Πολιτικό άσυλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: ru:Политическое убежище→ru:Право убежища |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πηγές|16|06|2012}} |
{{πηγές|16|06|2012}} |
||
To asulo einai mia xazomara kai xazo |
|||
(ή του πολιτικού ασύλου) είναι μια αρχαία δικαστική έννοια, κάτω από την οποία ένα πρόσωπο που διώκεται για τις πολιτικές του απόψεις ή τη θρησκευτική πίστη στη χώρα του μπορεί να προστατευθεί από μια άλλη κυρίαρχη αρχή, μια ξένη [[χώρα]], ή μια [[εκκλησία]], όπως στους [μεσαίωνας|μεσαιωνικούς]] χρόνους. Το πολιτικό άσυλο δεν πρέπει να συγχέεται με τον σύγχρονο νόμο για τους [[πρόσφυγες]], ο οποίος εξετάζει τη μαζική είσοδο του πληθυσμού, ενώ το δικαίωμα του ασύλου αφορά άτομα και παραδίδεται συνήθως σε μια συγκεκριμένη περίπτωση. Εντούτοις, τα δύο μπορούν να επικαλυφθούν, δεδομένου ότι κάθε πρόσφυγας μπορεί να απαιτήσει να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο. |
|||
Αυτό το δικαίωμα αναγνωρίστηκε ήδη από τους [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγυπτίους]], τους [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαίους Έλληνες]] και τους [[Εβραίοι|Εβραίους]]. Κάθε κράτος πρόσφερε προστασία σε ξένα διωγμένα πρόσωπα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν ο [[Καρτέσιος]], που μετέβη στις [[Κάτω Χώρες]], ο [[Βολταίρος]], που κατέφυγε στην [[Αγγλία]], ο [[Τόμας Χομπς]], που έγινε δεκτός στη [[Γαλλία]] κ.λπ. |
Αυτό το δικαίωμα αναγνωρίστηκε ήδη από τους [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγυπτίους]], τους [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαίους Έλληνες]] και τους [[Εβραίοι|Εβραίους]]. Κάθε κράτος πρόσφερε προστασία σε ξένα διωγμένα πρόσωπα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν ο [[Καρτέσιος]], που μετέβη στις [[Κάτω Χώρες]], ο [[Βολταίρος]], που κατέφυγε στην [[Αγγλία]], ο [[Τόμας Χομπς]], που έγινε δεκτός στη [[Γαλλία]] κ.λπ. |
Έκδοση από την 17:40, 1 Μαρτίου 2013
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
To asulo einai mia xazomara kai xazo (ή του πολιτικού ασύλου) είναι μια αρχαία δικαστική έννοια, κάτω από την οποία ένα πρόσωπο που διώκεται για τις πολιτικές του απόψεις ή τη θρησκευτική πίστη στη χώρα του μπορεί να προστατευθεί από μια άλλη κυρίαρχη αρχή, μια ξένη χώρα, ή μια εκκλησία, όπως στους [μεσαίωνας|μεσαιωνικούς]] χρόνους. Το πολιτικό άσυλο δεν πρέπει να συγχέεται με τον σύγχρονο νόμο για τους πρόσφυγες, ο οποίος εξετάζει τη μαζική είσοδο του πληθυσμού, ενώ το δικαίωμα του ασύλου αφορά άτομα και παραδίδεται συνήθως σε μια συγκεκριμένη περίπτωση. Εντούτοις, τα δύο μπορούν να επικαλυφθούν, δεδομένου ότι κάθε πρόσφυγας μπορεί να απαιτήσει να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο.
Αυτό το δικαίωμα αναγνωρίστηκε ήδη από τους Αιγυπτίους, τους αρχαίους Έλληνες και τους Εβραίους. Κάθε κράτος πρόσφερε προστασία σε ξένα διωγμένα πρόσωπα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν ο Καρτέσιος, που μετέβη στις Κάτω Χώρες, ο Βολταίρος, που κατέφυγε στην Αγγλία, ο Τόμας Χομπς, που έγινε δεκτός στη Γαλλία κ.λπ.
Αυτό το νομικό λήμμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |