Δημόσιο πλυσταριό

Το ανακαινισμένο πλυσταριό στην κοινότητα Μπονάτ της Γαλλίας που το διασχίζει ένα μικρό ρέμα.

Το δημόσιο πλυσταριό (γαλλικά: lavoir public & bassin public‎) ήταν κοινόχρηστος χώρος που προοριζόταν για το πλύσιμο των ρούχων. Τέτοιοι χώροι πλυσίματος ήταν συνηθισμένοι σε όλο το κόσμο μέχρι την εισαγωγή του βιομηχανικού πλυσίματος, το οποίο με τη σειρά του αντικαταστάθηκε από τα οικιακά πλυντήρια και τα αυτοματοποιημένα πλυντήρια. Τα δημόσιο πλυσταριά ήταν γούρνες που βρίσκονταν συνήθως σε μια πηγή ή δίπλα σε ένα ποτάμι. Πολλές γούρνες διέθεταν στέγες για προστασία. Με τον ερχομό του τρεχούμενου παροχής νερού με αγωγούς και της σύγχρονης αποχέτευσης, τα πλυσταριά αυτά περιήλθαν τελικά σε αχρηστία, αν και ορισμένες κοινότητες έχουν αποκαταστήσει τις παλιές γούρνες ως αξιόθεατο.

Στη Γαλλία, τα δημόσια πλυσταριά κατασκευάστηκαν από τον 17ο έως τις αρχές 20ου. Με τον επανασχεδιασμό του Παρισιού από τον βαρόνο Ζορζ Εζέν Οσμάν τη δεκαετία του 1850, δημιουργήθηκαν ελεύθερα πλυσταριά σε κάθε γειτονιά και οι κρατικές επιχορηγήσεις ενθάρρυναν τους δήμους σε όλη τη Γαλλία να κατασκευάσουν τα δικά τους.^[1] Συνηθισμένα ήταν στη Γαλλία και τα πλωτά πλυσταριά, οι λεγόμενες βάρκες-πλυσταριά (γαλλικά: bateaux-lavoirs‎) στις όχθες μεγάλων ποταμών.