Καλιαρντά

Τα καλιαρντά είναι μια ιδιωματική διάλεκτος των ομοφυλοφίλων. Πρωτοεμφανίστηκαν στη δεκαετία του 1940 και δημιουργήθηκαν απο την ανάγκη των ομοφυλόφιλων για έναν κώδικα επικοινωνίας μεταξύ τους, χωρίς να τους αντιλαμβάνεται το εχθρικό περιβάλλον που τότε επικρατούσε. Τα καλιαρντά αναπτύχθηκαν με τα χρόνια, απέκτησαν ελληνικές καταλήξεις και επηρεάστηκαν από την τουρκική, γαλλική και ιταλική γλώσσα.

Τα καλιαρντά διακρίνονται σε δύο επίπεδα: στα απλά καλιαρντά που είναι πιο διαδεδομένα, και στα ντούρα καλιαρντά που έχουν πολλά στοιχεία της καθαρεύουσας.

Στις μέρες μας τα καλιαρντά δεν θεωρούνται κρυφή γλώσσα, μιάς και με την πάροδο των χρόνων ο λαός έμαθε αυτή τη διάλεκτο μέσα απο το θέατρο και την τηλεόραση. Δεν υπάρχει πλήρως και επισήμως καταγεγραμμένη σε ελληνικά λεξικά από ινστιτούτα μελέτης και καταγραφής της γλώσσας, πράγμα που παραπέμπει τη διάλεκτο αυτή ως "διάλεκτο του δρόμου".

Παραδείγματα

• Αβέλω - θέλω, δίνω, επιθυμώ
• Αποκατέ - απο εκεί
• Δικέλω - βλέπω
• Λατσός - ωραίος
• Μπενάβω - μιλώ
• Νάκα - όχι, δεν
• Κουλό - παράξενο, περίεργο
• Θεά - εύγευστη τροφή
• Μπάρα - μεγάλο πέος
• Φίφα - μικρό πέος
• Σουσέλ - πεολειχία
• Τζιβιτζιλού - λεσβία
• Τσόλι - αρσενική πόρνη
• Σολντά - στρατιώτης

Βιβλιογραφία

• Καλιαρντά, Ηλίας Πετρόπουλος, 1971.