Δευτερογενής πηγή

Οι δευτερογενείς πηγές είναι γραπτές ιστορικές μαρτυρίες βασισμένες σε στοιχεία πρωτογενών πηγών. Αυτές είναι πηγές, οι οποίες συνήθως είναι αφηγήσεις, τα έργα, ή έρευνα που αναλύει, αφομοιώνει, αξιολογεί, ερμηνεύει ή/και συνθέτει πρωτογενείς πηγές. Είναι συμπληρωματικές για την εξέταση κάποιου θέματος. Τα έγγραφα ή συγγραφείς συνοψίζουν άλλο, συνήθως πρωτογενές υλικό. Χρησιμοποιούνται από ακαδημαϊκούς ερευνητές, δημοσιογράφους και άλλους ερευνητές, καθώς και στα έγγραφα και τα βιβλία που παράγουν. Περιλαμβάνουν δημοσιευμένες αφηγήσεις, δημοσιευμένες εργασίες ή δημοσιευμένη έρευνα. Για παράδειγμα, ένα ιστορικό βιβλίο που αντλεί στοιχεία από κάποιο ημερολόγιο και αρχεία εφημερίδων.

Οι δευτερογενείς πηγές νοούνται όλες οι αναφορές (άρθρα, βιβλία, κινηματογραφικές ταινίες κλπ.) που αναφέρονται στα υπό μελέτη θέματα και δημιουργήθηκαν σε ύστερο χρόνο κυρίως από ιστορικούς. Για να τις διακρίνουμε μας βοηθά το όνομα του μελετητή ή η χρονολογία έκδοσης, αλλά πολύ συχνά και το περιεχόμενο και η γλώσσα του κειμένου.

Οι δευτερογενείς πηγές αναλύουν, περιγράφουν και αξιολογούν πληροφορίες από προηγούμενες έρευνες που διεξήχθησαν. Αυτές μπορεί να παρέχουν θεωρία ή σχόλια. Μερικά παραδείγματα είναι:

• Ένα επιστημονικό άρθρο για ένα πρόγραμμα πρόληψης

• Μια μονογραφία στις θεωρίες προσκόλλησης

• Ένα εκπαιδευτικό βίντεο για τους τύπους μάθησης

• Μια βιογραφία ενός διάσημου κοινωνικού λειτουργού.

Μια δευτερεύουσα πηγή μπορεί να οριστεί με δύο τρόπους: πρόκειται για ένα ιστορικό συμβάν το οποίο δημιουργήθηκε με πρωτογενείς πηγές ή/και το οποίο ήταν ένα ή περισσότερα στάδια που αφαιρέθηκαν από την χρονική περίοδο και το συμβάν.

Ένα δεύτερο στοιχείο. Για παράδειγμα, τα σχολικά εγχειρίδια σας λένε για μια χρονική περίοδο, αλλά είναι όλες δευτερεύουσες πηγές όπως γράφτηκαν αργότερα, συνήθως από ανθρώπους που δεν ήταν εκεί και συζητούν τις πρωταρχικές πηγές που χρησιμοποίησαν όταν δημιουργούνταν. Οι δευτερεύουσες πηγές συχνά αναφέρουν ή αναπαράγουν πρωτογενείς πηγές, όπως ένα βιβλίο που χρησιμοποιεί μια φωτογραφία.

Το βασικό σημείο είναι ότι οι άνθρωποι που έκαναν αυτές τις πηγές στηρίζονται σε άλλες μαρτυρίες παρά στη δική τους.

Οι δευτερεύουσες πηγές μπορούν να περιλαμβάνουν βιβλία ιστορίας, άρθρα, ιστότοπους όπως αυτό (άλλοι ιστότοποι μπορεί να αποτελούν κύρια πηγή της «σύγχρονης ιστορίας»).

Δεν είναι πάντα παλιά η ιστορική πηγή: πολλά μεσαιωνικά ή αρχαία έργα είναι δευτερεύουσες πηγές βασισμένες στις πλέον απολεσθείσες πρωτογενείς πηγές, παρά το γεγονός ότι ήταν μεγάλης ηλικίας.