Μετάβαση στο περιεχόμενο

Δέκιμος Ιούνιος Βρούτος (ύπατος το 77 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δέκιμος Ιούνιος Βρούτος (ύπατος το 77 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
D. Iunius D.f.M.n. Brutus (Λατινικά)
Γέννηση1ος αιώνας π.Χ. ή 120 π.Χ. (περίπου και πιθανώς)[1]
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος1ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
ΘρησκείαΘρησκεία στην αρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςPostumia
Σεμπρονία (σύζυγος του Δέκιμου Βρούτου)[2][3]
ΤέκναΔέκιμος Ιούνιος Βρούτος Αλβίνος[2][4]
ΓονείςΔέκιμος Ιούνιος Βρούτος Καλλαϊκός[2][5] και Clodia
ΑδέλφιαLicinia (elder maternal half-sister)[6][7]
Licinia (elder maternal half-sister)[6][8]
Publius Licinius Crassus Dives (elder maternal half-brother)
Ιουνία
Lucius Junius Brutus Damasippus
ΟικογένειαΙούνιοι Βρούτοι
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[9]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (77 π.Χ.)[9]

Ο Δέκιμος Ιούνιος Βρούτος, λατιν.: Decimus Junius Brutus (1ος αι. π.Χ.) ήταν Ρωμαίος πολιτικός που εκλέχθηκε ύπατος το 77 π.Χ.

Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν μέλος του πληβείου γένους των Ιουνίων: ο πατέρας του ήταν ο Δέκιμος Ιούνιος Βρούτος Καλλαϊκός και μητέρα του ήταν η Κλαυδία, είτε από το γένος των Πούλχρωντων είτε Mαρκέλλων.[10][11] Ήταν ένας από τους νέους ευγενείς, που πολέμησαν εναντίον του Λεύκιου Απούλειου Σατουρνίνου και τον σκότωσαν μαζί με τους οπαδούς του στην Κουρία Οστιλία.[12] Ως ένας υποστηρικτής του δικτάτορα Λεύκιου Κορνήλιου Σύλλα, εκλέχθηκε πραίτωρ πιθανότατα το 80 π.Χ.[13][14] Επικρίθηκε την υποστήριξή του στον Σύλλα μετά το τέλος εκείνου, από τον Μάρκο Αμιίλιο Λέπιδο. [15]

Το 77 π.Χ. εκλέχθηκε ύπατος μαζί με τον Μάμερκο Αιμίλιο Λέπιδο Λιβιανό.[16] Ούτε ο Ιούνιος Βρούτος ούτε ο ύπατος συνάδελφός του δέχτηκαν ανθυπατική διοίκηση στην Hispania για να βοηθήσουν τον Κόιντο Καικίλιο Μέτελλο Πίο στον Σερτοριανό Πόλεμο. [17]

Το 74 π.Χ. ο Ιούνιος Βρούτος έβαλε τα κτήματά του για ασφάλεια σε έναν συγγενή του, ο οποίος αναφέρθηκε με κατηγορίες ενώπιον του Γ. Βέρες, του πραίτορα του άστεως.[18] Ο Βρούτος ήταν ακόμα ζωντανός το 63 π.Χ., όταν η σύζυγός του, η Σεμπρονία, συνελήφθη στη συνωμοσία της Κατιλίνα. Ήταν κατά τη διάρκεια μιας απουσίας του από τη Ρώμη, που οι συνωμότες είχαν συναντηθεί στο σπίτι του.

Η σύντομη πολιτική σταδιοδρομία του Ιουνίου Βρούτου εξηγείται από το γεγονός, ότι ήταν περισσότερο εμπλεκόμενος στις αστικές και νομικές σφαίρες της δημόσιας ζωής παρά στην πολιτική, και ήταν αξιόλογος ως ένας καλά εξοικειωμένος με την ελληνική και λατινική μάθηση. [19]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βρούτος ήταν νυμφευμένος με μια γυναίκα που ονομάζεται Σεμπρονία. Γιος του ήταν ο Δέκιμος Ιούνιος Βρούτος Αλβίνος, ένας από τους δολοφόνους του Ιούλιου Καίσαρα (να μη συγχέεται με τον μακρινό εξάδελφό του και συνάδελφο δολοφόνο Μάρκο Ιούνιο Βρούτο). Ο ιστορικός Ρόναλντ Σάυμ προτείνει ότι ο Βρούτος μπορεί να είχε νυμφευτεί και άλλη γυναίκα πριν από τη Σεμπρονία, μια Ποστουμία (που μπορεί να ήταν αδελφή της Ποστουμίας συζύγου του Σέρβιου Σουλπίκιου Ρούφου), και δηλώνει ότι είναι πιθανό αυτή η Ποστουμία να ήταν η μητέρα του Δέκιμου Ιούνιου Βρούτου Αλβίνου, αντί της Σεμπρονίας.[20]

Συγγενικές σχέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μάρκος Ιούνιος Βρούτος (ύπατος) το 178 π.Χ.
ΙΟΥΝΙΟΙ ΒΡΟΥΤΟΙ
Δέκιμος Ιούνιος Βρούτος ΚαλλαϊκόςΚλοδία (Πούλχρα ή Μαρκέλλα)Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος Ντίβες Μουκιανός
Δέκιμος Ιούνιος Βρούτος (ύπατος το 77 π.Χ.)
∞ 1.Ποστουμία
2.Σεμπρονία
ΙουνίαΓάιος Κλαύδιος Μάρκελλος
Δέκιμος Ιούνιος Βρούτος ΑλβίνοςΓάιος Κλαύδιος Μάρκελλος ο ΝεότεροςΟκταβία η ΝεότερηΟκταβιανός Αύγουστος

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2023. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  3. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4269. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2489. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. 5,0 5,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 1565. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. 6,0 6,1 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2023. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4023. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3863. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  9. 9,0 9,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.
  10. Wiseman, Timothy Peter (1974). Cinna the Poet, and Other Roman Essays. Leicester University Press. σελ. 153. ISBN 9780718511203. 
  11. Wiseman, Timothy Peter (1974). Cinna the Poet, and Other Roman Essays. Leicester University Press. σελ. 157. ISBN 9780718511203. 
  12. Smith, pg. 510
  13. Gruen, pg. 123
  14. Broughton, pg. 79
  15. Sallust, Histories, 1:48:3
  16. Broughton, pg. 88
  17. Gruen, pgs. 18-19
  18. Cicero, In Verrem, 2:1:144
  19. Gruen, pg. 123; Smith, pg. 510
  20. Syme, Ronald; "No Son for Caesar?" - page: 8

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μπρέναν, Τ. Κόρι, Η Πρετευτική στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία, Τόμος 2 (2000)
  • Γκουέν, Ερίχ Σ., Η Τελευταία Γενιά της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας (1995)
  • Μπρότον, Τ. Ρόμπερτ Σ., Οι Δικαστές της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, Βόλ. ΙΙ (1951)
  • Σμιθ, Γουίλιαμ, λεξικό Ελληνικής και Ρωμαϊκής Βιογραφίας και Μυθολογίας, Τρίτο Τόμος (1867).