Δάσκαλος της Μουλέν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ζαν Αι)
Δάσκαλος της Μουλέν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jean Hey (Γαλλικά)
Γέννησηπερ. 1480
Θάνατοςπερ. 1500
ΚατοικίαΑυλή των Βουρβόνων
ΕθνικότηταΓάλλος ή Φλαμανδός
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Δουκάτο της Βουργουνδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΖωγράφος της Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης
Γνωστός για... το γεγονός ό,τι υπήρξε ο σημαντικότερος καλλιτέχνης της Γαλλικής Σχολής της Διεθνούς Γοτθικής ζωγραφικής.
Αξιοσημείωτο έργοΤρίπτυχο του Καθεδρικού Ναού στη Μουλέν, Προσωπογραφία της Μαργαρίτας της Αυστρίας
Επηρεάστηκε απόΧούγκο φαν ντερ Χους
Περίοδος ακμής2η χιλιετία[1]
Περίοδος ακμής1480[2] - 1500[2]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Δάσκαλος της Μουλέν

Ο Δάσκαλος της Μουλέν (γαλλικά: Maître de Moulins, περίοδος ακμής περ. 1480 - περ. 1500) ήταν ανώνυμος Γάλλος ή Φλαμανδός ζωγράφος, προσωπογράφος και μικρογράφος, που θεωρείται ο σημαντικότερος καλλιτέχνης της Γαλλικής Σχολής της Διεθνούς Γοτθικής ζωγραφικής.[3] Τα έργα που φιλοτέχνησε για την Αυλή των Βουρβόνων καταδεικνύουν έναν καλλιτέχνη που ήδη έχει δεχτεί επιρροές από την αναγεννησιακή ζωγγραφική.[4] Σήμερα μάλλον ταυτίζεται με τον Ζαν Αι.


Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Προσωπογραφία της Μαργαρίτας της Αυστρίας», περ. 1490-91, τέμπερα και λάδι σε ξύλο, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.

Το προσωνύμιό του ωφείλεται στο εξέχων έργο του, ένα τρίπτυχο στον Καθεδρικό Ναό της Νοτρ-Νταμ της πόλης Μουλέν στην Κεντρική Γαλλία (περ. 1498).[3][5] Το τρίπτυχο απεικονίζει τους δωρητές Πέτρο Β', Δούκα των Βουρβόνων, τη σύζυγό του Άννα του Μποζέ και την κόρη τους Σουζάν στα πλευρικά φύλλα.[5] Ενώ τα δύο πορτραίτα δανείζονται την αισθητική τους από την πρώιμη φλαμανδική παράδοση, το κεντρικό τμήμα καταδεικνύει γαλλοιταλικές επιρροές, θυμίζοντας τις Μαντόνες που ζωγράφιζε την ίδια περίοδο ο Μπενεντέττο Γκιρλαντάιο (1458–1497).[4] Η τεχνοτροπία του έργου είναι πολύ ιδιαίτερη, επιτρέποντας να χτιστεί γύρω του ένας κατάλογος έργων, δεκαπέντε περίπου στον αριθμό.[6]

Η μελέτη των έργων αυτών επιτρέπει να δημιουργηθεί ένα σχεδιάγραμμα της καριέρας του καλλιτέχνη. Φαίνεται πως εργάστηκε κυρίως στην κεντρική Γαλλία, κυρίως στην υπηρεσία της βασιλικής οικογένειας των Βουρβόνων.[7] Τα πρώτα του έργα μαρτυρούν πως μαθήτευσε κατά πάσα πιθανότητα στη Φλάνδρα, από όπου και συγκράτησε την νατουραλιστική πιστότητα των πορτραίτων, τη χρήση των υλικών, την απεικόνιση τοπίων και κάποιες φόρμουλες σύνθεσης και εικονογραφίας.[7]

Ενώ τα λεπτεπίλεπτα παραπετάσματα, η έμφαση στη λεπτομέρεια και τα χρώματα που θυμίζουν σμάλτο στο έργο του μαρτυρούν μια δια βίου επιρροή του καλλιτέχνη από τη φλαμανδική τέχνη (κυρίως από το έργο του Φαν ντερ Χους του οποίου ίσως υπήρξε μαθητής), το προσωπικό του στυλ έχει αδιαμφισβήτητα τις ρίζες του στη γαλλική ζωγραφική παράδοση, ιδίως εκείνη των Σχολών της Μπουρζ και της Βουρβωνικής Αυλής.[3] Οι δε προσωπογραφίες του αποτελούν τα πιο πρωτότυπα αλλά και πιο τυπικά γαλλικά έργα του καλλιτέχνη.[4] Η ακρίβεια στην απόδοση των μορφών που θυμίζει γλυπτό (και το έργο του Ζαν Φουκέ (1420–1481)), η τοποθέτηση των μεμονομένων προσώπων, η θαυμάσια χρωματική παλέττα, η αρμονία των συνθέσεων και η έμφαση στη λεπτομέρεια καθιστούν τον καλλιτέχνη έναν από τους πιο αξιόλογους ζωγράφους και προσωπογράφους της εποχής του στη Βόρεια Ευρώπη.[6]

Κατά καιρούς διάφοροι επώνυμοι ζωγράφοι έχουν συσχετιστεί με τον καλλιτέχνη, όπως οι Ζαν Χέι, Ζαν Περρεάλ και Jan Provoost, χωρίς ωστόσο καμία υπόθεση να τυγχάνει καθολικής αποδοχής.[5][6]

Ενδεικτική εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

«Τρίπτυχο του Καθεδρικού Ναού στη Μουλέν»,
περ. 1498-99, in situ, Μουλέν, Γαλλία.
  • «Η Θεία Γέννηση», περ. 1480, Μουσείο Ρολάν, Ωτούν, Γαλλία.
  • «Προσωπογραφία του Καρόλου Β' των Βουρβόνων», περ. 1485, τέμπερα σε ξύλο, Παλαιά Πινακοθήκη, Μόναχο, Γερμανία.
  • «Ο Άγιος Βίκτωρ με δωρητή», περ. 1480-85, λάδι σε ξύλο, Πινακοθήκη και Μουσείο Κέλβινγκροουβ, Γλασκώβη, Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο.
  • «Συνάντηση στη Χρυσή Πύλη», περ. 1488, Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο.
  • «Η Παναγία και το Θείο Βρέφος με Αγγέλους», περ. 1490, Βασιλικά Μουσεία των Καλών Τεχνών, Βρυξέλλες, Βέλγιο.
  • «Προσωπογραφία της Μαργαρίτας της Αυστρίας», περ. 1490-91, τέμπερα και λάδι σε ξύλο, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.
  • «Η Άννα της Γαλλίας, κυρία του Μποζέ, Δούκισσα των Βουρβόνων (1462-1522) και η κόρη της Σουζάν (1491-1521), ενώ παρουσιάζονται από τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή», περ. 1492-93, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι, Γαλλία.
  • «Πέτρος Β', κύριος του Μποζέ, Δούκας των Βουρβόνων (1439-1503), ενώ παρουσιάζεται από τον Απόστολο Πέτρο», περ. 1492-93, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι, Γαλλία.
  • «Ecce Homo», 1494, Βασιλικά Μουσεία των Καλών Τεχνών, Βρυξέλλες, Βέλγιο.
  • «Προσωπογραφία του δελφίνου Σαρλ-Ορλάν», 1494, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι, Γαλλία.
  • «Υποθετικό πορτραίτο της Μαντλέν ντε Μπουργκόν, ενώ παρουσιάζεται από την Αγία Μαγδαληνή», περ. 1490-95, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι, Γαλλία.
  • «Τρίπτυχο του Καθεδρικού Ναού στη Μουλέν», περ. 1498-99, in situ, Μουλέν, Γαλλία.
  • «Ο Ευαγγελισμός», 1500, λάδι σε ξύλο, Ινστιτούτο Τέχνης, Σικάγο, Η.Π.Α.
  • «Η Παρθένος, ο Μικρός Ιησούς και ένα ζευγάρι σε προσευχή», Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι, Γαλλία.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. www.oxfordartonline.com/subscriber/article/opr/t118/e1198.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/54715. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2022.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Master of Moulins», λήμμα στον επίσημο ιστότοπο της Encyclopædia Britannica.
  4. 4,0 4,1 4,2 Stukenbrock, Christiane & Töpper, Barbara (2011), σελ. 456-457.
  5. 5,0 5,1 5,2 «Master of Moulins (Jean Hey)» Αρχειοθετήθηκε 2012-08-29 στο Wayback Machine., βιογραφικά στοιχεία στοιχεία στον επίσημο ιστότοπο της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου.
  6. 6,0 6,1 6,2 «Master of Moulins», βιογραφικά στοιχεία στοιχεία στον ιστότοπο της Web Gallery of Art.
  7. 7,0 7,1 «Maître de Moulins», λήμμα στον επίσημο ιστότοπο της Εγκυκλοπαίδειας Larousse.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Γαλλικά) Stukenbrock, Christiane & Töpper, Barbara (2011). «1000 Chefs-d'oeuvre de la Peinture», Πότσδαμ: h.f.ullmann, ISBN 978-383-3161-12-4.
  • (Αγγλικά) Zerner, Henri (2004). «Renaissance Art in France: The Invention of Classicism». Paris: Flammarion. ISBN 978-208-0111-44-9.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Αγγλικά) «Hey, Jean», κατάλογος έργων σε διάφορα μουσεία ανά τον κόσμο.
  • (Αγγλικά) «Master of Moulins», λήμμα στον επίσημο ιστότοπο της Encyclopædia Britannica.
  • (Αγγλικά) «Master of Moulins (Jean Hey)», βιογραφικά στοιχεία στοιχεία στον επίσημο ιστότοπο της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου.
  • (Γαλλικά) «Jean Hey, identifié avec le Maître de Moulins», έργα του καλλιτέχνη που φιλοξενούνται στο Μουσείο του Λούβρου.
  • (Αγγλικά) «Master of Moulins», κατάλογος έργων στον ιστότοπο της Web Gallery of Art.
  • (Γαλλικά) «Maître de Moulins», λήμμα στον επίσημο ιστότοπο της Εγκυκλοπαίδειας Larousse.
  • (Γαλλικά) «Maître de Moulins», λήμμα στον επίσημο ιστότοπο της Εγκυκλοπαίδειας Universalis.