Εκβιβασμός
Εκβιβασμός, ως όρος του βυζαντινορωμαϊκού δικαίου, είναι η εκτέλεση δικαστικής αποφάσεως. Η ολοκλήρωση ενός δικαιοδοτικού συστήματος έχει ως προαπαιτούμενο την πρόβλεψη μηχανισμού εκτελέσεως των δικαστικών αποφάσεων.
Σύμφωνα με κανόνα του βυζαντινορωμαϊκού δικαίου,που περιέχεται στην Εξάβιβλο του Αρμενόπουλου, αρμόδιος για την εκτέλεση της δικαστικής αποφάσεως είναι ο άρχων που όρισε τον δικαστή : ἄρχων δοὺς δικαστὴν τὴν ψῆφον αὐτοῦ ἐκβιβαζέτω [1] .
Συναφώς, στην Εξάβιβλο ορίζεται, ότι αυτός που άσκησε καθήκοντα εκτελεστή δικαστικής αποφάσεως, δεν μπορεί να καταθέσει ως μάρτυρας στην ίδια υπόθεση [2] .
