναλλαγές μεταξύ των οντοτήτων, εκτός των συναλλαγών που διενεργούνται στο πλαίσιο των δημοσίων συμβάσεων, σύμφωνα με το «ευρωπαϊκό πρότυπο έκδοσης ηλεκτρονικών τιμολογίων», όπως αυτό ορίζεται στο στοιχείο 12 του άρθρου 149 του ν. 4601/2019 (Α΄ 44) (ΕΝ 16931-1:2017- Electronic Invoicing – Part l:Semantic data model of the core elements of an electronic invoice), καθώς και με τους επιχειρησιακούς κανόνες που ορίζονται στο PEPPOL CIUS.
2. Συγκεκριμένα, ορίζονται τα πεδία και οι ομάδες πεδίων που πρέπει να αναφέρονται στο Ηλεκτρονικό Τιμολόγιο στο πλαίσιο των συναλλαγών μεταξύ των οντοτήτων, για τη διασφάλιση της διαλειτουργικότητας, λαμβάνοντας υπόψη και το υπάρχον εθνικό, νομικό και επιχειρησιακό πλαίσιο.
Κωδικοποίηση Νομοσχεδίου για την ηλεκτρονική τιμολόγηση μέσω παρόχου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποχρεώσεις Παρόχων Υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Έκδοσης Στοιχείων και διαδικασίες ελέγχου παροχής υπηρεσιών ηλεκτρονικής έκδοσης στοιχείων.
Α.1035 /2020 κωδικοποιημένη έως και την Α. 1158/2023[3]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Φ.Ε.Κ Τεύχος Β 457/14.02.2020 [4] Ηλεκτρονική τιμολόγηση νόμος,[5] Εθνικό τυπογραφείο,[6] Υπουργείο Οικονομικών,[7] Υπουργείο Οικονομικών [8] Peppol [9](SDI) Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων Α.Α.Δ.Ε
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Υπουργείο εσωτερικών. «Κ.Φ.Α.Σ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2017.
- ↑ «Άρθρο 01: Ορισμοί | Υπουργείο Οικονομικών». www.opengov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Α.1035 /2020 κωδικοποιημένη έως και την Α. 1158/2023». aade.gr. Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων.
- ↑ «Ηλεκτρονική τιμολόγηση, αναλυτικά ο νόμος οι λειτουργίες και τα οφέλη της». i-spirit Software. 13 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ «Εθνικό τυπογραφείο». Εθνικό τυπογραφείο. 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2016.
- ↑ «Άρθρο 01: Ορισμοί | Υπουργείο Οικονομικών». www.opengov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016.
- ↑ «Άρθρο 14: Ηλεκτρονικό τιμολόγιο | Υπουργείο Οικονομικών». www.opengov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2016.
- ↑ Works, Strøm. «Peppol - Peppol». Peppol (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2018.
- ↑ «Electronically Invoicing the Public Administration - The Exchange System». www.fatturapa.gov.it (στα null). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2018.