Επιτονισμός
Επιτονισμός είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφωνείται η ομιλία, δηλαδή οι αυξομειώσεις στην ένταση, οι παύσεις και οι διάφοροι χρωματισμοί της φωνής, μέσω των οποίων αποδίδονται τα διάφορα συναισθήματα και το ύφος του ομιλητή (φόβος, απορία, θαυμασμός αλλά και ειρωνεία, έκπληξη κλπ.). Στον γραπτό λόγο ο επιτονισμός καταδεικνύεται με τα σημεία στίξης.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μπαμπινιώτη Γ., Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, Β' έκδοση, Αθήνα 2002
- Κατσαρού Ε., Μαγγανά Α., Σκιά Α., Τσέλιου Β., Νεοελληνική Γλώσσα Γ' Γυμνασίου, Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, Αθήνα, 2009, σελ.151
- Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα,Ανακτήθηκε 4-8-2013
![]() |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γλωσσολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |