Δέντρο της Άννας Φρανκ
 |
Αυτό το λήμμα αποτελεί προσεγγιστική μετάφραση. |
|
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το δέντρο της Άννας Φρανκ (Ολλανδικά: Anne Frankboom) ήταν μία καστανιά (Aesculus hippocastanum) στο κέντρο της πόλης του Άμστερνταμ, το οποίο παρουσιάστηκε στο ημερολόγιο της Άννας Φρανκ. Η Άννα Φρανκ περιέγραψε το δέντρο από το κτίριο όπου κρυβόταν εκείνη και η οικογένειά της από τους Ναζί κατά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.
Με τα χρόνια, το δέντρο άρχισε να καταρρέει λόγω προσβολής από σκώρο και μύκητες. Το κέντρο Borough στο Άμστερνταμ δήλωσε ότι το δέντρο έπρεπε να κοπεί στις 20 Νοεμβρίου 2007 λόγω του κινδύνου να καταρρεύσει ολοκληρωτικά. Ωστόσο, στις 21 Νοεμβρίου 2007, ένας δικαστής εξέδωσε σχετικό διάταγμα και σταμάτησε την κοπή του δέντρου. Το Ίδρυμα και οι γείτονες ανέπτυξαν ένα εναλλακτικό σχέδιο για να σώσουν το δέντρο. Οι γείτονες και οι υποστηρικτές δημιούργησαν το Ίδρυμα Υποστήριξης του δέντρου της Άννας Φρανκ, το οποίο πραγματοποίησε την προτεινόμενη υποστηρικτική κατασκευή και ανέλαβε τη συντήρηση του δέντρου.
Στις 23 Αυγούστου 2010, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας δυνατοί άνεμοι έπληξαν το δέντρο και έσπασε. Το δέντρο εκτιμάται ότι ήταν μεταξύ 150 και 170 ετών.
Άννα Φρανκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το δέντρο αναφέρεται τρεις φορές στο ημερολόγιο της Άννας Φρανκ. Στις 23 Φεβρουαρίου 1944, γράφει για το δέντρο:
Ik ga haast elke ochtend naar de zolder waar Peter werkt om de bedompte kamerlucht uit mijn longen te laten waaien. Vanuit mijn lievelingsplekje op de grond kijk ik naar de blauwe hemel, naar de kale kastanjeboom aan wiens takken kleine druppeltjes schitteren, naar de meeuwen en de andere vogels, die in hun scheervlucht wel van zilver lijken. [...] 'Zolang dit nog bestaat', dacht ik 'en ik het mag beleven, deze zonneschijn, die hemel waaraan geen wolk is, zolang kan ik niet treurig zijn'. Σχεδόν κάθε πρωί πηγαίνω στη σοφίτα για να φυσήξω τον βουλωμένο αέρα από τους πνεύμονές μου, από το αγαπημένο μου σημείο στο πάτωμα κοιτώντας ψηλά τον γαλάζιο ουρανό και τη γυμνή καστανιά, στα κλαδιά της οποίας λάμπουν μικρές σταγόνες βροχής, που μοιάζουν με ασήμι στους γλάρους και άλλα πουλιά καθώς γλιστρούν στον άνεμο. [...] Εφ 'όσον υπάρχει, σκέφτηκα και μπορεί να ζήσω για να το δω, αυτόν τον ήλιο, τους ουρανούς χωρίς σύννεφα, ενώ αυτό διαρκεί δεν μπορώ να είμαι δυσαρεστημένη.
Ο Ότο Φρανκ, πατέρας της Άννας, περιέγραψε τις σκέψεις του όταν διάβασε το ημερολόγιο για πρώτη φορά σε μια ομιλία του το 1968. Περιέγραψε την έκπληξή του όταν έμαθε τη σημασία του δέντρου για την Άννα ως εξής:
Πώς θα μπορούσα να υποψιαστώ ότι σήμαινε τόσα πολλά για την Άννα να δει ένα κομμάτι μπλε ουρανού, να παρατηρήσει τους γλάρους κατά τη διάρκεια της πτήσης τους και πόσο σημαντική ήταν η καστανιά για αυτήν, καθώς θυμάμαι ότι ποτέ δεν ενδιαφερόταν για τη φύση. Όμως ήταν κάτι το οποίο λαχταρούσε εκείνο τον καιρό όταν ένιωθε σαν ένα φυλακισμένο πουλί. Έβρισκε παρηγοριά μόνο όταν σκεφτόταν τη φύση. Όμως είχε κρατήσει τέτοια συναισθήματα μόνο για τον εαυτό της.
Διαδραστικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το δέντρο της Άννας Φρανκ είναι επίσης το όνομα ενός διαδραστικού έργου που ξεκίνησε στο σπίτι της Άννας Φρανκ το 2006, όταν άνοιξε από την Έμμα Τόμσον. Οι επισκέπτες του μουσείου μπορούν να αφήσουν το όνομα και την τοποθεσία τους σε ένα "φύλλο" του δέντρου, δείχνοντας τη σχέση τους με την Άννα Φρανκ. Μέρος του προβλεπόμενου κοινού του προγράμματος είναι μαθητές από περισσότερα από 200 σχολεία στον κόσμο που πήραν το όνομά τους από την Άννα Φρανκ.
Παρακμή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι ανησυχίες για τη πτώση του δέντρου χρονολογούνται τουλάχιστον από το 1993, όταν μια ανάλυση εδάφους αποκάλυψε ότι η διαρροή από μία κοντινή υπόγεια δεξαμενή καυσίμου θέτει σε κίνδυνο το ριζικό σύστημα του δέντρου. Η πόλη του Άμστερνταμ ξόδεψε 160.000 ευρώ για ένα πρόγραμμα αποχέτευσης εδάφους για να σώσει το δέντρο. Τα τελευταία χρόνια, το δέντρο δέχθηκε επίθεση από έναν ιδιαίτερα επιθετικό μύκητα (Ganoderma applanatum) που σάπισε το ξύλο και υπονόμευε τη σταθερότητα του δέντρου. Επιπλέον, οι κάμπιες σκώρων (Cameraria ohridella) έτρωγαν τα φύλλα του δέντρου, αναγκάζοντάς τα να γίνουν καφέ πρόωρα και να πέσουν.
Στις 26 Μαΐου 2005, το στέμμα του δέντρου κόπηκε δραστικά μετά από εξαμηνιαία μελέτη από βοτανολόγους που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα του δέντρου. Ωστόσο, η μυκητιακή νόσος εξακολούθησε να ευδοκιμεί και μια μελέτη του 2006 υπολόγισε ότι το 42% του ξύλου ήταν σάπιο. Ορισμένοι βοτανολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος του δέντρου ήταν αναπόφευκτος και ο ιδιοκτήτης του ακινήτου αποφάσισε να ζητήσει άδεια για να κόψει το δέντρο προκειμένου να εξαλειφθεί ο κίνδυνος κατάρρευσης του τεράστιου δέντρου.
Τον Σεπτέμβριο του 2007, μια ομάδα προσφυγών έλαβε δύο αποφάσεις: μία υποστηρίζει το δικαίωμα του ιδιοκτήτη του δέντρου να το κόψει ανά πάσα στιγμή τα επόμενα δύο χρόνια, και μία να υποβάλει αίτημα από το Ινστιτούτο Δέντρων της χώρας για διερεύνηση της πιθανότητας αποθήκευσης του. Ο ιδιοκτήτης του ακινήτου Henric Pomes του Keizersgracht 188, δίπλα στο κτίριο που είναι τώρα το Μουσείο της Άννας Φρανκ, συμφώνησε να περιμένει την πρόταση του ινστιτούτου, η οποία αναμένεται πριν από την 1η Ιανουαρίου 2008.
Στις 2 Οκτωβρίου 2007, το Ολλανδικό Ίδρυμα Δέντρων (Ολλανδικά: Bomenstichting), συμμετείχε στις συζητήσεις. Στις 15 Νοεμβρίου 2007, ισχυρίστηκε ότι το δέντρο ήταν αρκετά υγιές για να μην προκαλέσει κίνδυνο, βάσει της δεύτερης ανάλυσης γνώμης του Neville Fay (διάσημου αγγλικού εμπειρογνώμονα αρχαίων δέντρων) και του Frits Gielissen (ολλανδού εμπειρογνώμονα από το OBTA De Linde).
Στις 13 Νοεμβρίου 2007, το κέντρο Borough του Άμστερνταμ δήλωσε ότι θα κόψει το δέντρο στις 21 Νοεμβρίου 2007. Τέσσερις ημέρες μετά από αυτό, πραγματοποιήθηκε μία αξιολόγηση της αντοχής του δέντρου. Η Boom-KCB, μια εταιρεία μηχανικής που ειδικεύεται στα δέντρα, διαπίστωσε ότι το δέντρο ήταν «αδιάβροχο» και ήταν σε θέση να διατηρηθεί, εξαλείφοντας την ανάγκη εξωτερικής παρέμβασης, καθώς δεν αποτελούσε κίνδυνο για το κοινό. Διεξήχθη δικαστική ακρόαση στην οποία συμμετείχε το Ίδρυμα Δένδρων μια ημέρα πριν από την προγραμματισμένη απομάκρυνση. Στις 21 Νοεμβρίου 2007, αποφασίστηκε να σταματήσει η κατάργηση. Την ίδια ημέρα, το Borough και το Ίδρυμα της Άννας Φρανκ πραγματοποίησαν συνέντευξη τύπου κατά την οποία επανέλαβαν τον ισχυρισμό τους ότι υπήρχε «οξύς κίνδυνος» και κάλεσαν τον δήμαρχο του Άμστερνταμ, Job Cohen, να προχωρήσει σε περικοπή έκτακτης ανάγκης.
Στις 17 Δεκεμβρίου 2007, η επιτροπή εργασίας Υποστήριξη του δέντρου της Άννας Φρανκ παρουσίασε το εναλλακτικό της σχέδιο για τη συντήρηση του δέντρου που περιλάμβανε μια κατασκευή για να αποφευχθεί η καταστροφή του κορμού. Μερικές εβδομάδες αργότερα, εμπειρογνώμονες δέντρων και από τις δύο πλευρές παρουσίασαν μια κοινή αξιολόγηση του δέντρου. Η κρίση τους ήταν ότι το δέντρο είχε προσδόκιμο ζωής τουλάχιστον 5-15 ετών. Για να διασφαλιστεί η ασφάλεια, πρέπει να κατασκευαστεί η υποστηρικτική κατασκευή.
Τον Μάιο του 2008 ολοκληρώθηκε η δομή στήριξης: σχεδιάστηκε για να βοηθήσει το δέντρο να επιβιώσει τουλάχιστον πέντε ακόμη χρόνια.
Στις 23 Αυγούστου 2010, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας δυνατοί άνεμοι έπληξαν το δέντρο και έσπασε περίπου 1 μέτρο. Την επόμενη μέρα, αναφέρθηκε ότι ένας μικρός πλευρικός βλαστός αναπτύχθηκε από το κούτσουρο κάτω από το σημείο που έσπασε και ελπίζεται ότι θα εξελιχθεί σε νέο δέντρο. Υπάρχουν σχέδια για τη διατήρηση μεγάλων κομματιών του πεσμένου κορμού και των μεγάλων κλαδιών του. Το πεσμένο δέντρο εκτιμάται ότι ζυγίζει περίπου 27 μετρικούς τόνους. Ορισμένες από τις εικόνες στην έκθεση Reuters δείχνουν, για το μεγαλύτερο μέρος της διατομής του κορμού, το χαρακτηριστικό μοτίβο θραύσης του αποσυντεθειμένου ξύλου σε όλη τη διατομή του κορμού, εκτός από ένα λεπτό χείλος από ξυλεία. Το πεσμένο ξύλο έχει πλέον αφαιρεθεί.
Δενδρύλλια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έντεκα δενδρύλλια από το δέντρο έχουν διανεμηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μουσεία, σχολεία, πάρκα και κέντρα μνήμης του Ολοκαυτώματος μέσω ενός έργου με επικεφαλής το The Anne Frank Center USA. Το πρώτο δενδρύλλιο φυτεύτηκε τον Απρίλιο του 2013 στο Παιδικό Μουσείο της Ινδιανάπολης. Άλλα δενδρύλλια στάλθηκαν στο Liberty Park της Νέας Υόρκης, προς τιμήν των θυμάτων των επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου. Ένα άλλο από τα δενδρύλλια του δέντρου μεγαλώνει μπροστά από το Κέντρο Εκπαίδευσης του Ολοκαυτώματος στη Φουκουγιάμα της Ιαπωνίας. Φυτεύτηκε τον Ιανουάριο του 2011.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 'Anne Frankboom nog sterk genoeg'
- "Anne Frank Boom"
- Anne Frank tree falls over in heavy wind and rain
- Anne Frank tree falls over in heavy wind, rain
- Anne Frankboom' omgewaaid
- Anne Frank's tree, now dying, still inspires hope and new life
- The Netherlands: Anne Frank’s Chestnut Tree to Be Cut Down
- Launch ‘Anne Frank Tree’ and ‘Anne Frank Guide’
- Letter from Amsterdam: Is Anne Frank's tree in Amsterdam doomed to disappear?
- Anne Frank tree to be cut down Nov. 21
- Dutch court saves Anne Frank tree from the chop
- Idaho Anne Frank Human Rights Memorial
- The Viola and Garry Kappy Anne Frank Tree Exhibit and Garden
- Gloucestershire arboretum to plant Anne Frank sapling
- Holocaust Education in Fukuyama