Ζοτ Νεκράσοφ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ζοτ Νεκράσοφ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Зот Ілліч Некрасов (Ουκρανικά) |
| Γέννηση | 26 Δεκεμβρίου 1907ιουλ. / 8 Ιανουαρίου 1908γρηγ. Μελιτόπολη |
| Θάνατος | 1 Δεκεμβρίου 1990 Ντνίπρο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Εκπαίδευση | Doctor in Engineering |
| Σπουδές | Εθνική Μεταλλουργική Ακαδημία της Ουκρανίας (έως 1930) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μεταλλουργός |
| Εργοδότης | Εθνική Μεταλλουργική Ακαδημία της Ουκρανίας Institute of Ferrous Metallurgy Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | τάγμα του Λένιν Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης τάγμα του Κόκκινου Λαβάρου της Εργασίας τάγμα του Παράσημου της Τιμής Τιμημένος επιστήμων της Ουκρανίας βραβείο Στάλιν βραβείο Λένιν |
Ζοτ Νεκράσοφ (26 Δεκεμβρίου 1907 (8 Ιανουαρίου 1908) - 1 Δεκεμβρίου 1990), ήταν Σοβιετικός επιστήμονας στον τομέα της παραγωγής υψικαμίνου.
Βραβεύθηκε ως Ακαδημαϊκός της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ (1961), έλαβε τον Έπαινος Εργαζόμενου της Επιστήμης και της Τεχνολογίας της Ουκρανικής ΣΣΔ (1978) και Ήρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας (1969).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Μελιτόπολη στις 8 Ιανουαρίου 1908 (26 Δεκεμβρίου 1907 στο Ιουλιανό ημερολόγιο). Ήταν γιος εργάτη σιδηροδρόμων στη Μελίτοπολη, που βρίσκεται στο ρωσικό κρατίδιο της Ταυρίδας (σημερινή Ουκρανία), και αποφοίτησε ως μεταλλουργικός μηχανικός το 1930 στο Ντνιπροπετρόφσκ. Η ερευνητική του εργασία σχετίζεται με τη θεωρία του κλιβάνου.
Μετά το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εκκενώθηκε στο Μαγκνιτόγκορσκ της Ρωσίας. Το 1942 προσλήφθηκε ως αναπληρωτής καθηγητής. Το 1950 έλαβε το διδακτορικό του και από το 1952 έως το 1976 ήταν διευθυντής του Ινστιτούτου. Η έρευνά του στη μεταλλουργία έχει λάβει διεθνή αναγνώριση, καθώς ανακάλυψε μια νέα μεταλλουργική τεχνολογία που λιώνει το σιδηρομετάλλευμα.
Ήταν μέλος επιτροπών και επιστημονικών επιτροπών της Σοβιετικής Ένωσης στη χαλυβουργία και πρόεδρος της Επιτροπής Σιδήρου και Χάλυβα της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη στη Γενεύη της Ελβετίας. Έλαβε το Μετάλλιο Λένιν και άλλα βραβεία από τη σοβιετική κυβέρνηση.
Από το 1971 έως το 1978 διετέλεσε διευθυντής του Κέντρου Επιστήμης του Ντνιπροπετρόφσκ υπό τη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας. Πέθανε στο Ντνιπροπετρόφσκ και θάφτηκε στο νεκροταφείο Μνημείο Ζέπο Ρόσα στο Ντνιπροπετρόφσκ.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|