Ελευθέριος Καστρήσιος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ελευθέριος Καστρήσιος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1843
Απείρανθος Νάξου
Θάνατος1931
Νάξος
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχριστιανός ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΑργυρός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικα

Ο Ελευθέριος Καστρήσιος, ή Παπαλευθέρης Καστρήσιος (1843-1931) ήταν αρχιμανδρίτης, στρατιωτικός και διδάσκαλος. Γεννήθηκε στην Απείρανθο Νάξου το 1843 και από πολύ νωρίς περιεβλήθηκε το ιερατικό σχήμα. Αρχικά αφιερώθηκε στην εκπαίδευση των νέων της Νάξου ιδρύοντας πολλά σχολεία σε διάφορα χωριά. Με το ξέσπασμα του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 κατατάχθηκε εθελοντής. Στη διάρκεια του πολέμου προάχθηκε σρ αρχιμανδρίτης και διακριθείς παρασημοφορήθηκε από τον Βασιλέα Γεώργιο τον Α΄. Με το πέρας του πολέμου παρέμεινε αρχιμανδρίτης του στρατού.

Αργότερα, με το ξέσπασμα του Α΄ Βαλκανικού πολέμου, ο Παπαλευθέρης βρέθηκε στη πρώτη γραμμή με τις μαχόμενες ελληνικές στρατιωτικές μονάδες. Τον Φεβρουάριο του 1913 συνελήφθη αιχμάλωτος από τον Μπεκήρ Αγά και μεταφέρθηκε στα Ιωάννινα. Με την είσοδο όμως του ελληνικού στρατού υπό τον τότε αρχιστράτηγο διάδοχο Κωνσταντίνο με την παράδοση της πόλης απελευθερώθηκε.

Ο Ελευθέριος Καστρήσιος τιμήθηκε με πολλά παράσημα και μετάλλια μεταξύ των οποίων και με τον αργυρό σταυρό του Φοίνικα. Πέθανε στη Νάξο σε ηλικία 88 ετών.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τομ.10ος, σελ.448.