Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γουίλι Τελάβι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γουίλι Τελάβι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση28  Ιανουαρίου 1954
Nanumea
Χώρα πολιτογράφησηςΤουβαλού
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Νοτίου Ειρηνικού
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημαανεξάρτητος/η πολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαMember of the Parliament of Tuvalu
Πρωθυπουργός του Τουβαλού (2010–2013)
Minister for Home Affairs (2006–2010)
Minister for Home Affairs (2010–2011)
Minister of Natural Resources (2011–2013)

Ο Γουίλι Τελάβι (αγγλικά: Willy Telavi, γενν. στις 28 Ιανουαρίου 1954) είναι πολιτικός του Τουβαλού. Χρημάτισε Πρωθυπουργός του Τουβαλού από τις 24 Δεκεμβρίου 2010 ως την αποπομπή του από το γενικό κυβερνήτη, την 1η Αυγούστου 2013.

Κατάγεται από την Νανουμέα. Έκανε καριέρα στο Αστυνομικό Σώμα και έφτασε στο αξίωμα του διευθυντή της αστυνομίας (Police Commissioner) το 1993, αξίωμα στο οποίο παρέμεινε επί 16 χρόνια. Απέκτησε πτυχίο στις νομικές σπουδές από το Πανεπιστήμιο του Νότιου Ειρηνικού το 1999 και ένα τίτλο μάστερ στην διεθνή διαχείριση από το Πανεπιστήμιο του Βόρειου Διαμερίσματος το 2000.[1]

Ο Τελάβι έβαλε υποψηφιότητα για μία έδρα στο Κοινοβούλιο στις εκλογές του 2006 και κέρδισε την έδρα της Νανουμέα. Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Απισάι Ιελέμια ανέλαβε μετά τις εκλογές. Ο Τελάβι διορίστηκε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση του Ιελέμια.[2]

Διατήρησε την έδρα του στο Κοινοβούλιο έπειτα από τις γενικές εκλογές του 2010 και διορίστηκε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση του νέου πρωθυπουργού, Μαατία Τοάφα.[3]

Το Δεκέμβριο, μόλις 4 μήνες έπειτα από την ανάληψη των καθηκόντων από την κυβέρνηση, ο Τελάβι προσχώρησε στην αντιπολίτευση και κατάφερε την πτώση της κυβέρνησης με πρόταση δυσπιστίας, η οποία πέρασε με 8 ψήφους έναντι 7 κατά.[4] Στις 24 Δεκεμβρίου ο Τελάβι εξελέγη πρωθυπουργός κερδίζοντας τον υπουργό εξωτερικών και περιβάλλοντος Ενέλε Σοποάγκα επίσης με διαφορά ψήφων 8-7.[5] Την ίδια ημέρα διόρισε τους υπουργούς της κυβέρνησής του[6] με τον ίδιο να διατηρεί το χαρτοφυλάκιο των Εσωτερικών.[7]

Επί πρωθυπουργίας του Τελάβι, το Νοέμβριο του 2011, το Τουβαλού έγινε ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Πολυνήσιων Ηγετών, μιας ομάδας περιφερειακής συνεργασίας για την περιοχή.[8][9][10]

Το Μάρτιο του 2012 ο Τελάβι πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στην Αμπχαζία.[11] Το Σεπτέμβριο του 2011 το Τουβαλού είχε αναγνωρίσει την Αμπχαζία ως κυρίαρχο κράτος.[12] Η Γεωργία απάντησε με τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων με το Τουβαλού.[13]

Η κυβέρνηση του Τελάβι ηττήθηκε στην κρίσιμη επαναληπτική εκλογή στη Νουκουφετάου στις 28 Ιουνίου και με τον τρόπο αυτό απώλεσε την πλειοψηφία της στο Κοινοβούλιο. Η Αντιπολίτευση πλέον είχε την πλειοψηφία των εδρών (8 έναντι 7) και ζήτησε αμέσως τη σύγκληση του Κοινοβουλίου από την κυβέρνηση.[14] Ο πρωθυπουργός Τελάβι επικαλέστηκε το Σύνταγμα που ανέφερε ότι μόνο μία φορά το χρόνο πρέπει να συγκαλείται το Κοινοβούλιο. Αυτό σήμαινε ότι ο ίδιος δεν ήταν υποχρεωμένος να συγκαλέσει το Κοινοβούλιο πριν το Δεκέμβριο του 2013.[15] Η Αντιπολίτευση κατέφυγε στο Γενικό Κυβερνήτη και ο Ιταλέλι έκανε χρήση των επιπλέον εξουσιών του στις 3 Ιουλίου, διατάζοντας το Κοινοβούλιο να επανασυγκληθεί, παρά την αντίθετη επιθυμία του πρωθυπουργού, στις 30 Ιουλίου.[16]

Την ίδια ημέρα, και ενώ η κυβέρνηση αντιμετώπιζε πρόταση μομφής, παραιτήθηκε από βουλευτής (και από υπουργός) ο υπουργός Υγείας Τάομ Τανουκάλε, οπότε η κυβέρνηση είχε μόνο 3 ενεργούς υπουργούς εκτός από τον ίδιο τον Τελάβι.[17] Ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Καμούτα Λατάζι, απέρριψε το αίτημα της αντιπολίτευσης για τη συζήτηση της πρότασης μομφής και αποφάσισε να μη συγκληθεί ξανά το Κοινοβούλιο παρά μόνο μέχρι να διεξαχθούν επαναληπτικές εκλογές.[18] Αυτό σήμαινε ότι θα δινόταν παράταση ζωής στην κυβέρνηση μειοψηφίας του Τελάβι. Ωστόσο, την 1η Αυγούστου 2013 ο γενικός κυβερνήτης Ιταλέλι απομάκρυνε τον πρωθυπουργό Τελάβι.[19] Στις 2 Αυγούστου 2013 η κυβέρνηση του Τελάβι κατέρρευσε και με πρόταση μομφής, την οποία πέρασε ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, Ενέλε Σοποάγκα.[20]Το μέλος της αντιπολίτευσης, Ταουκελίνα Φινικάσο ισχυρίστηκε ότι ο πρωθυπουργός είχε αποπειραθεί να απομακρύνει τον γενικό κυβερνήτη Ιταλέλι, κάτι που επέφερε την απομάκρυνση του πρωθυπουργού, με βάση το Σύνταγμα.[19] Ο Σοποάγκα έγινε υπηρεσιακός πρωθυπουργός.[20]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. «Commissioner Willy Telavi». Charles Darwin University. 8 Αυγούστου 2006. 
  2. «Τουβαλού: Υπουργικό συμβούλιο». Central Intelligence Agency. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2011. 
  3. «New Tuvalu PM Maatia Toafa names cabinet». ABC Radio Australia. 29 Σεπτεμβρίου 2010. 
  4. «Nominations open for new Tuvalu PM». Radio New Zealand International. 22 Δεκεμβρίου 2010. 
  5. «Willie Telavi the new prime minister of Tuvalu». Radio New Zealand International. 24 Δεκεμβρίου 2010. 
  6. «New Tuvalu government sworn in». Radio New Zealand International. 29 Δεκεμβρίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2011. 
  7. «Tuvalu - Heads of Government Listing». Australian Department of Foreign Affairs. 
  8. «NZ may be invited to join proposed 'Polynesian Triangle' ginger group». Pacific Scoop. 19 Σεπτεμβρίου 2011. 
  9. «New Polynesian Leaders Group formed in Samoa». Radio New Zealand International. 18-11-2011. http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=64516. Ανακτήθηκε στις 2011-12-03. 
  10. «American Samoa joins Polynesian Leaders Group, MOU signed». Savali. 19 Νοεμβρίου 2011. [νεκρός σύνδεσμος]
  11. «Tuvalu PM Arrives in Abkhazia». Ria Novosti. 7 Μαρτίου 2012. 
  12. «Tuvalu becomes sixth state to recognize Abkhazia». Ria Novosti. 23 Σεπτεμβρίου 2011. 
  13. Civil.ge (17 Φεβρουαρίου 2012). «Georgia Cuts Diplomatic Ties with Tuvalu». Civil Georgia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2012. 
  14. «Tuvalu's Opposition waiting to hear from GG». Islands Business. 1 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. 
  15. «Parliament needs one yearly meeting only says defiant Tuvalu PM». Radio New Zealand International. 2 Ιουλίου 2013. 
  16. «Tuvalu's parliament convenes July 30». Islands Business. 3 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. 
  17. «Tuvalu govt bombshells». Islands Business -. 30 Ιουλίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. 
  18. «Tuvalu in constitutional crisis, says opposition». Radio New Zealand International. 31 Ιουλίου 2013. 
  19. 19,0 19,1 «GG appoints Sopoaga as Tubalu's Caretaker PM». Island Business. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2013. 
  20. 20,0 20,1 http://www.rnzi.com/pages/news.php?op=read&id=78020