Γάιος Κλαύδιος Μάρκελλος ο Νεότερος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γάιος Κλαύδιος Μάρκελλος ο Νεότερος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
C. Claudius C.f.M.n. Marcellus (Λατινικά)
Γέννηση0ος αιώνας π.Χ.
Αρχαία Ρώμη
Θάνατος40 π.Χ.[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΟκταβία η Νεότερη[2][3]
ΤέκναClaudia Marcella
Κλαυδία Μαρκέλλα η Πρεσβύτερη[4][5]
Κλαυδία Μαρκέλλα η Νεότερη[2][6]
Μάρκος Κλαύδιος Μάρκελλος[2][7]
ΓονείςGaius Claudius Marcellus και Ιουνία
ΟικογένειαClaudii Marcelli
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΡωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή)[8]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (50 π.Χ.)[8]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γάιος Κλαύδιος Μάρκελλος ο Νεότερος, λατιν. Gaius Claudius Marcellus Minor (88 π.Χ. - Μάιος του 40 π.Χ.) ήταν διακεκριμένο μέλος του γένους των Κλαυδίων-Μαρκέλλων. Ήταν φίλος του συγκλητικού Κικέρωνα και ένας από τους πρώτους αντιπάλους του Ιουλίου Καίσαρα.

Έγινε διάσημος με τον γάμο του με την αδελφή τού μέλλοντα Αυτοκράτορα Αυγούστου, την Οκταβία τη Νεότερη και ο γιος τους Μάρκος Κλαύδιος Μάρκελλος ήταν για ένα διάστημα ο αναμενόμενος διάδοχος του Αυγούστου.

Αποκαλείται Νεότερος σε αντιδιαστολή με τον ομώνυμο εξάδελφό του Γάιο Κλαύδιο Μάρκελλο τον Πρεσβύτερο, ύπατο το 49 π.Χ.

Η σύζυγος του Γ. Κ. Μαρκέλου, η Οκταβία η Νεότερη, ήταν αδελφή του Αυγούστου και μικρανιψιά του Ιουλίου Καίσαρα.
Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία το έτος 50 π.Χ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Γάιου και της Ιουνίας. Ο πατέρας του ήταν γιος του Μάρκου και απευθείας απόγονος του Μάρκου Κλαυδίου Μαρκέλλου (π. 268-208 π.Χ.) υπάτου πεντάκις.

Το 54 π.Χ. ο μεγάλος θείος της Οκταβίας της Νεότερης, ο Ιούλιος Καίσαρας της ζήτησε να διαζευχθεί τον Γ. Κ. Μάρκελλο και να παντρευτεί τον Πομπήιο. Ο Καίσαρας ήθελε τη συμμαχία του και τον είχε νυμφεύσει με την κόρη του Ιουλία, αλλά το 54 π.Χ. αυτή απεβίωσε. Ο ανήσυχος Καίσαρας ζήτησε από τον Πομπήιο να νυμφευτεί την Οκταβία, αλλά ο Πομπήιος φαίνεται πως αρνήθηκε. Ωστόσο ο σύζυγος της Οκταβίας, ο Μάρκελλος συνέχισε να αντιτίθεται στον Καίσαρα, με κορύφωση το έτος 50 π.Χ. που ήταν ύπατος: επεδίωξε να ανακαλέσει τον 10ετή διορισμό του Καίσαρα στη Γαλατία, που έγινε πριν από δύο έτη, και να επιστρέψει εκείνος χωρίς τον στρατό του, προσπαθώντας να σώσει τη δημοκρατία. Όταν απέτυχε, κάλεσε τον Καίσαρα να παραιτηθεί, αλλά χωρίς επιτυχία.

Παρεμπόδισε τον Καίσαρα από το να γίνει δεύτερη φορά ύπατος εν απουσία (in absentia), επιμένοντας να επιστρέψει στη Ρώμη για να την αναλάβει, εγκαταλείποντας τα στρατεύματά του στη Γαλατία. Όμως ο Καίσαρας γύρισε με τον στρατό του εισβάλλοντας στην Ιταλία το 49 π.Χ. Τότε ο αδελφός και ο ανιψιός του Μάρκελλου πήραν τα όπλα εναντίον του Καίσαρα, ο οποίος τελικά επιβλήθηκε ως δικτάτορας. Ο Καίσαρας συγχώρησε τον Μάρκελλο, που δεν είχε στραφεί εναντίον του εν όπλοις.

Το 46 π.Χ. με τη βοήθεια άλλων συγκλητικών -όπως του Κικέρωνα που έγραψε τον λόγο Υπέρ Μαρκέλλου- ο Μάρκελλος μπόρεσε να μεσολαβήσει στον Καίσαρα υπέρ του ανιψιού του Μ. Κ. Μαρκέλλου υπάτου το 51 π.Χ. και θερμού αντι-Καισαρικού, ο οποίος ήταν εξόριστος στη Μυτιλήνη. Απεβίωσε τον Μάιο του 40 π.Χ. Πέντε μήνες μετά η χήρα του παντρεύτηκε τον Μάρκο Αντώνιο, έναν της Β΄ Τριανδρίας.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε πρώτα μία αγνώστου ονόματος γυναίκα και απέκτησε μία:

  • (κόρη), παντρεύτηκε τον συγκλητικό Σέξτο Κουιντίλιο Βάρο, κιαίστορα (quaestor) το 49 π.Χ. Απέκτησε τέκνα:

Έπειτα νυμφεύτηκε το 54 π.Χ. την Οκταβία τη Νεότερη, κόρη του Γαΐου Οκταβίου ανθυπάτου και της Ατίας Βάλβας Καισονίας, ανιψιάς του Καίσαρα. Είχε τέκνα:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2396. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2021.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2396. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  3. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3909. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  4. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 2396. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  5. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4254. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  6. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 4255. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  7. «Digital Prosopography of the Roman Republic» (Αγγλικά) 3911. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουνίου 2021.
  8. 8,0 8,1 Thomas Robert Shannon Broughton: «The Magistrates of the Roman Republic» (Αγγλικά) Αμερικανική Φιλολογική Εταιρεία. 1951. ISBN-10 0-89130-812-1.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]