Επιτομαί ιατρικαί

Επιτομή Ιατρικής Βιβλία Επτά

Συγγραφέας	Παύλος ο Αιγινήτης
Γλώσσα	Ελληνικά
Ημερομηνία δημοσίευσης	7ος αιώνας
δεδομένα ()

Οι Επιτομαί ιατρικαί είναι ιατρική πραγματεία που γράφτηκε στα ελληνικά τον 7ο αιώνα μ.Χ. από τον Παύλο τον Αιγινήτη.

Το έργο είναι κυρίως μια συλλογή από πρώην συγγραφείς. και ο πρόλογος περιέχει την ακόλουθη περίληψη των περιεχομένων κάθε βιβλίου:

Στο πρώτο βιβλίο θα βρείτε κάθε πράγμα που σχετίζεται με την υγιεινή, και τη συντήρηση από, και τη διόρθωση, διαχωριστών που είναι ιδιαίτεροι στις διάφορες ηλικίες, εποχές, ιδιοσυγκρασίες και ούτω καθεξής. επίσης τις δυνάμεις και τις χρήσεις των διαφόρων ειδών τροφίμων, όπως ορίζεται στο κεφάλαιο του περιεχομένου. Στο δεύτερο εξηγείται ολόκληρο το δόγμα των πυρετών, μια περιγραφή ορισμένων ζητημάτων που σχετίζονται με αυτά, όπως υπερβολικές εκκρίσεις, κρίσιμες μέρες και άλλες εμφανίσεις, και καταλήγοντας σε ορισμένα συμπτώματα που είναι τα συνακόλουθα του πυρετού. Το τρίτο βιβλίο αναφέρεται σε τοπικά στοργή, ξεκινώντας από το στέμμα του κεφαλιού, και κατεβαίνοντας μέχρι τα νύχια των ποδιών. Το τέταρτο βιβλίο αντιμετωπίζει εκείνα τα παράπονα που είναι εξωτερικά και εκτεθειμένα σε προβολή, και δεν περιορίζονται σε ένα μέρος του σώματος, αλλά επηρεάζουν διάφορα μέρη. Επίσης, από εντερικά σκουλήκια και dracunculi. Η πέμπτη θεραπεία των πληγών και των δαγκωμάτων των δηλητηριωδών ζώων. επίσης του διανομέα που ονομάζεται υδρόφοβη, και των ατόμων που δαγκώνονται από σκύλους που είναι τρελοί, και από εκείνους που δεν είναι τρελοί? και επίσης από άτομα που δαγκώνονται από άντρες Στη συνέχεια αντιμετωπίζει επιβλαβείς ουσίες και τα συντηρητικά από αυτές. Στο έκτο βιβλίο περιλαμβάνεται κάθε πράγμα που σχετίζεται με τη χειρουργική επέμβαση, τόσο αυτό που σχετίζεται με τα σαρκώδη μέρη, όπως η εξαγωγή όπλων, όσο και με τα οστά, που κατανοεί τα κατάγματα και τις εξάρσεις. Στο έβδομο περιλαμβάνεται μια περιγραφή των ιδιοτήτων όλων των φαρμάκων, πρώτα των απλών, στη συνέχεια της ένωσης, ιδιαίτερα αυτών που είχα αναφέρει στα προηγούμενα έξι βιβλία, και πιο συγκεκριμένα των μεγαλύτερων, και, όπως ήταν, γιορτασμένων παρασκευασμάτων ; γιατί δεν θεώρησα σωστό να αντιμετωπίζω όλα αυτά τα άρθρα αδιάκριτα, για να μην προκαλέσει σύγχυση, αλλά έτσι ώστε κάθε άτομο που ψάχνει για ένα ή περισσότερα από τα διακεκριμένα παρασκευάσματα να το βρει εύκολα. Προς το τέλος είναι ορισμένα πράγματα που συνδέονται με τη σύνθεση των φαρμάκων και εκείνων των άρθρων που μπορεί να αντικατασταθούν το ένα από το άλλο, το σύνολο ολοκληρώνεται με μια περιγραφή των βαρών και των μέτρων.

Αν και η βυζαντινή ιατρική βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή γνώση, ωστόσο, τα έργα του περιείχαν επίσης πολλές νέες ιδέες καθώς ήταν δάσκαλος από την Αλεξάνδρεια . Για παράδειγμα, σε αρκετούς τόμους ο Παύλος της Αίγινας μιλά για τη δομή και τα κατάγματα των οστών, όπως φαίνεται παρακάτω:

Η περίπτωση ενός σπασμένου μηρού είναι ανάλογη με εκείνη του βραχίονα, αλλά συγκεκριμένα, ένας σπασμένος μηρός είναι κυρίως σπασμένος προς τα εμπρός και προς τα έξω, γιατί το οστό είναι φυσικά ισιωμένο σε αυτές τις πλευρές. Πρέπει να ρυθμιστεί από τα χέρια, με συνδέσμους, ακόμη και με κορδόνια, το ένα πάνω και το άλλο κάτω από το κάταγμα. Όταν το κάταγμα λαμβάνει χώρα στο ένα άκρο, εάν «στο κεφάλι του μηρού, το μεσαίο τμήμα ενός στρινγκ τυλιγμένο στρογγυλό με μαλλί, έτσι ώστε να μην μπορεί να κόψει τα μέρη εκεί, πρέπει να εφαρμοστεί στο περίνεο και στα άκρα από αυτό έφτασε στο κεφάλι και δόθηκε σε έναν βοηθό για να κρατήσει, και εφαρμόζοντας έναν σύνδεσμο κάτω από το κάταγμα, δίνουμε τα άκρα του σε έναν άλλο βοηθό για να κάνει επέκταση. Εάν είναι κάταγμα κοντά στο γόνατο, εφαρμόζουμε το σύνδεσμο ακριβώς πάνω από το κάταγμα, και δίνουμε τα άκρα σε έναν βοηθό, με τον οποίο πρέπει να γίνει επέκταση προς τα πάνω. και ενώ βάζουμε μια απολίνωση γύρω από το γόνατο για να το ασφαλίσουμε, και ενώ ο ασθενής βρίσκεται έτσι, με το πόδι του εκτεταμένο, τακτοποιούμε το κάταγμα. Κομμάτια οστού που ερεθίζουν τα μέρη, όπως έχει ειπωθεί συχνά, πρέπει να λαμβάνονται από πάνω. και το υπόλοιπο της θεραπείας που έχουμε ήδη περιγράψει στο τμήμα του βραχίονα. Ο μηρός ενοποιείται εντός πενήντα ημερών. Ο τρόπος τοποθέτησής του μετά θα περιγραφεί μετά την παράδοση της θεραπείας ολόκληρου του ποδιού.

Το έργο έγινε τυπικό κείμενο σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο για τα επόμενα 800 χρόνια. Ήταν η πιο πλήρης εγκυκλοπαίδεια όλων των ιατρικών γνώσεων εκείνη την εποχή.