Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ζωρζ Εζέν Οσμάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζορζ Εζέν Οσμάν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση27  Μαρτίου 1809[1][2][3]
Παρίσι
Θάνατος11  Ιανουαρίου 1891[1][2][3]
Παρίσι
Τόπος ταφήςΚοιμητήριο του Περ-Λασαίζ[4][5] και Grave of Haussmann
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
ΘρησκείαProtestant[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[2]
ΣπουδέςΛύκειο Ερρίκος Δ'
Λύκειο Κοντορσέ
Κονσερβατόριο του Παρισιού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[7]
κυβερνητικός αξιωματούχος
αρχιτέκτονας[8]
πολεοδόμος[8]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΒοναπαρτισμός
Οικογένεια
ΣύζυγοςLouise Octavie de Laharpe (από 1838)[9]
ΤέκναValentine Haussmann
ΣυγγενείςGeorges Frédéric Dentzel (παππούς από την πλευρά της μητέρας), Nicolas Haussmann (παππούς από την πλευρά του πατέρα) και Clément de Laharpe (ανιψιός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαd:Q59854914 (1877–1881)
Prefect of Seine (1853–1870)
Γερουσιαστής της Β΄ Αυτοκρατορίας (1857–1870)[7]
General secretary of prefecture of Vienne (1831–1832)
sub-prefect of Yssingeaux (1832, διαμέρισμα του Ισανζώ)
sub-prefect of Nérac (1832–1840, διαμέρισμα του Νεράκ)
Sub-prefect of Saint-Girons (1840–1841, arrondissement of Saint-Girons)
sub-prefect of Blaye (1841–1848, διαμέρισμα του Μπλάιγ)
Prefecture advisor (1848–1849, Prefecture of Gironde)
Prefect of Gironde (1851–1853)
Prefect of Var (1849–1850)
Prefect of Yonne (1850–1851)
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής[10]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αμώμου Συλλήψεως της Βίλα Βισόζα
Commander of the Order of the Immaculate Conception of Vila Viçosa
Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας[11]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζωρζ Εζέν Οσμάν (γαλλικά: Georges-Eugène Haussmann), γνωστός ως βαρόνος Οσμάν, (27 Μαρτίου 1809 - 11 Ιανουαρίου 1891), ήταν Γάλλος ανώτατος διοικητικός υπάλληλος που υπηρέτησε ως νομάρχης του Σηκουάνα από το 1853 έως το 1870 κατά τη διάρκεια της Δεύτερης γαλλικής αυτοκρατορίας. Ο αυτοκράτορας Ναπολέοντας Γ' τον επέλεξε για να πραγματοποιήσει ένα μαζικό πρόγραμμα αστικής ανανέωσης και δημιουργίας νέων λεωφόρων, πάρκων και δημοσίων έργων στο Παρίσι που συνήθως αναφέρεται ως μετασχηματισμός του Παρισιού κατά τη Δεύτερη Αυτοκρατορία. [12]Οι κριτικές και έντονες αντιδράσεις τον ανάγκασαν το 1870 σε παραίτηση για υπερβολές, αλλά το όραμά του για την πόλη εξακολουθεί να κυριαρχεί στο κεντρικό Παρίσι.

Ο Ζωρζ-Εζέν Οσμάν ήταν εγγονός, από την πλευρά του πατέρα του, μέλους της Επαναστατικής Συνέλευσης και από τη μητέρα του συγγένευε με την οικογένεια του Ναπολέοντα. Σπούδασε νομικά στο Παρίσι και εισήλθε στη δημόσια διοίκηση το 1831 ως γενικός γραμματέας της Νομαρχίας και το 1853 έγινε νομάρχης του νομού του Σηκουάνα (1853- 70). Το 1857, ο Ναπολέων Γ' του απένειμε τιμητικά τον τίτλο του βαρόνου.

Ο Οσμάν ήταν μέλος του Βοναπαρτικού κόμματος για την Κορσική στην Εθνοσυνέλευση από το 1877 έως το 1881, αλλά ανέλαβε ελάχιστη ενεργό δράση στο κοινοβουλευτικό έργο. Δημοσίευσε μια σημαντική αυτοβιογραφία σε 3 τόμους, Αναμνήσεις (Mémoires). (1890-93).[13]

Η λεωφόρος της Όπερας, δημιουργήθηκε από τον Οσμάν, πίνακας του Καμίλ Πισαρό (1898)

Από το αξίωμα του νομάρχη του νομού του Σηκουάνα ξεκίνησε ένα τεράστιο πρόγραμμα δημοσίων έργων, δημιουργώντας ένα προηγούμενο για τον πολεοδομικό σχεδιασμό κατά τον 20ό αιώνα. Το έργο του προέβλεπε πλατιές, ευθείες δενδρόφυτες λεωφόρους αντικαθιστώντας το χάος των μικρών δρόμων από τους οποίους αποτελούνταν τότε το Παρίσι, συνδέοντας τους σιδηροδρομικούς σταθμούς μεταξύ τους και παρέχοντας ταχεία και εύκολη κυκλοφορία στην πόλη. Ο σκοπός του ήταν εν μέρει οικονομικός, προωθώντας την εκβιομηχάνιση, καθώς επέτρεπε την αποτελεσματική μεταφορά αγαθών και υπηρεσιών και απορροφούσε την ανεργία, εν μέρει αισθητικός, επιβάλλοντας ένα μέτρο ενοποίησης της τάξης και άνοιγμα χώρου που επέτρεπε περισσότερο φως και εν μέρει στρατιωτικός, καθώς εξαφάνισε τους στενούς δρόμους όπου μπορούσαν να ανεγερθούν οδοφράγματα σε περίπτωση κοινωνικής αναταραχής.[14]Για να δημιουργηθούν αυτά τα έργα έγιναν εκτεταμένες κατεδαφίσεις και ανεγέρσεις νέων κτιρίων, που άλλαξαν τη μορφή πολλών από τις παλαιότερες συνοικίες της πόλης.

Ο βαρόνος Οσμάν κατασκεύασε νέο υδρευτικό και αποχετευτικό δίκτυο, απομακρύνοντας τις εστίες μόλυνσης και βελτιώνοντας τις συνθήκες υγιεινής της πόλης. Δημιούργησε πάρκα στο αγγλικό μοντέλο, τόσο στο κέντρο του Παρισιού όσο και το δάσος της Βουλώνης [15]και το δάσος της Βενσέν,[16] ενώ σε ολόκληρη την πόλη αύξησε τον αριθμό των φωτιστικών των δρόμων και των πεζοδρομίων.

Στο Ιλ ντε λα Σιτέ κατεδάφισε τα περισσότερα από τα ιδιωτικά κτήρια και έδωσε σ'αυτό το μικρό κομμάτι γης τον διοικητικό και θρησκευτικό του χαρακτήρα. Ανάμεσα στα νέα έργα ήταν η κατασκευή της Όπερας και της κεντρικής αγοράς, γνωστής ως Λε Αλ[17] (η οποία επιβίωσε έως τη δεκαετία του 1960).

Ο βαρώνος Οσμάν και ο Ναπολέων Γ' προσάρτησαν έντεκα κοινότητες γύρω από το Παρίσι στην πόλη. Η προσάρτηση αύξησε το μέγεθος της πόλης από τα δώδεκα στα σημερινά είκοσι δημοτικά διαμερίσματα του Παρισιού.

Επικρίσεις-Παραίτηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλές από τις ιδέες για τις αλλαγές προήλθαν από τον Ναπολέοντα Γ', όμως η εξαιρετική ικανότητα και αποτελεσματικότητα του βαρόνου Οσμάν εξασφάλισε ότι τα σχέδια εκσυγχρονισμού, τα οποία θα μπορούσαν να παραμείνουν απραγματοποίητα σχέδια, διεξήχθησαν ταχέως. Η επιτυχία του βαρόνου Οσμάν ενισχύθηκε από την αυταρχική φύση του καθεστώτος το οποίο υπηρετούσε, το οποίο του επέτρεψε να αντλήσει τεράστια μακροπρόθεσμα δάνεια και να τα χρησιμοποιήσει σχεδόν χωρίς κοινοβουλευτικό ή άλλο έλεγχο. Ο χειρισμός του δημόσιου χρήματος, ωστόσο, προκάλεσε αυξανόμενες επικρίσεις μεταξύ της φιλελεύθερης αντιπολίτευσης. Κατηγορήθηκε για κατασπατάληση δημόσιου χρήματος και η έλευση της εξουσίας της φιλελεύθερης κυβέρνησης του Εμίλ Ολιβιέ το 1870 τον ανάγκασε να παραιτηθεί.[18]

  1. 1,0 1,1 1,2 www.senat.fr/senateur-2nd-empire/haussmann_georges_eugene0103e2.html.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11907028x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Γαλλικά) Sycomore. www.assemblee-nationale.fr/sycomore/index.asp. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 189.
  5. 5,0 5,1 Paul Bauer: «Deux siècles d'histoire au Père Lachaise» (Γαλλικά) Βερσαλλίες. 2006. σελ. 408. ISBN-13 978-2-914611-48-0. ISBN-10 2-914611-48-X.
  6. www.publicroire.com/blog/un-jour-dans-l-histoire/20-janvier-1709-au-pere-la-chaise#.VBV9ZRYgT6K.
  7. 7,0 7,1 (Γαλλικά) senat.fr. senateur-2nd-empire/haussmann_georges_eugene0103e2. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2022.
  8. 8,0 8,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/104575. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. (Γαλλικά, Γερμανικά, Αγγλικά, Φινλανδικά, Ιταλικά, Ολλανδικά, Νορβηγική γλώσσα, Πορτογαλικά, Σουηδικά, Ισπανικά) Geneanet.
  10. (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
  11. Ανακτήθηκε στις 3  Φεβρουαρίου 2019.
  12. . «www2.culture.gouv.fr/documentation/joconde/fr/decouvrir/zoom/zoom-haussmann.htm». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2018. 
  13. . «britannica.com/biography/Georges-Eugene-Baron-Haussmann». 
  14. «kathimerini.gr/Ζορζ Εζέν Οσμάν». 
  15. . «parisinfo.com/paris-museum-monument/71494/Bois-de-Boulogne». 
  16. . «parisinfo.com/musee-monument-paris/71314/Bois-de-Vincennes». 
  17. . «aparisguide.com/leshalles». 
  18. . «diktuo.org/Ζορζ Εζέν Οσμάν». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]