Ντίμιταρ Μιλάντινοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ επιμέλεια |
μ →Σημείωση: μκδρθ |
||
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
Κατά τη μακρά περίοδο των ελληνοβουλγαρικών αναταράξεων {1880-1908) ανάμεσα στα άλλα εγκαινιάζεται η αλλαγή των ονοματεπωνύμων. Οι ελληνικές καταλήξεις μετατρέπονταισε -οφ και -εφ, όπως [[Γρηγόρης Σταυρίδης (Παρλίτσεφ)]], αλλά και αντίστροφα. Στα σερβικά σε -ιτς και στα «σλαβομακεδονικά» αργότερα σε -έφσκι.Συλλογικό έργο «Εθνική ταυτότητα και εθνικισμός στη νεότερη Ελλάδα, ΜΙΕΤ, Επιμέλει-Εισαγωγή Θάνος Βερέμης, 2012 ISBN 978-960-250-490-1 |
Κατά τη μακρά περίοδο των ελληνοβουλγαρικών αναταράξεων {1880-1908) ανάμεσα στα άλλα εγκαινιάζεται η αλλαγή των ονοματεπωνύμων. Οι ελληνικές καταλήξεις μετατρέπονταισε -οφ και -εφ, όπως [[Γρηγόρης Σταυρίδης (Παρλίτσεφ)]], αλλά και αντίστροφα. Στα σερβικά σε -ιτς και στα «σλαβομακεδονικά» αργότερα σε -έφσκι.Συλλογικό έργο «Εθνική ταυτότητα και εθνικισμός στη νεότερη Ελλάδα, ΜΙΕΤ, Επιμέλει-Εισαγωγή Θάνος Βερέμης, 2012 ISBN 978-960-250-490-1 |
||
==Σημειώσεις== |
|||
==Σημείωση== |
|||
{{cnote|α|Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας σύμφωνα με συνοδικό τόμο του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικού Πατριαρχείου ]] έτους [[1831]] επικυρώθηκε στη [[Σερβία]] και το [[1879]] κηρύχθηκε Αυτοκέφαλη. |
{{cnote|α|Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας σύμφωνα με συνοδικό τόμο του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικού Πατριαρχείου ]] έτους [[1831]] επικυρώθηκε στη [[Σερβία]] και το [[1879]] κηρύχθηκε Αυτοκέφαλη. |
||
}} |
}} |
||
==Παραπομπές |
==Παραπομπές== |
||
{{παραπομπές}} |
{{παραπομπές}} |
||
Έκδοση από την 09:39, 28 Αυγούστου 2016
Ο Δημήτριος Μηλαντίνης, (1810) Στρούγκα Αχρίδας- (1862) Κωνσταντινούπολη ήταν εκπαιδευτικός αρχικά στο ελληνικό γυμνάσιο της Αχρίδας, όπου μαθήτευσε και ο Μαργαρίτης Δήμιτσας και αργότερα στο ελληνικό σχολείο στο Μοναστήρι (1852-1854). Σπούδασε στη Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων (1833 - 1836 μ.Χ.).
Το 1856 είσήγαγε στο Πρίλεπ και τη διδασκαλία της βουλγαρικής γλώσσας και το 1860 αρθρογραφεί στη βουλγαρική εφημ. GAZZETE της Κωνστανινούπολης για την διεκδίκηση της Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας.a[›] Το 1861 συλλαμβάνεται από τις τουρκικές αρχές και φυλακίζεται αρχικά στο Μοναστήρι (Μπίτολα) και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη. Πεθαίνει τον Ιανουάριο του 1862 από τύφο στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης.
Η των ονομάτων επίσκεψις
Κατά τη μακρά περίοδο των ελληνοβουλγαρικών αναταράξεων {1880-1908) ανάμεσα στα άλλα εγκαινιάζεται η αλλαγή των ονοματεπωνύμων. Οι ελληνικές καταλήξεις μετατρέπονταισε -οφ και -εφ, όπως Γρηγόρης Σταυρίδης (Παρλίτσεφ), αλλά και αντίστροφα. Στα σερβικά σε -ιτς και στα «σλαβομακεδονικά» αργότερα σε -έφσκι.Συλλογικό έργο «Εθνική ταυτότητα και εθνικισμός στη νεότερη Ελλάδα, ΜΙΕΤ, Επιμέλει-Εισαγωγή Θάνος Βερέμης, 2012 ISBN 978-960-250-490-1
Σημειώσεις
^ α: Η Αρχιεπισκοπή Αχρίδας σύμφωνα με συνοδικό τόμο του Οικουμενικού Πατριαρχείου έτους 1831 επικυρώθηκε στη Σερβία και το 1879 κηρύχθηκε Αυτοκέφαλη.