Μετάβαση στο περιεχόμενο

Γκύντερ Μπρους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκύντερ Μπρους
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση27  Σεπτεμβρίου 1938[1][2][3]
Ardning[4]
Θάνατος10 Φεβρουαρίου 2024 (85 ετών)
Γκρατς[5]
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[7][8]
ΣπουδέςΑκαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης
HTBLVA Graz-Ortweinschule[9]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[10]
συγγραφέας[11]
φωτογράφος[12]
σκηνοθέτης κινηματογράφου[13]
ποιητής[14]
σκιτσογράφος[15][16]
καλλιτέχνης παραστάσεων[10][17]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[10]
Περίοδος ακμής1986[18]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςCity of Vienna Prize for Fine Arts (1986)[19]
Ehrenzeichen des Landes Steiermark für Wissenschaft, Forschung und Kunst
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γκύντερ Μπρους (γερμανικά: Günter Brus‎‎, 27 Σεπτεμβρίου 1938 - 10 Φεβρουαρίου 2024) ήταν Αυστριακός ζωγράφος, επιτελεστικός καλλιτέχνης (performance artist), γραφίστας, πειραματικός κινηματογραφιστής και συγγραφέας.

Ο Μπρους μεγάλωσε στο Μούρεκ, παρακολούθησε το Σχολή Τεχνών και Χειροτεχνίας στο Γκρατς και πήγε στη Βιέννη το 1956, όπου σπούδασε ζωγραφική και συνάντησε τον δια βίου φίλο του Άλφονς Σίλινγκ. Επηρεασμένος από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, τον Έντβαρτ Μουνκ, τον Βίνσεντ βαν Γκογκ, τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό και καλλιτέχνες όπως ο Εμίλιο Βέντοβα, ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1960 να δημιουργεί έργα τέχνης, που δεν περιορίζονταν στα οπτικά μέσα.

Ο σύντροφός του Όττο Μούελ, που τον συνάντησε εκείνη την εποχή, είπε για τη δουλειά του: «Το χρώμα μερικές φορές έσκαγε σαν βόμβα όταν χτυπούσε την εικόνα. Αυτή ήταν η απόλυτη δημιουργική υπέρβαση. [. . . ] Ολόκληρο το δωμάτιο ήταν καλυμμένο με πιτσιλιές μπογιάς και η αποξηραμένη λάσπη μπογιάς βρισκόταν σε εκατοστά ψηλά στο πάτωμα.»

Λίγο πριν από την πρώτη του μεγάλη έκθεση μαζί με τον Σίλινγκ, επιστρατεύτηκε στο στρατό τον Μάιο του 1961. Μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, έπεσε σε ψυχολογική κρίση και άρχισε να δουλεύει ξανά παρά τα τέλη του 1962. Το 1964, ο Μπρους παρουσίασε την πρώτη του παράσταση, με τον τίτλο Άνα. Από την αρχή ήταν απαραίτητο να βάλει το δικό του σώμα στο επίκεντρο της δράσης και στη δεύτερη δράση τριών μερών, ζωγραφική στο χέρι και ζωγραφική κεφαλής.

Ήταν συνιδρυτής το 1964 του Βιεννέζικου Ακτιβισμού (γερμανικά: Wiener Aktionismus‎‎) με τους Όττο Μούελ, Χέρμαν Νιτς και Ρούντολφ Σβαρτσκόγκλερ. Ο επιθετικά παρουσιαζόμενος ακτιβισμός του αγνόησε σκόπιμα τις συμβάσεις και τα ταμπού, με σκοπό να σοκάρει τον θεατή. Καταδικάστηκε σε 6 μήνες φυλάκιση μετά την εκδήλωση Τέχνη και Επανάσταση στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης το 1968, κατέφυγε στο Βερολίνο με την οικογένειά του και επέστρεψε στην Αυστρία το 1976. Ο Μπρους ούρησε σε ένα ποτήρι και στη συνέχεια σκέπασε το σώμα του με τα δικά του περιττώματα και τελείωσε το κομμάτι πίνοντας τα δικά του ούρα. Κατά τη διάρκεια της παράστασης ο Μπρους τραγούδησε επίσης τον Αυστριακό Εθνικό Ύμνο ενώ αυνανιζόταν. Ο Μπρους τελείωσε το κομμάτι κάνοντας εμετό και στη συνέχεια συνελήφθη. Μέσα από αυτό το κομμάτι και τις άλλες ερμηνείες του, ο Μπρους ήλπιζε να αποκαλύψει την ακόμα φασιστική ουσία του έθνους. Αυτή η παράσταση προκάλεσε δημόσια οργή εκείνη την εποχή και βαφτίστηκε από τα μέσα ενημέρωσης "Πανεπιστημιακός Γουρουνάκι". Ο Μπρους ήταν επίσης εκδότης του Schastrommel (τύμπανο προβάτου) (έκδοση του συγγραφέα) από το 1969 και μετά. Συμμετείχε στο ΟΧΙ! Κίνημα τέχνης. Το 1966 ήταν μαζί με τους Γκούσταβ Μέτσγκερ, Όττο Μούελ, Βολφ Βόστελ, Γιόκο Όνο και άλλους συμμετέχοντες στο Συμπόσιο Καταστροφή στην Τέχνη ( DIAS ) στο Λονδίνο. [20]

Ο Γκύντερ Μπρους συμμετείχε στην Documenta 5 στο Κάσελ το 1972 και εκπροσωπήθηκε ως καλλιτέχνης στα Documenta 6 (1977) και Documenta 7 το 1982. Από το 1970 ξεκίνησε το μυθιστόρημά του Irrwisch, το οποίο βασιζόταν σε πολλές ζωγραφιές. Προέκυψαν έργα που ονομάζει εικονογραφημένα ποιήματα που άνοιξαν μια νέα ενότητα στο έργο του Μπρους, καρπός του οποίου είναι το πλούσιο γραφικό και λογοτεχνικό έργο των δεκαετιών του 1970 και του 1980.

Ο Μπρους τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο της Αυστρίας το 1996. Τα περισσότερα έργα του είναι συγκλονιστικά και αμφιλεγόμενα. Το Γιοαννέουμ στεγάζει τώρα μια μόνιμη γκαλερί, που ονομάζεται Bruseum, που παρουσιάζει το έργο του Μπρους και των συναδέλφων Βιεννέζων ακτιβιστών.

Ο Μπρους ήταν αρθρογράφος και εικονογράφος για το αυστριακό μηνιαίο περιοδικό Datum από το καλοκαίρι του 2005. Ζούσε και εργαζόταν στο Γκρατς και στα Κανάρια Νησιά.

Ο Κουρτ Φλέκερ, τότε πολιτιστικός σύμβουλος για τη Στυρία, έθεσε τον θεμέλιο λίθο για το δικό του Μουσείο Μπρους το 2008 με μια αγορά συλλογής για τη Νέα Πινακοθήκη Γκρατς. Το "BRUSEUM", το οποίο άνοιξε στις 26 Νοεμβρίου 2011 στη νέα τοποθεσία της Νέα Πινακοθήκη Γκρατς στην Περιοχή Γιοαννέουμ, έχει σχεδιαστεί ως ένας μόνιμος εκθεσιακός χώρος υψηλού προφίλ. Είναι αφιερωμένο στη διατήρηση κεντρικών έργων του καλλιτέχνη.

Το 2010, η εταιρεία οικιακών βίντεο καλλιτεχνικών ταινιών με έδρα το Βερολίνο Edition Kröthenhayn κυκλοφόρησε ένα κουτί που περιελάμβανε ένα DVD που περιείχε τις ταινίες του (συμπεριλαμβανομένου, μεταξύ άλλων, 8/64: Ana – Aktion Brus, 10c/65: Brus wünscht euch seine Weihnachten, 10b/65 : Silber – Aktion Brus, 10/65: Selbstverstümmelung, 16/67: 20. Σεπτέμβριος, Die Blumen des Bösen, Στραγγαλισμός, Ψυχο-Dramolett, Kunst und Revolution, Osmose, Einatmen – Ausatmen, Handlung, Zerreißprobe, Selbstbemalung, και Wiener Spaziergang), σε σκηνοθεσία, μεταξύ άλλων, Κουρτ Κρεν, Πέτερ Γκόρσεν, Χανς Κριστόφ Στένζελ, Έρνστ Σμιντ, Χέλμουτ Κρόνμπεργκερ, Βέρνερ Σουλτς, Όττο Μούελ, καθώς και από τον ίδιο τον Μπρους και τη σύζυγό του Άννι Μπρους, που συγκεντρώθηκαν και παρουσιάστηκαν σε μορφή ντοκιμαντέρ από τον Πέτερ Κάσπερακ, συνολικής διάρκειας 82 λεπτών σε περιορισμένη έκδοση χιλίων αριθμημένων αντιγράφων με τον τίτλο Ανάλυση Σώματος: Ενέργειες 1964–1970 . Το DVD περιλαμβάνει επίσης ένα τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ 52 λεπτών του 2004 για τον Μπρους που ονομάζεται Τρομερά ευάλωτος – Γκύντερ Μπρους σε σκηνοθεσία Πέτερ Κάσπερακ, Ανίτα Νατμέσνιγκ και Άνταμ Βάλις καθώς και πολλές διαφάνειες φωτογραφίας Ακτιβισμού από τον Λούντβιχ Χόφενραιχ και άλλους. Το κουτί περιλαμβάνει επίσης ένα βιβλίο 100 σελίδων με φωτογραφίες και κείμενα των Πήτερ Βάιμπελ και Τίο Άλτενμπεργκ. [21]

Η σύζυγός του Άνα έπαιξε ουσιαστικό ρόλο στο έργο του Μπρους. Σε μια συνέντευξη σε εφημερίδα το 2018, είπε ότι συμμετείχε στην καμπάνια "Γάμος" του Ρούντολφ Σβαρτσκόγκλερ, επειδή η γυναίκα του Σβαρτσκόγκλερ δεν θα ήταν ποτέ πρόθυμη να δείξει το στήθος της και ο Σβαρτσκόγκλερ ήταν πολύ ντροπαλός, για να ρωτήσει μια γυναίκα. Επιπλέον, κάποτε πήρε 40 προφυλακτικά από ένα φαρμακείο για μια ενέργεια από τον Χέρμαν Νιτς, γιατί ο Νιτς δεν τόλμησε να τα αγοράσει ο ίδιος.

Απεβίωσε σε ηλικία 85 ετών στις 10 Φεβρουαρίου 2024.[22]

Επιλεγμένες εκθέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 2018: Αναταραχή μετά την καταιγίδα - Γκύντερ Μπρους, Belvedere 21, Βιέννη, Αυστρία
  • 2011: Σκηνική Δράση: Παράσταση Φωτογραφίας από το 1960, MoMA - Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Νέα Υόρκη, Η.Π.Α.
  • 2010: Ρήξεις και συνέχειες: Φωτογραφία, που έγινε μετά το 1960 από τη συλλογή MFAH, Μουσείο Καλών Τεχνών, Χιούστον, Η.Π.Α.
  • 2006: Αρχικές Εκκρίσεις: Αναδρομική έκθεση του Γκύντερ Μπρους, Slought Foundation, Φιλαδέλφεια, Η.Π.Α.
  • 2006: Μέσα Μου/Έξω από Μένα, PS1. MoMa, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
  • 2005: Νευρική σιωπή στον Ορίζοντα, MACBA Museu d'Art Contemporani, Βαρκελώνη, Ισπανία
  • 2005: Ταξίδι γύρω από το έργο - Αναδρομική έκθεση από 1960 έως 1996, Galleria d'Arte Moderna I GAM, Μπολόνια, Ιταλία
  • 2004: Πίσω από τα γεγονότα. Διαλειτουργίες 1968 – 1975, Fundació Joan Miró, Βαρκελώνη, Ισπανία
  • 1996: Εκτός δράσης, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Λος Άντζελες, Η.Π.Α.
  • 1993: Αναδρομική έκθεση «Όριο ορατότητας – Όριο οπτικής», Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού, Παρίσι, Γαλλία
  • 1986: Αναδρομική έκθεση «Η επισκόπηση», Μουσείο του 20ου αιώνα, Βιέννη, Λένμπαχαους Μόναχο, Αίθουσα Τέχνης Ντίσελντορφ, Γερμανία
  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 3  Μαΐου 2014.
  2. 2,0 2,1 «Günter Brus». (Ολλανδικά) RKDartists. 13582.
  3. 3,0 3,1 (Δανικά, Αγγλικά) Kunstindeks Danmark. 34514. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. «Zemřel Günter Brus». (Τσεχικά) Divadelní noviny. d:Q69991444. 18  Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 25  Φεβρουαρίου 2024.
  6. (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 833. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12018319t. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. CONOR.SI. 15961699.
  9. Ανακτήθηκε στις 7  Μαΐου 2020.
  10. 10,0 10,1 10,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/26290. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  12. fotoCH. 28619. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  13. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  14. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  15. 35597. Ανακτήθηκε στις 4  Δεκεμβρίου 2019.
  16. «Das Unvorhandene allein ist nur das Unverstandene.». Ανακτήθηκε στις 7  Σεπτεμβρίου 2021.
  17. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/nl/explore/artists/13582. Ανακτήθηκε στις 10  Σεπτεμβρίου 2021.
  18. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουνίου 2020.
  19. www.wien.gv.at/kultur/abteilung/ehrungen/preise/preistraeger.html#bild. Ανακτήθηκε στις 31  Ιουλίου 2018.
  20. [1] Αρχειοθετήθηκε 2022-05-25 στο Wayback Machine. Destruction in Art Symposium (DIAS), London, 1966.
  21. «Körperanalysen: Aktionen 1964–1970». Edition Kröthenhayn. 1 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2014. 
  22. «Aktionskünstler Günter Brus gestorben». kurier.at (στα Γερμανικά). 11 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2024. 

Περαιτέρω ανάγνωση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]