Λουντοβίκο Αριόστο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 07:39, 25 Ιανουαρίου 2013

Ο Λοντοβίκο Αριόστο (1474 - 6 Ιουλίου 1533) ήταν Ιταλός ποιητής και κωμωδιογράφος, εκπρόσωπος της commedia erudita.

Βίος

Γεννήθηκε στο Ρέτζιο της Λομβαρδίας και ήταν γιος του Νικολό Αριόστο, διοικητή της τοπικής ακρόπολης. Ο Νικολό Αριόστο ανάγκασε το γιο του να μελετήσει Νομικά ενάντια στις επιθυμίες του. Όταν ο Λοντοβίκο ήταν ελεύθερος να ενεργήσει σύμφωνα με τη θέλησή του, μελέτησε τους κλασικούς με τον Γκρεγκόριο ντε Σπολέτο (Gregorio de Spoleto) από τον οποίο έμαθε τα Λατινικά. O Γκρεγκόριο ωστόσο έφυγε σύντομα για το Παρίσι, στερώντας από τον Λοντοβίκο την ευκαιρία να μελετήσει τα Ελληνικά, δεδομένου ότι αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του εκείνος έπρεπε να διαχειριστεί όλα τα οικογενειακά θέματα συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των εννέα αμφιθαλών αδελφών του, ένας από τους οποίους μάλιστα ήταν ακρωτηριασμένος.

Κατόρθωσε να συνθέσει μερικές κωμωδίες και λυρική ποίηση που τον βοήθησαν να κερδίσει την προστασία του καρδινάλιου Ιππόλιτο ντ' Έστε (Ippolito d' Este), αδελφού του Δούκα της Φεράρα (συζύγου της Λουκρητίας Βοργία). Η φιλαργυρία το καρδινάλιου σύντομα οδήγησε τον Αριόστο στην υπηρεσία του γενναιόδωρου Αλφόνσο Α’, Δούκα της Φερράρα. Ο δούκας τον έστειλε σε διάφορες ατυχείς διπλωματικές αποστολές -στη μία τον συνέλαβαν και σε κάποια άλλη ο Πάπας παρ΄ολίγο να τον εκτελέσει.

Διορίστηκε τελικά έπαρχος της Γκαρφανιάνα στα Αππένινα όρη. Αποχωρώντας από την ενεργό δράση και τα αξιώματα, παντρεύτηκε την δεκατεσσάρων ετών ερωμένη του και έγραψε κωμωδίες, τις παραστάσεις των οποίων επιτηρούσε προσωπικά. Βοήθησε επίσης να χτιστεί θέατρο στη Φερράρα και εξέδωσε το γνωστότερο έργο του, το ρομαντικό επικό ποίημα, Orlandο furioso.

Εργογραφία

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Λουντοβίκο Αριόστο

Ο Αριόστο έγραψε πέντε κωμωδίες που ανήκουν στα συμφραζόμενα της commedia erudita:

La cassaria (Το σεντούκι) 1508, η πρώτη ιδιωματική κωμωδία που παρουσιάστηκε σε αυλή στην Ιταλία και θεωρείται αληθινή αρχή της λόγιας κωμωδίας.
I suppositi (Οι Υποκριτές) 1509, όπου σατιρίζει ήθη και ανώτερους υπαλλήλους
Ο Τσαρλατάνος
Οι Σπουδαστές
La Iama (Ο προαγωγός) το 1528, στο οποίο σατιρίζονται δευτερεύοντες δημοτικοί υπάλληλοι και απεικονίζεται ζωντανά η καθημερινή ζωή της Φερράρα.
Το επικό ποίημα, Orlandο furioso.

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη λογοτεχνία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{πηγές|16|06|2012}}
 [[Αρχείο:Ariosto.jpg|thumb|right|180 px|Άγαλμα του Αριόστο στο [[Ρέτζιο]].]]
-Ο '''Λοντοβίκο Αριόστο''' (1474-1533) γόνος ευγενούς [[οικογένεια|οικογένειας]] [[ποιητής]] και κωμωδιογράφος, εκπρόσωπος επίσης της ''[[commedia erudita]]'', γεννήθηκε στο [[Ρέτζιο]] της [[Λομβαρδία|Λομβαρδίας]] και ήταν γιος του Νικολό Αριόστο, διοικητή της τοπικής [[Ακρόπολις|ακρόπολης]].
+Ο '''Λοντοβίκο Αριόστο''' ([[1474]] - [[6 Ιουλίου]] [[1533]]) ήταν [[Ιταλία|Ιταλός]] [[ποιητής]] και κωμωδιογράφος, εκπρόσωπος της ''[[commedia erudita]]''.
 == Βίος ==
-Ο Νικολό Αριόστο ανάγκασε το γιο του να μελετήσει [[Νομικά]] ενάντια στις επιθυμίες του. Όταν ο Λοντοβίκο ήταν ελεύθερος να ενεργήσει σύμφωνα με τη θέλησή του, μελέτησε τους κλασικούς με τον Γκρεγκόριο ντε Σπολέτο (Gregorio de Spoleto) από τον οποίο έμαθε τα [[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]]. O Γκρεγκόριο ωστόσο έφυγε σύντομα για το [[Παρίσι]], στερώντας από τον Λοντοβίκο την ευκαιρία να μελετήσει τα [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]], δεδομένου ότι αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του εκείνος έπρεπε να διαχειριστεί όλα τα οικογενειακά θέματα συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των εννέα αμφιθαλών αδελφών του, ένας από τους οποίους μάλιστα ήταν ακρωτηριασμένος.
+Γεννήθηκε στο [[Ρέτζιο]] της [[Λομβαρδία|Λομβαρδίας]] και ήταν γιος του Νικολό Αριόστο, διοικητή της τοπικής [[Ακρόπολις|ακρόπολης]]. Ο Νικολό Αριόστο ανάγκασε το γιο του να μελετήσει [[Νομικά]] ενάντια στις επιθυμίες του. Όταν ο Λοντοβίκο ήταν ελεύθερος να ενεργήσει σύμφωνα με τη θέλησή του, μελέτησε τους κλασικούς με τον Γκρεγκόριο ντε Σπολέτο (Gregorio de Spoleto) από τον οποίο έμαθε τα [[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]]. O Γκρεγκόριο ωστόσο έφυγε σύντομα για το [[Παρίσι]], στερώντας από τον Λοντοβίκο την ευκαιρία να μελετήσει τα [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|Ελληνικά]], δεδομένου ότι αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του εκείνος έπρεπε να διαχειριστεί όλα τα οικογενειακά θέματα συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των εννέα αμφιθαλών αδελφών του, ένας από τους οποίους μάλιστα ήταν ακρωτηριασμένος.
 Κατόρθωσε να συνθέσει μερικές κωμωδίες και λυρική [[ποίηση]] που τον βοήθησαν να κερδίσει την προστασία του καρδινάλιου Ιππόλιτο ντ' Έστε (Ippolito d' Este), αδελφού του Δούκα της Φεράρα (συζύγου της Λουκρητίας Βοργία). Η φιλαργυρία το καρδινάλιου σύντομα οδήγησε τον Αριόστο στην υπηρεσία του γενναιόδωρου Αλφόνσο Α’, Δούκα της Φερράρα. Ο δούκας τον έστειλε σε διάφορες ατυχείς διπλωματικές αποστολές -στη μία τον συνέλαβαν και σε κάποια άλλη ο [[Πάπας]] παρ΄ολίγο να τον εκτελέσει.