Ελένη Λιαροπούλου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελένη Λιαροπούλου
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος1826
Βυτίνα Αρκαδίας
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπαναστάτης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821

Η Ελένη Λιαροπούλου ήταν αγωνίστρια της επανάστασης του 1821.

Η Ελένη ήταν από την Βυτίνα και σύζυγος του Ανδρίκου Λιάρου, γι΄αυτό την φώναζαν και "Ανδρίκαινα"[1]. Όταν οι Οθωμανοί του Ιμπραήμ, το 1826, ήρθαν στη Βυτίνα οι κάτοικοι και κυρίως τα γυναικόπαιδα προσπάθησαν να ξεφύγουν. Ενώ ο άντρας της σκοτώθηκε, η Ελένη έτρεξε προς την θέση "Κότρωνος" και από εκεί έπεσε στον γκρεμό, μαζί με το παιδί της που ήταν 20 μηνών, και τον ποταμό Λούσιο όπου σκοτώθηκε[1]. Πριν πέσει ένας τούρκος της φώναξε κάνοντας της και νοήματα να την σταματήση, αυτή αφού γύρισε τον μούτζωσε κι έπεσε στον γκρεμό[1].

Στο ίδιο σημείο έπεσαν πολλά γυναικόπαιδα για να αποφύγουν την αιχμαλωσία, λόγω μάλιστα του ότι είχε δέντρα κάποιοι, πεθαμένοι, πιάστηκαν σε αυτά από τα ρούχα τους, τότε οι Τούρκοι κατέβασαν κάποιον με σχοινί και τους μάζεψε τα χρυσαφικά και ότι είχαν αξίας[1].

Στην Βυτίνα σήμερα υπάρχει σε κεντρικό σημείο της πόλης προτομή της Ελένης Λιαροπούλου.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Φωτάκου, "Απομνημονεύματα για την επανάσταση του 1821", τόμος ΄Β΄, εκδόσεις Βεργίνα, 1996, σελ. 223