Ενρίκε Τιέρνο Γκαλβάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ενρίκε Τιέρνο Γκαλβάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Enrique Tierno Galván (Ισπανικά)
Γέννηση
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο Αλμουδένα[1]
Θρησκείααγνωστικισμός[2][3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[4]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ
ΣπουδέςΚεντρικό Πανεπιστήμιο
Πληροφορίες ασχολίας
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα (1953–1965)
University of Murcia (1948–1953)
Πανεπιστήμιο του Πρίνστον (1966–1967)
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΙσπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα και Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα
Οικογένεια
ΤέκναEnrique Tierno Pérez-Relaño
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδήμαρχος της Μαδρίτης (1979–1986)
Madrid municipal councillor (1979–1986)[5]
μέλος του Ισπανικού κοινοβουλίου (1979–1982, εκλογική περιφέρεια Μαδρίτης)[6]
μέλος του Ισπανικού κοινοβουλίου (1977–1979, εκλογική περιφέρεια Μαδρίτης)[7]
καθηγητής πανεπιστημίου[8][9]
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Αστικού Τάγματος του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού (1985)[10][11]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας (1986)[12]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ενρίκε Τιένρο Γκαλβάν (Enrique Tierno Galván, Μαδρίτη, 8 Φεβρουαρίου 1918 - 19 Ιανουαρίου 1986) ήταν Ισπανός πολιτικός, κοινωνιολόγος, συγγραφέας και ακαδημαϊκός, δήμαρχος της Μαδρίτης μεταξύ 1979 και 1986. Θεωρείται μια σημαντική μορφή στην αντίσταση στην δικτατορία του στρατηγού Φράνκο και στην ιστορία της πόλης δεδομένου ότι κατά την θητεία του έλαβε χώρα το πολιτισμικό άνοιγμα και ανακαίνιση της ισπανικής πρωτεύουσας. Έγραψε δεκάδες βιβλία σχετικά με την ιστορία, την κοινωνιολογία και τη λογοτεχνία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεγάλωσε στη Μαδρίτη, όπου έζησε τον Ισπανικό εμφύλιο, συμμετέχοντας ενεργά στην δημοκρατική άμυνα εναντίον της πολιορκίας των εθνικιστών. Με το πέρας του πολέμου έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στη Φιλοσοφία, Δίκαιο και Πολιτικό Δίκαιο από το Κεντρικό Πανεπιστήμιο και εργάστηκε στα πανεπιστήμια της Μούρθια και Σαλαμάνκα, οργανώνοντας μια ενεργή πολιτική αντίσταση στη δικτατορία του Φράνκο. Υπήρξε πολυπράγμων, μεταφράζοντας τη Λογικο-Φιλοσοφική Πραγματεία του Βιτγκενστάιν και τους Συλλογισμούς γύρω από τη Γαλλική Επανάσταση του Έντμουντ Μπερκ. Ως αποτέλεσμα της αντίδρασής του ενάντια του καθεστώτος, εξορίσθηκε από το ισπανικό πανεπιστήμιο τη δεκαετία του 1960 μαζί με τον φίλο του Αγουστίν Γκαρθία Κάλβο.[13] Εντάχθηκε σε συναφείς με το Κομμουνιστικό Κόμμα οργανώσεις, όντας ο ίδιος ηγέτης του Λαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (Partido Socialista Popular, αρχικά Partido Socialista del Interior) που κατά την Ισπανική Αντιπολίτευση βρέθηκε αντιμέτωπος με το κυρίαρχο Σοσιαλιστικό Κόμμα, που ακολουθούσε μια λιγότερο ριζοσταστική πορεία που προσέγγιζε την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία έναντι των πιο μαρξιστικών θέσεων του Γκαλβάν.

Το 1979 εκλέχθηκε δήμαρχος της Μαδρίτης μετά από το συνασπισμό του κόμματός του με το Κομμουνιστικό Κόμμα (πρώτο κόμμα είχε αναδειχθεί η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου). Πρωταγωνίστησε προοδευτικά μέτρα που επέτρεψαν την πόλη να εκσυγχρονιστεί πολιτισμικά μετά τα 40 χρόνια της δικτατορίας, γνωστό ως movida madrileña.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Esteve García, Juan Pedro. El Madrid de Tierno Galván. Madrid: Ediciones La Librería, 2011.