Ελισαβέτιος Μαρτινέγκος
Ελισαβέτιος Μαρτινέγκος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ελισαβέτιος Μαρτινέγκος (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1832 |
Θάνατος | 3 Δεκεμβρίου 1885 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιητής συγγραφέας |
Ο Ελισαβέτιος Μαρτινέγκος (1832 - 3 Δεκεμβρίου 1885[1]) ήταν Επτανήσιος ποιητής, γιος της Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου. Αναφέρεται και με το όνομα Ισαβέλειος Μαρτινέγκος[2]. Στην πατρίδα του τον φώναζαν με το χαϊδευτικό "Ζαμπελάκης".
Έλαβε σπουδαία μόρφωση και ανάμεσα στους δασκάλους του ήταν ο ιερέας Κωστόπουλος[3].
Εξέδωσε την αυτοβιογραφία της μητέρας του, με τίτλο Η μήτηρ μου. Αυτοβιογραφία της κυρίας Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου (Αθήναι 1881). Ωστόσο, η δημοσίευση εκείνη έγινε με περικοπές και ο Ελισαβέτιος δεν κατάφερε να δημοσιεύσει και όσα έργα η ίδια ενέκρινε στην αυτοβιογραφία της. Έτσι, η μητέρα του παρέμενε σχεδόν άγνωστη ως τη δεκαετία του 1940[4]. Το 1956, την αυτοβιογραφία της Ελισάβετ, που είναι και το μόνο έργο της που διασώθηκε, επιμελήθηκε και δημοσίευσε ο ιστορικός και συγγραφέας Κ. Πορφύρης, καθώς όλα τα σωζόμενα χειρόγραφα της Ελισάβετ (που είχε σώσει ο Κονόμος) είχαν καεί στους μεγάλους σεισμούς στα Επτάνησα, το 1953[5].
Έργα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κοιμητήρι (αποδόθηκε αρχικά στο Διονύσιο Σολωμό[2])
- Λάμπρος (μελόδραμα, που ο Ελισαβέτιος εμπνεύστηκε από έργο του Σολωμού με τον ίδιο τίτλο)
- Φροσύνη (μελοποιήθηκε από τον Παύλο Καρρέρ).
Συμμετοχή σε συλλογικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ποιος είν' τρελλός από έρωτα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2007.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ΕΛΙΣΑΒΕΤΙΟΣ ΜΑΡΤΙΝΕΓΚΟΣ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1885 ΕΝ ΖΑΚΥΝΘΩ : ΤΥΠ. Σ. ΚΑΨΟΚΕΦΑΛΟΣ 1886]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Με αφορμή το θάνατο του ποιητή κυκλοφόρησε φυλλάδιο
- ↑ 2,0 2,1 Εγκυκλοπαίδεια 2002, εκδ. 1984, τ. 12, σελ. 162.
- ↑ Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμος 6, Αθήνα 1988.
- ↑ Επτανήσιοι και ποίηση του φακού, Ριζοσπάστης, 4-4-1997, ανάκτηση 9-7-2013.
- ↑ Νέα Εστία, τεύχη 1606-1610, σελ. 866 (1994).
|