Γκόνγκα
| Γκόνγκα | |
|---|---|
 | |
 | |
| Ύψος | 7.556 μέτρα |
| Οροσειρά | Daxue Mountains |
| Ήπειρος | Ασία |
| Χώρες | Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας |
| wikidata () | |
Το Όρος Γκόνγκ(κ)α (απλοπ. κινεζ. 贡嘎山, παραδ. κινεζ. 貢嘎山, λατινική μεταγραφή Gongga), επίσης γνωστό ως Μίνγια Κόνκα (χαμς Mi'nyâg Gong'ga Riwo), είναι το υψηλότερο βουνό στην επαρχία Σιτσουάν της Κίνας. Είναι συνακόλουθα γνωστό στους ντόπιους και ως «Ο βασιλιάς των βουνών του Σιτσουάν».
Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Γκόνγκα ανήκει στην οροσειρά Νταχσουέ Σαν και βρίσκεται μεταξύ των ποταμών Νταντού και Γιαλόνγκ, μέρος της ορεινής περιοχής Χεν-ντουάν ή Σινοθιβετιανών Ορέων, των οποίων είναι το υψηλότερο όρος. Το Γκόνγκα είναι το ανατολικότερο βουνό με ύψος κορυφής μεγαλύτερο των 7.000 μέτρων στον κόσμο, δηλαδή δεν υπάρχει υψηλότερο σημείο από εκεί μέχρι τον μεσημβρινό των 180 μοιρών και τη γραμμή αλλαγής ημερομηνίας στα μέσα του Ειρηνικού Ωκεανού. Συγκεκριμένα, η υψηλότερη κορυφή του φθάνει σε υψόμετρο 7.556 μέτρα και είναι η 41η σε υψόμετρο κορυφή της Γης και η δωδέκατη υψηλότερη όλης της Κίνας. Είναι τέλος το δεύτερο υψηλότερο βουνό της Κίνας και τρίτο του κόσμου που δεν ανήκει στις οροσειρές Ιμαλαΐων/Καρακορούμ.
Ιστορικά δεδομένα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι πρώτοι Δυτικοί εξερευνητές σε αυτή την περιοχή άκουσαν αναφορές για ένα εξαιρετικά ψηλό βουνό και το αναζήτησαν. Μια πρώιμη απομακρυσμένη μέτρηση του βουνού, που ονομαζόταν τότε Μποκούνκα, πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά από την αποστολή του κόμη Μπέλα Σετσένι[1] το 1877-1880. Αυτή η μέτρηση έθεσε το υψόμετρο της κορυφής στα 7.600 μέτρα. Σαράντα πέντε χρόνια αργότερα, το βουνό, υπό την ονομασία τώρα Γκανγκ-κα, σχεδιάστηκε από τον ιεραπόστολο Τζ. Χ. Έντγκαρ και πάλι από απόσταση.
Το 1929 ο εξερευνητής Τζόζεφ Ροκ, κάνοντας μια προσπάθεια να μετρήσει το υψόμετρό του, υπολόγισε εσφαλμένα το ύψος του ως 9.220 μέτρα, οπότε και τηλεγράφησε στη National Geographic Society για να ανακοινώσει τη Μίνγια Κόνκα ως το υψηλότερο βουνό στον κόσμο.[1] Αυτή η μέτρηση αντιμετωπίστηκε εξ αρχής με καχυποψία και η απόφαση της Εταιρείας να ελέγξει τους υπολογισμούς του Ροκ πριν από τη δημοσίευση ήταν βάσιμη. Μετά από συζητήσεις με την Εταιρεία, ο Ροκ μείωσε την αξίωση σε 7.803 μέτρα στην επίσημη δημοσίευσή του.
Το 1930 ο Ελβετός χαρτογράφος Έντουαρντ Ίμχοφ οδήγησε μια αποστολή που μέτρησε το υψόμετρο του βουνού[2] σε 7.590 μέτρα. Πλούσιο εικονογραφημένο βιβλίο μεγάλης μορφής για την αποστολή τελικά εκδόθηκε από τον Έντουαρντ Ίμχοφ υπό τον τίτλο Die Großen Kalten Berge von Szetchuan (εκδ. Orell Fussli Verlag, Ζυρίχη 1974). Το βιβλίο αυτό περιλαμβάνει πολλούς έγχρωμους πίνακες του Ίμχοφ, συμπεριλαμβανομένων εικόνων του μοναστηριού που υπήρχε τότε στους πρόποδες του ιερού βουνού. (Το μοναστήρι αυτό του Θιβετιανού Βουδισμού, που τεκμηριώθηκε σε εικόνα από τον Ίμχοφ, καταστράφηκε σχεδόν πλήρως κατά τη διάρκεια της κινεζικής Πολιτιστικής Επανάστασης, γύρω στο 1972-1974.)
Μια καταλλήλως εξοπλισμένη αμερικανική ομάδα επέστρεψε στο βουνό το 1932, και διεξήγαγε μια ακριβή τοπογραφική έρευνα για την κορυφή και τη γύρω περιοχή. Η μέτρηση υψομέτρου κορυφής τους συμφώνησε ακριβώς με εκείνη του Imhof Μ. Δύο μέλη της ομάδας, οι Τέρις Μουρ (Terris Moore, 1908-1993) και Ρίτσαρντ Μπέρντσαλ (Richard Burdsall), κατάφεραν να ανέβουν στην κορυφή. Ξεκίνησαν από τη δυτική πλευρά του βουνού και ανέβηκαν στη βορειοδυτική ράχη. Αυτό ήταν αξιοσημείωτο επίτευγμα εκείνη την εποχή, λαμβάνοντας υπόψη το ύψος του βουνού, το πόσο απομακρυσμένο ήταν και το ολιγομελές της ομάδας. Επιπλέον, αυτή η κορυφή ήταν η υψηλότερη κορυφή που έφτασαν ποτέ Αμερικανοί έως το 1958 (αν και οι Αμερικανοί είχαν φτάσει τότε σε υψηλότερα σημεία μη κορυφής). Το βιβλίο που γράφτηκε από τα μέλη της αποστολής με τίτλο Men Against The Clouds [3]παραμένει ένα κλασικό έργο στη βιβλιογραφία της ορειβασίας.
Τον Μάιο του 1957 μια κινεζική ορειβατική ομάδα ισχυρίστηκε ότι ανέβηκε στη Μίνγια Κόνκα μέσω της διαδρομής βορειοδυτικής ράχης που καθιέρωσαν οι Μουρ και Μπέρντσαλ. Με περιορισμένη εμπειρία αναρρίχησης και πρωτόγονο εξοπλισμό, 6 ορειβάτες έφθασαν μεν στην κορυφή, αλλά 4 πέθαναν στην προσπάθεια. Για πολιτικούς λόγους, αυτή η περιοχή της Κίνας δεν ήταν προσβάσιμη από ξένους ορειβάτες μετά τη δεκαετία του 1930. Το 1980 η περιοχή άνοιξε και πάλι σε ξένες αποστολές. Ο Λάνς Όουενς έλαβε την πρώτη άδεια από τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας για να οδηγήσει ξένη (αμερικανική) ορειβατική αποστολή στην Κίνα και το Θιβέτ, οπότε ανέβηκε στο Γκόνγκα το 1980. Αυτή η αποστολή άνοιξε τη σύγχρονη εποχή της διεθνούς αναρριχήσεως στην Κίνα. Η αποστολή, που διοργανώθηκε από τον Όυοενς, επεχείρησε από την (ακόμα χωρίς πλήρη αναρρίχηση και εξαιρετικά δύσκολη) δυτική πλευρά του βουνού.
Θάνατοι στο βουνό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεγάλος αριθμός θανάτων ορειβατών έχει συμβεί στο όρος Γκόνγκ(κ)α, το οποίο απολύτως δικαιολογημένα έχει κερδίσει τη φήμη του δύσκολου και επικίνδυνου βουνού. Ενώ η πρώτη διαδρομή αναβάσεως, από τη βορειοδυτική ράχη, εμφανίζεται απλή τεχνικώς, ενέχει σοβαρούς κινδύνους χιονοστιβάδας, που επαυξάνονται από τον εξαιρετικά απρόβλεπτο καιρό του βουνού. Εκτός από τους 4 νεκρούς Κινέζους του 1957, το 1980 ένας Αμερικανός ορειβάτης πέθανε από χιονοστιβάδα στη βορειοδυτική αυτή διαδρομή.[4] Σε μια αποτυχημένη προσπάθεια του 1981 για την κορυφή, οκτώ Ιάπωνες ορειβάτες σκοτώθηκαν από πτώση.[5][6] Μέχρι το 1999, περισσότεροι ορειβάτες είχαν σκοτωθεί προσπαθώντας να ανέβουν στο βουνό από όσοι είχαν φτάσει στην κορυφή.[7]
Το 2003 το SummitPost[6] ανέφερε ότι το Γκόνγκα είχε «κατακτηθεί» μόλις οκτώ φορές και ότι συνολικά 22 ορειβάτες έφτασαν στην κορυφή, ενώ 16 πέθαναν στην προσπάθεια. (Αυτές οι στατιστικές ενδέχεται να μη λαμβάνουν υπόψη τους 4 Κινέζους που σκοτώθηκαν στην αποστολή του 1957.) Τον Οκτώβριο του 2017 κινεζικά ΜΜΕ ανέφεραν ότι ο Τσέχος Πάβελ Kořínek είχε φθάσει στην κορυφή του Γκόνγκα, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια (από το 2002) που κάποιος είχε ανεβεί το βουνό επιτυχώς. Το σχετικό άρθρο συνοψίζει ως εξής την ιστορία αναρριχήσεων του «Γκόνγκα Σαν» (ή Μίνγια Κόνκα):
«Η κύρια κορυφή έχει σμιλευθεί από τους πάγους σε κώνο, με τους γύρω βράχους να έχουν κλίσεις 60° έως 70°. Σε συνδυασμό με τον άσχημο καιρό στην περιοχή, είναι δύσκολο να κατακτηθεί. Η κορυφή είναι πολύ πιο δύσκολη από το Έβερεστ. Σύμφωνα με ελλιπή στατιστικά στοιχεία, έως τον Σεπτέμβριο του 2017, συνολικά 32 άνθρωποι είχαν φτάσει με επιτυχία στην κορυφή και 21 σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια προσπαθειών να ανεβούν σε αυτή. Σύμφωνα με την Sichuan Mountaineering Association, το ποσοστό θνησιμότητας του Γκόνγκα είναι πολύ υψηλότερο από του Έβερεστ και από τις 13 κορυφές άνω των 8.000 μέτρων, καθιστώντας την κορυφή με το υψηλότερο ποσοστό θανάτων στον κόσμο.»
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Arnold Heim: «The Glaciation and Solifluction of Minya Gongkar», The Geographical Journal, τόμ. 87, No. 5 (Μάιος 1936), σσ. 444–450, εκδ. The Royal Geographical Society (με το Institute of British Geographers)
- ↑ «Expedition zum Minya Konka in Chinesisch Tibet 1930». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2010.
- ↑ R. Burdsall, T. Moore, A. Emmons και J. Young: Men Against The Clouds, αναθεωρημένη έκδ., The Mountaineers, 1980.
- ↑ Rick Ridgeway: Below Another Sky: A Mountain Adventure in Search of a Lost Father, 2000
- ↑ Searchers find body missing for 26 years, AAP, Jun 12 2007 Αρχειοθετήθηκε June 5, 2011, στο Wayback Machine.
- ↑ 6,0 6,1 SummitPost Minya Konka (Gongga Shan)
- ↑ Macfarlane, Robert (15 Οκτωβρίου 2012). «Ice, from The Old Ways: A Journey on Foot». Design Observer. Observer Omnimedia LLC. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|