Παλαιών Πατρών Παρθένιος Δ΄

Ο Παρθένιος γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1720.

Διετέλεσε Μητροπολίτης Παλαιάς Πάτρας κατά τις περιόδους 1750-1756 και 1759-1770. Αντικατέστησε και τις δύο φορές τον Γεράσιμο τον Θηρέο. Κατείχε μεγάλη παιδεία και ήταν άριστος γνώστης των αρχαίων Ελληνικών.

Κατά τη θητεία του σημειώθηκε μεγάλη ανομβρία στην Πάτρα, έτσι αποφασίστηκε να προβούν όλα τα δόγματα και Θρησκείες της πόλης σε προσευχές και να κάνουν λιτανείες στους θεούς τους. Πρώτα βγήκαν οι Μουσουλμάνοι αλλά δεν έγινε τίποτα, μετά οι Εβραίοι, πάλι τίποτα. Όταν ήλθε η σειρά των Χριστιανών, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στο ναό του Προφήτη Ηλία και άρχισαν τη λιτανεία, πριν προλάβουν να την ολοκληρώσουν έπιασε καταρρακτώδης βροχή.

Το 1766 έχτισε το Ναό της Φανερωμένης στο Αίγιο. Στα Ορλωφικά, βρισκόμενος στο Αίγιο, σήκωσε τη σημαία της επανάστασης και εξεδίωξε από τη πόλη τους Τούρκους και στη συνέχεια εκστράτευσε στα Καλάβρυτα. Μετά όμως από την εγκατάλειψη της Πελοποννήσου από τους Ρώσους και την αποτυχία της επανάστασης εκείνης, κατέφυγε στη Ζάκυνθο, υπό την προστασία των Ρώσων, και αργότερα στην Αγία Πετρούπολη, στην αυλή της τσαρίνας Αικατερίνης. Εκεί η τσαρίνα τού παραχώρησε κάποιον αγρό για τα βιοποριστικά έσοδά του, αφού δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα, γιατί είχε επικηρυχτεί από τους Τούρκους.

Πέθανε το 1786 και ετάφη στην Μόσχα, στη μονή του Ντασκόυ, όπου ο τάφος του υπάρχει και σήμερα.