Μετοχή (γραμματική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Η '''μετοχή''' είναι ένας [[Ρήμα|ρηματικός]] τύπος που φανερώνει [[Χρόνος (γραμματική)|χρόνο]] και [[Διάθεση (γραμματική)|διάθεση]], και μοιάζει με [[Όνομα (γραμματική)|όνομα]] [[Επίθετο]] αφού έχει [[Γένος (γραμματική)|γένη]] και [[Κλίση (γραμματική)|κλίνεται]]. |
--[[Ειδικό:Συνεισφορές/2.86.223.173|2.86.223.173]] 11:51, 24 Ιανουαρίου 2015 (UTC)--[[Ειδικό:Συνεισφορές/2.86.223.173|2.86.223.173]] 11:51, 24 Ιανουαρίου 2015 (UTC)--[[Ειδικό:Συνεισφορές/2.86.223.173|2.86.223.173]] 11:51, 24 Ιανουαρίου 2015 (UTC)--[[Ειδικό:Συνεισφορές/2.86.223.173|2.86.223.173]] 11:51, 24 Ιανουαρίου 2015 (UTC) malakies Η '''μετοχή''' είναι ένας [[Ρήμα|ρηματικός]] τύπος που φανερώνει [[Χρόνος (γραμματική)|χρόνο]] και [[Διάθεση (γραμματική)|διάθεση]], και μοιάζει με [[Όνομα (γραμματική)|όνομα]] [[Επίθετο]] αφού έχει [[Γένος (γραμματική)|γένη]] και [[Κλίση (γραμματική)|κλίνεται]]. |
||
Η ''μετοχή'' λοιπόν είναι κατά ένα μέρος ''ρήμα'' (χρόνος, διάθεση) και κατά ένα μέρος ''όνομα'' (γένος, κλίση), δηλαδή ''μετέχει'' και στα δύο είδη του λόγου. |
Η ''μετοχή'' λοιπόν είναι κατά ένα μέρος ''ρήμα'' (χρόνος, διάθεση) και κατά ένα μέρος ''όνομα'' (γένος, κλίση), δηλαδή ''μετέχει'' και στα δύο είδη του λόγου. |
Έκδοση από την 11:51, 24 Ιανουαρίου 2015
--2.86.223.173 11:51, 24 Ιανουαρίου 2015 (UTC)--2.86.223.173 11:51, 24 Ιανουαρίου 2015 (UTC)--2.86.223.173 11:51, 24 Ιανουαρίου 2015 (UTC)--2.86.223.173 11:51, 24 Ιανουαρίου 2015 (UTC) malakies Η μετοχή είναι ένας ρηματικός τύπος που φανερώνει χρόνο και διάθεση, και μοιάζει με όνομα Επίθετο αφού έχει γένη και κλίνεται.
Η μετοχή λοιπόν είναι κατά ένα μέρος ρήμα (χρόνος, διάθεση) και κατά ένα μέρος όνομα (γένος, κλίση), δηλαδή μετέχει και στα δύο είδη του λόγου.
Η ενεργητική μετοχή φανερώνει τον τρόπο που εκδηλώνεται η ενέργεια του ρήματος, και είναι άκλιτη. Έχει κατάληξη -οντας (π.χ. τρέχοντας) ή -ώντας (π.χ. τραβώντας).
Η παθητική μετοχή φανερώνει ότι η ενέργεια του ρήματος έχει επηρεάσει το υποκείμενο σε παρελθόντα χρόνο, και είναι κλιτή με τρία γένη και δύο αριθμούς. Έχει κατάληξη :
- συνήθως, -μένος, π.χ. φοβισμένος, κοιμισμένος.
- αν είναι προπαροξύτονη, -όμενος, π.χ. ερχόμενος. Ειδικά οι μετοχές που προέρχονται από ρήματα δεύτερης συζυγίας καταλήγουν σε -ώμενος, π.χ. περισπώμενος.
- αν είναι παροξύτονη, -ωμένος, π.χ. αγχωμένος.
Ορισμένες μετοχές, με την συχνή χρήση, μετατρέπονται σε ουσιαστικά, π.χ. η Οικουμένη (ήταν αρχικά η Οικουμένη Γη).
|