Επισκοπή Μαγνησίας Μαιάνδρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Επισκοπή Μαγνησίας Μαιάνδρου ή προς Μαίανδρον ή της προς τω Μαιάνδρω είναι πρώην εκκλησιαστική επαρχία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Βρισκόταν στην Καρία της Μικράς Ασίας με έδρα την πόλη Μαγνησία του Μαιάνδρου, ερείπια της οποίας έχουν ανακαλυφθεί κοντά στο σημερινό Γκερμεντζίκ. Εκκλησιαστικά ανήκε στην Μητρόπολη Εφέσου, της οποίας ήταν τρίτη εν τάξη επισκοπή[1].

Στα τακτικά η Επισκοπή αναφέρεται από τον 7ο ως και τον 13ο αιώνα, και πάντα τρίτη στην τάξη μετά την Επισκοπή Τράλλεων[1]. Η επισκοπή καταργήθηκε πιθανότατα τον 13ο αιώνα όταν και όλη η Καρία περιήλθε στους Οθωμανούς.

Από χωριό της Μαγνησίας, και στα όρια της επισκοπής, καταγόταν ο Όσιος Λάζαρος ο Γαλησιώτης[2]. Στην επισκοπή σύμφωνα με μαρτυρίες υπήρχε και η Ιερά Μονή Καλαθών χωρίς τίποτα άλλο να είναι γνωστή γι' αυτή [2].

Πρώτος γνωστός της επίσκοπος είναι ο Δάφνος όπου υπέγραψε τα πρακτικά της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου της Εφέσου[2].

Επισκοπικός κατάλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όνομα Έτη Σημειώσεις
Δάφνος[2] 5ος αιώνας Το 431 πήρε μέρος στην Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο
Πατρίκιος[2] 7ος αιώνας Το 692 πήρε μέρος στην Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδος
Βασίλειος[3]
Λεόντιος[4]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]