Διοσμεκτίτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διοσμεκτίτης
Σκόνη διοσμεκτίτη
Κλινικά δεδομένα
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
Κωδικοί
Αριθμός CAS1318-93-0 N
Κωδικός ATCA07BC05
UNIIA585MN1H2L N
Χημικά στοιχεία
Χημικός τύπος(Na-Ca)0.33-(Al-Mg)2-Si4-O10-(O-H)2·(H2O)2
  (verify)

Ο διοσμεκτίτης (εμπορικές ονομασίες: Smecta και Smecdral) είναι φυσικό πυριτικό άλας αργιλίου και μαγνησίου, το οποίο χρησιμοποιείται ως εντερικό προσροφητικό στη θεραπεία αρκετών γαστρεντερικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της μολυσματικής και μη λοιμώδους οξείας και χρόνιας διάρροιας, συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου. Άλλες χρήσεις περιλαμβάνουν: χρόνια διάρροια που προκαλείται από ακτινοβολία και χημειοθεραπεία και χρόνια διάρροια που σχετίζεται με HIV/AIDS.[1]

Είναι αδιάλυτο στο νερό. Συνήθως λαμβάνεται από το στόμα ως εναιώρημα σε ζεστό νερό. Στον τομέα της γεωλογίας, είναι πιο γνωστός ως μοντμοριλλονίτης. Ο διοσμεκτίτης είναι μια συστολή του «διοκταεδρικού σμεκτίτη».

Μηχανισμός δράσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αποτελεσματικότητά του στη βελτίωση της συνοχής των κοπράνων είναι το αποτέλεσμα της υποτιθέμενης ικανότητάς του να απορροφά βακτήρια, ιούς και τοξίνες, καθώς και την ενίσχυση του φραγμού της εντερικής βλέννας για τη μείωση των αντιγόνων της κοιλότητας που διέρχονται από τον φραγμό της βλέννας, κάτι που με τη σειρά του βοηθά στη μείωση της φλεγμονής.[1]

Ο διοσμεκτίτης μπορεί να είναι ένα χρήσιμο πρόσθετο στη θεραπεία της οξείας παιδικής διάρροιας. Καθώς τα στοιχεία είναι «χαμηλής ποιότητας», απαιτείται μελλοντική έρευνα με σχέδια υψηλότερης ποιότητας προτού γίνουν οποιεσδήποτε σταθερές συστάσεις.[2]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Pharmacologic Agents for Chronic Diarrhea». Intestinal Research 13 (4): 306–312. October 2015. doi:10.5217/ir.2015.13.4.306. PMID 26576135. 
  2. «Efficacy and safety of diosmectite in acute childhood diarrhoea: a meta-analysis». Archives of Disease in Childhood 100 (7): 704–712. July 2015. doi:10.1136/archdischild-2014-307632. PMID 25784748.