Πύργος του Λεχουρίτη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: Αναιρέθηκε |
Αναίρεση έκδοσης 8761537 από τον Erasinos (Συζήτηση)Τα blogs δεν είναι Αξιόπιστες πηγές. Διαβάστε ΒΠ:Αξιόπιστες πηγές, την ενότητα: Αυτοδημοσιευμένες πηγές (δικτυακές και έντυπες) Ετικέτα: Αναίρεση |
||
| Γραμμή 10: | Γραμμή 10: | ||
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι== |
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι== |
||
*[http://www.kalavrita.gr/component/k2/item/990-pyrgos-lexourith, Δήμος Καλαβρύτων: Ο Πύργος του Λεχουρίτη] |
*[http://www.kalavrita.gr/component/k2/item/990-pyrgos-lexourith, Δήμος Καλαβρύτων: Ο Πύργος του Λεχουρίτη] |
||
*[https://web.archive.org/web/20161004145741/https://gerbesi.wordpress.com/2015/03/20/%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%af-%ce%bb%ce%b5%cf%87%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%af%cf%89%ce%bd/ Ιστοσελίδα gerbesi.wordpress.com, Περί Λεχουριταίων.] |
|||
{{DEFAULTSORT:Λεχουριτη}} |
{{DEFAULTSORT:Λεχουριτη}} |
||
[[Κατηγορία:Πύργοι στην Αχαΐα]] |
[[Κατηγορία:Πύργοι στην Αχαΐα]] |
||
Έκδοση από την 07:30, 30 Μαρτίου 2021
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Πύργος του Λεχουρίτη είναι οχυρή μεταβυζαντινή κατοικία που ανήκε στον οπλαρχηγό Γεώργιο Λεχουρίτη (Παπαδόπουλο) και βρίσκεται στο χωριό Λεχούρι 43 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των Καλαβρύτων. Σήμερα σώζεται σε άριστη κατάσταση και ένα τμήμα του λειτουργεί σαν ιστορικό και λαογραφικό μουσείο.
Η ιστορία του πύργου ξεκινά το 1740, όταν ο Αναγνώστης Λεχουρίτης διορίστηκε ως μοραγιάνης από τους Τούρκους. Τότε αποφασίστηκε το χτίσιμο του πύργου που τελικά ολοκληρώθηκε το 1790. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης στον πύργο αυτό έμεινε έγκλειστος (ως αιχμάλωτος) ο Τούρκος διοικητής των Καλαβρύτων Ιμπραήμ Αρναούτογλου μαζί με την κόρη του Αϊσέ μετά την απελευθέρωση των Καλαβρύτων στις 21 Μαρτίου του 1821. Το 1840 επισκέφτηκαν το Λεχούρι ο βασιλιάς Όθωνας με την βασίλισσα Αμαλία προκειμένου να γνωρίσουν από κοντά τον τότε ιδιοκτήτη του πύργου οπλαρχηγό Γεώργιο Λεχουρίτη. Το 1854 ο Γεώργιος Λεχουρίτης προσβλήθηκε από χολέρα και πέθανε. Από τότε ο πύργος έμεινε ακατοίκητος μέχρι το 1905 που αγοράστηκε από τον Ανδρέα Πορετσάνο. Το 1990 ο πύργος ανακαινίστηκε πλήρως και ένα τμήμα του μετατράπηκε σε ιστορικό και λαογραφικό μουσείο.