Διασπορά (κυματική)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η σχέση που περιγράφει την διάδοση ενός αρμονικού κύματος σε μία διάσταση είναι:

όπου η κυκλική συχνότητα είναι χαρακτηριστική της πηγής του κύματος και το κυματάνυσμα είναι χαρακτηριστικό του μηχανικού μέσου στο οποίο το κύμα διαδίδεται. Η ταχύτητα ενός τέτοιου κύματος στο ελαστικό μέσο είναι:

όπου είναι αυτό που λέμε φασική ταχύτητα .

Εκτελώντας όμως ακριβέστερους υπολογισμούς διαπιστώνουμε πως η παραπάνω σχέση ισχύει προσεγγιστικά. Για παράδειγμα, για τα επιφανειακά κύματα στη θάλασσα η σχέση διασποράς υπολογίζεται ως:

όπου η επιτάχυνση βαρύτητας και το βάθος του ωκεανού. Η σχέση αυτή, για πολύ ρηχά νερά ή/και για υψηλής συχνότητας ταλαντώσεις γίνεται:

Όταν κύματα με ελαφρά διαφορετική συχνότητα, όπως αυτά που παράγονται με φυσικό τρόπο από τον άνεμο στην επιφάνεια της θάλασσας, ταξιδεύουν στο ίδιο ελαστικό μέσο, τότε σχηματίζονται διακροτήματα. Η ταχύτητα διάδοσης αυτών των σχηματισμών είναι διαφορετική. Ορίζοντας την ομαδική ταχύτητα[1] ως , βλέπουμε πως η ταχύτητα διάδοσης διακροτημάτων γίνεται διαφορετική στο ίδιο ελαστικό μέσο.

Η διαφορά της ταχύτητας οδηγεί σε μια διασπορά της ενέργειας του αρχικού κύματος, γι' αυτό και το φαινόμενο ονομάζεται διασπορά. Η σχέση κυκλικής συχνότητας και κυματατανύσματος ονομάζεται «σχέση διασποράς».

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Reynolds, O. (1877), «On the rate of progression of groups of waves and the rate at which energy is transmitted by waves», Nature 16: 343–44, doi:10.1038/016341c0