Ζακόμπ Φρανκάρ
| Ζακόμπ Φρανκάρ | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 1582[1][2][3] Αμβέρσα[4] |
| Θάνατος | 6 Ιανουαρίου 1651 Βρυξέλλες[4] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κάτω Χώρες των Αψβούργων |
| Ιδιότητα | ζωγράφος, συγγραφέας, αρχιτέκτονας, ποιητής, σκιτσογράφος, μηχανικός[5] και χαράκτης |
| Γονείς | Jacob Franckaert (I) |
| Σημαντικά έργα | Temple des Augustins |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ζακόμπ Φρανκάρ (φλαμανδικά: Jacob Franquart ή γαλλικά Jacques Franquart, 1582/83 – 6 Ιανουαρίου 1651 (ταφή)[6]) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, αρχιτέκτονας της Αυλής και εξαίρετος χαράκτης πλακών χαλκού. Το επώνυμό του αναγράφεται και ως Francquart, Franckaert, Francquaert, Jacques Franquart, Francuart.
Ο Φρανκάρ γεννήθηκε είτε στην Αμβέρσα είτε στις Βρυξέλλες. Το 1620 σχεδίασε τον Ναό των Αυγουστίνων (Temple des Augustins), ο οποίος βρισκόταν στην πλατεία Μπράουκερε (Place de Broukere) των Βρυξελλών από την ολοκλήρωσή του, το 1642, ως την καταστροφή του το 1893. Η πρόσοψη του κτίσματος σήμερα αποτελεί τμήμα της εκκλησίας Church of the Holy Trinity on Parvis de la Trinite της πόλης.
Ο Φρανκάρ ήταν επίσης διάσημος για τα σχέδια που δημιούργησε απεικονίζοντας τις επικήδειες εκδηλώσεις του Αρχιδούκα της Αυστρίας Αλβέρτου Ζ΄ των Αψβούργων.[7] Το έργο εκδόθηκε στις Βρυξέλλες, θεωρούμενο, ωστόσο, ως ένα από τα εξέχοντα έργα της χρυσής εποχής της χαρακτικής σε πλάκες χαλκού της Αμβέρσας. Η πλειονότητα των κειμένων έχει συγγραφεί από τον ιστορικό και συγγραφέα Ερύκιους Πουτεάνους (Erycius Puteanus, Φένλο, 1574 - Λέουβεν, 1646), τα οποία είχαν εκδοθεί παλαιότερα ως βιβλίο, με τίτλο Phoenix Principum... (Λέουβεν, 1622). Το χαρακτικό περιέχει πίνακα με αντιστοίχιση των χρωμάτων της παλέτας της εραλδικής με διακριτές μορφές γραμμών και κουκκίδων[8], το παλαιότερο παρόμοιο σύστημα στην Εραλδική, μετά του Γιαν Μπάπτιστ Ζάνχριους. Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς τέχνης, το σύστημα του Φρανκάρ αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για το νεότερο σύστημα hatching του Μαρκούς Βυλσόν ντε λα Κολομπιέ (Marcus Vulson de la Colombière). Ο μικρός πίνακας με τα hatchings του εμφανίζεται στη χάλκινη πλάκα αριθ. 47 του έργου του που τιτλοφορείται Pompa funebris Alberti Pii Austriaci. Τα εκπληκτικά χαρακτικά αυτού του βιβλίου παρουσιάζουν το τελετουργικό ταφής σε 64 πλάκες. Εμφανίζονται σε αυτές περισσότερα από 700 διαφορετικά πρόσωπα, με ενδεικτικό της χώρας προέλευσής τους. Το χαρακτικό έχει μήκος περίπου 1 μέτρο.
Ο Φρανκάρ δίδαξε ζωγραφική την ανεψιά του, Άννα Φρανσίσκα ντε Μπρόινς (Anna Francisca de Bruyns).[9]
Απεβίωσε και τάφηκε στις Βρυξέλλες.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 122188667. Ανακτήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 28992. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/161402.
- ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5 Φεβρουαρίου 2015. 500032187. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ DE VOS, A., Jacques Francart Premier livre d'Architecture (1617) : studie van een Zuid-Nederlands modelboek met poortgebouwen, Brussel, Koninklijke academie voor wetenschappen, letteren en schone kunsten van België,1998
- ↑ Jacob Francquart and Erycius Puteanus: Pompa* fvnebris* optimi potentissimiq[ue] principis* Alberti pii,* Archiducis Austriae, ducis Burg[undiae], Bra[bantiae] &c.* Veris imaginibus expressa a Jacobo Francqvart Archit: Reg[io]* Eivsdem principis morientis vita,* Scriptore E[rycio] Pvteano, Consil[iario] Et Historiogr[apho] Reg[io]. Brvxelliae : (Jan Mommaert), 1623, [colophon: Louvain, Henrick Haestens]
Second (French language) edition, that contains the engraving presented above: Jacques Francquart: Pompe funèbre du très-pieux et très-puissant prince Albert, Archiduc d'Autriche, duc de Bourgogne, de Brabant, &c. Bruxelles, 1729 - ↑ Στην Εραλδική χρησιμοποιείται περιορισμένη χρωματική παλέτα (αποκαλείται tincture) και σε περίπτωση ασπρόμαυρων σχεδίων, όπως τα χαρακτικά, κάθε χρώμα της παλέτας αντιστοιχείται με διακριτό ίχνος από γραμμές και/ή κουκκίδες, αποκαλούμενο hatching)
- ↑ Anna Francisca de Bruyns in the RKD
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Filippo Baldinucci's Artists in biographies by Filippo Baldinucci, 1610–1670, p. 198 Google books
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
