Γρανίτσα Ευρυτανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Ρομπότ: Προσθήκη: bg:Граница (Евритания) |
+Πηγές |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{coord|39|6|6|N|21|30|35|E|type:city_region:GR|display=title}} |
{{coord|39|6|6|N|21|30|35|E|type:city_region:GR|display=title}} |
||
[[Εικόνα:GranitsaEvrytanias.jpg|thumb|]] |
[[Εικόνα:GranitsaEvrytanias.jpg|thumb|]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | Η '''Γρανίτσα Ευρυτανίας''' είναι ένα ορεινό χωριό, χτισμένο σε ύψος 850 μέτρων<ref name="Νομός Ευρυτανίας">Νομός Ευρυτανίας, σελ. 119</ref>, μέσα στο πράσινο, σε δασώδη κατηφορική περιοχή του όρους [[Λιάκουρα]], δίπλα στο μικρό ποταμό Γρανιτσιώτη. Παντού ρέουν πλούσια χωνευτικά νερά. Το χωριό διατηρεί χωρίς καμιά παρέμβαση την παλιά του όψη. |
||
Αποτελεί έδρα του [[Δήμος Απεραντίων|δήμου Απεραντίων]] και απέχει 83 χλμ. από το [[Καρπενήσι]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας"/>. Είναι πατρίδα του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249</ref>, [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236</ref>, του Δημοσθένη Γούλα, του [[Μιχάλης Σταφυλάς|Μιχάλη Σταφυλά]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253</ref>, του Μάρκου Γκιόλια και πολλών άλλων σπουδαίων δημιουργών της Ευρυτανικής τέχνης. Γενέτειρα του νεομάρτυρα [[Μιχαήλ Μαυρουδής|Μιχαήλ Μαυρουδή]], που μαρτύρησε το [[1544]] στη [[Θεσσαλονίκη]]<ref>Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης</ref>. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες των οποίων έχουν καταστραφεί. |
|||
Στη Γρανίτσα υπάρχει '' |
Στη Γρανίτσα υπάρχει ''Μουσείο Λαϊκής Τέχνης''<ref name="Νομός Ευρυτανίας2">Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233</ref>. Στη μια αίθουσα εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, [[αργαλειός]], τοπικές φορεσιές και όπλα του '21<ref name="Νομός Ευρυτανίας2"/>. Σε άλλη αίθουσα εκτίθενται προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]] και Στέφανου Γρανίτσα, πίνακες των σπουδαίων ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και Λευτέρη Θεοδώρου (που λειτουργεί και προσωπικό μουσείο). Σε τρίτη αίθουσα βρίσκεται η προσωπική βιβλιοθήκη του Ζαχαρία Παπαντωνίου<ref name="Νομός Ευρυτανίας2"/>. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι εννιά εκκλησίες του χωριού, χτισμένες σε διάφορες περιόδους. |
||
Κατά την [[Ελληνική απογραφή 2001|απογραφή του 2001]] το χωριό 474 κατοίκους<ref>Excel Ελληνικού Υπουργείου Εσωτερικών</ref>. Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:<ref>Ντάσιος, σελ. 258</ref> |
|||
| ⚫ | |||
{|class="wikitable" style="text-align:center; |
|||
|'''Έτος''' |
|||
|1889 |
|||
|1900 |
|||
|1961 |
|||
|1991 |
|||
|2001 |
|||
|- |
|||
|'''Πληθ.''' |
|||
|908 |
|||
|1027 |
|||
|848 |
|||
|360 |
|||
|474 |
|||
|} |
|||
==Βιβλιογραφία== |
|||
| ⚫ | |||
*Συλλογικό έργο, 2006, ''Νομός Ευρυτανίας'', τόμος 13, σειρά ΕΛΛΑΔΑ, Αθήνα, Εκδόσεις Δομή |
|||
*Τάκης Ντάσιος, 1999, ''Στ' Άγραφα'', Αθήνα, Εκδόσεις Μίλητος, ISBN 960-8460-13-1 |
|||
==Παραπομπές== |
|||
{{Παραπομπές|2}} |
|||
==Εξωτερικές συνδέσεις== |
==Εξωτερικές συνδέσεις== |
||
Έκδοση από την 13:59, 7 Μαρτίου 2010
Συντεταγμένες: 39°6′6″N 21°30′35″E / 39.10167°N 21.50972°E
Η Γρανίτσα Ευρυτανίας είναι ένα ορεινό χωριό, χτισμένο σε ύψος 850 μέτρων[1], μέσα στο πράσινο, σε δασώδη κατηφορική περιοχή του όρους Λιάκουρα, δίπλα στο μικρό ποταμό Γρανιτσιώτη. Παντού ρέουν πλούσια χωνευτικά νερά. Το χωριό διατηρεί χωρίς καμιά παρέμβαση την παλιά του όψη.
Αποτελεί έδρα του δήμου Απεραντίων και απέχει 83 χλμ. από το Καρπενήσι[1]. Είναι πατρίδα του Ζαχαρία Παπαντωνίου[2], Στέφανου Γρανίτσα[3], του Δημοσθένη Γούλα, του Μιχάλη Σταφυλά[4], του Μάρκου Γκιόλια και πολλών άλλων σπουδαίων δημιουργών της Ευρυτανικής τέχνης. Γενέτειρα του νεομάρτυρα Μιχαήλ Μαυρουδή, που μαρτύρησε το 1544 στη Θεσσαλονίκη[5]. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες των οποίων έχουν καταστραφεί.
Στη Γρανίτσα υπάρχει Μουσείο Λαϊκής Τέχνης[6]. Στη μια αίθουσα εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, αργαλειός, τοπικές φορεσιές και όπλα του '21[6]. Σε άλλη αίθουσα εκτίθενται προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των Ζαχαρία Παπαντωνίου και Στέφανου Γρανίτσα, πίνακες των σπουδαίων ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και Λευτέρη Θεοδώρου (που λειτουργεί και προσωπικό μουσείο). Σε τρίτη αίθουσα βρίσκεται η προσωπική βιβλιοθήκη του Ζαχαρία Παπαντωνίου[6]. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι εννιά εκκλησίες του χωριού, χτισμένες σε διάφορες περιόδους.
Κατά την απογραφή του 2001 το χωριό 474 κατοίκους[7]. Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:[8]
| Έτος | 1889 | 1900 | 1961 | 1991 | 2001 |
| Πληθ. | 908 | 1027 | 848 | 360 | 474 |
Βιβλιογραφία
- Συλλογικό έργο, 2006, Νομός Ευρυτανίας, τόμος 13, σειρά ΕΛΛΑΔΑ, Αθήνα, Εκδόσεις Δομή
- Τάκης Ντάσιος, 1999, Στ' Άγραφα, Αθήνα, Εκδόσεις Μίλητος, ISBN 960-8460-13-1
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 119
- ↑ Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249
- ↑ Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236
- ↑ Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253
- ↑ Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233
- ↑ Excel Ελληνικού Υπουργείου Εσωτερικών
- ↑ Ντάσιος, σελ. 258
Εξωτερικές συνδέσεις
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα χωριό της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |