Ελισάβετ Μαρία του Μύνστερμπεργκ-Ελς
| Ελισάβετ Μαρία του Μύνστερμπεργκ-Ελς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 11 Μαΐου 1625[1] Ολεσνίτσα |
| Θάνατος | 17 Μαρτίου 1686[1] Ολεσνίτσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αντιβασίλισσα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Σίλβιος Α΄ Νίμροντ της Βυρτεμβέργης-Ελς |
| Τέκνα | Ιούλιος Ζίγκμουντ της Βυρτεμβέργης-Γιούλιουσμπουργκ Σίλβιος Β΄ Φρειδερίκος της Βυρτεμβέργης-Ελς Χριστιανός Ούλριχ Α΄ της Βυρτεμβέργης-Ελς |
| Γονείς | Κάρολος Φρειδερίκος του Μύνστερμπεργκ-Ελς και Άννα Σοφία της Σαξονίας-Άλτενμπουργκ |
| Οικογένεια | Οίκος του Ποντιέμπραντυ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αντιβασιλιάς |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Ελισάβετ-Μαρία, γερμ.: Elisabeth-Marie von Oels, τσεχ.:Poděbrad (11 Μαΐου 1625 - 17 Μαρτίου 1686) από τον Οίκο του Ποντιέμπραντυ ήταν το τελευταίο μέλος του Οίκου της και επίτροπος του δουκάτου του Ελς κατά την ανηλικότητα των γιών της.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν το μοναδικό παιδί του Καρόλου-Φρειδερίκου δούκα του Μύνστερμπεργκ-Ελς (1593–1647) από τον πρώτο του γάμο με την Άννα-Σοφία των Βέττιν (1598–1641), κόρη του Φρειδερίκου-Γουλιέλμου Α΄ δούκα της Σαξονίας-Βαϊμάρης.
Την 1η Μαΐου 1647 η Μαίρη-Ελισάβετ παντρεύτηκε στο Ελς τον Σίλβιο Α΄ Νίμροντ δούκα της Βυρτεμβέργης-Γιούλιουσμπουργκ. Ο πατέρας της απεβίωσε λίγο αργότερα, εκείνο τον μήνα στις 31. Αυτός ήταν το τελευταίο άρρεν μέλος του Οίκου του Ποντιέμπραντυ και ήλπιζε ότι θα μπορούσε να κληροδοτήσει το δουκάτο στην κόρη του. Ήδη το 1638, είχε κηρύξει τον Ελς ως «γυναικείο φέουδο». Ωστόσο ο Φερδινάνδος Γ΄ αυτοκράτορας της Γερμανίας προέβαλε αντιρρήσεις. Το 1648 επιτεύχθηκε ένας συμβιβασμός. Έτσι η κυριαρχία του Γιεβισόβιτσε της Μοραβίας παραχωρήθηκε στον αυτοκράτορα και ο αυτοκράτορας έδωσε στον Σίλβιο-Νίμροντ τα δουκάτα του Ελς και του Μπέρνστατ. Ο Οίκος του Ποντιέμπραντυ διατήρησε στη Μοραβία την κυριότητα του Στέρνμπερκ. Το δουκάτο του Μύνστερμπεργκ κηρύχθηκε κενό και επέστρεψε στον αυτοκράτορα. Ο αυτοκράτορας συνδύασε τα οικόσημα της Ελισάβετ-Μαρίας και του Σίλβιου-Νίμροντ.
Το 1652 η Eλισάβετ-Μαρία και ο Σίλβιος Α΄ Νίμροντ ίδρυσαν στο δουκάτο της Βυρτεμβέγης-Ελς το Τάγμα του Κρανίου.
Μετά το τέλος του Σίλβιου Α΄ Νίμροντ το 1664, η Eλισάβετ-Μαρία, ο Χριστιανός δούκας του Μπζεγκ και ο Aύγουστος δούκας της Λεγκνίτσα ενήργησαν από κοινού ως επίτροποι για τους τέσσερις ανήλικους γιους της. Το 1669 απεβίωσε ο πρώτος. Όταν ο δεύτερος και ο τρίτος έφτασαν στην ενηλικίωση, χώρισαν το δουκάτο το 1672· τον επόμενο χρόνο έληξε και η κηδεμονία της Ελισάβετ-Μαρίας από τον τέταρτο γιο της.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παντρεύτηκε τον Σίλβιο Α΄ Νίμροντ δούκα της Βυρτεμβέργης-Γιούλιουσμπουργκ και απέκτησε τα ακόλουθα παιδιά:
- Κάρολος-Φερδινάνδος (1650–1669), απεβ. 19 ετών.
- Άννα-Σοφία (1650–1669), απεβ. 19 ετών.
- Σίλβιος Β΄ Φρειδερίκος (1651–1697), δούκας της Βυρτεμβέργης-Ελς.
- Χριστιανός-Ούλριχ Α΄ (1652–1704), δούκας της Βυρτεμβέργης-Μπέρνστατ.
- Ιούλιος-Σιγισμούνδος (1653–1684), δούκας της Βυρτεμβέργης-Γιούλιουσμπουργκ.
- Kουνιγκούντε-Γιουλιάνα (1655), απεβ. νήπιο.
- Σύλβιος (1660), απεβ. νήπιο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2014.
Βιβλιογραφικές αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Karl Friedrich Pauli: Allgemeine preussische staats-geschichte, samt aller dazu gehörigen ... σελ. 559 κ.λ.π.
- Zeitschrift des Vereins für Geschichte und Alterthum Schlesiens σ. 170 ff
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Marek, Miroslav. «Genealogy of Poděbrady». Genealogy.EU.