Ελαφρά μέταλλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{χωρίς παραπομπές}} |
|||
Ως '''ελαφρά μέταλλα''' χαρακτηρίζονται γενικά τα [[μέταλλα]] εκείνα που παρουσιάζουν μικρή [[πυκνότητα]]. |
Ως '''ελαφρά μέταλλα''' χαρακτηρίζονται γενικά τα [[μέταλλα]] εκείνα που παρουσιάζουν μικρή [[πυκνότητα]]. |
||
Τρέχουσα έκδοση από την 08:36, 7 Φεβρουαρίου 2020
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ως ελαφρά μέταλλα χαρακτηρίζονται γενικά τα μέταλλα εκείνα που παρουσιάζουν μικρή πυκνότητα.
Πρόκειται για μέταλλα ευρύτατα διαδεδομένα στη φύση, περίπου 20% κατά μάζα, που λόγω όμως της υψηλής χημικής δραστικότητας που παρουσιάζουν εντοπίζονται μόνο σε εξαιρετικά ισχυρές χημικές ενώσεις. Στην κατηγορία των ελαφρών μετάλλων υπάγονται, τα ακόλουθα 12 μέταλλα, κατά σειρά ατομικού αριθμού, το Λίθιο, το Βηρύλλιο, .το Νάτριο, το Μαγνήσιο, το Αργίλιο, το Κάλιο, το Ασβέστιο, το Τιτάνιο, το Ρουβίδιο, το Στρόντιο, το Καίσιο και το Βάριο.
Η μεταλλουργία των ελαφρών μετάλλων ξεκίνησε μόλις τον 19ο αιώνα. Κυριότεροι μέθοδοι παραγωγής των ελαφρών μετάλλων που ακολουθούνται είναι η ηλεκτρόλυση τηγμένων αλάτων αυτών, η μεταλλοθερμία και η ηλεκτροθερμία. Τα ελαφρά μέταλλα χρησιμοποιούνται κυρίως στη παραγωγή ελαφρών κραμάτων, σημαντικότερα των οποίων είναι των αργιλίου, μαγνησίου, τιτανίου, βηρυλλίου και λιθίου.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.Θ΄, σελ.897.
- "Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.10ος, σελ.442.