Γκρέκο (περιοδικό)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Γκρέκο (ή Γκρέκο, ο Ήρως των Γηπέδων) ήταν εβδομαδιαίο παιδικό λαϊκό περιοδικό ποδοσφαιρικών περιπετειών που γράφτηκε από τον Γιώργο Μαρμαρίδη, εικονογραφήθηκε από τον Byron (Βύρων Απτόσογλου) και κυκλοφόρησε σε 72 τεύχη από τον εκδοτικό οίκος Γενικαί Εκδοτικαί Επιχειρήσεις ΟΕ, από τις 7 Μαΐου του 1959 έως τις 2 Σεπτεμβρίου του 1960.
Η δράση του αφηγήματος τοποθετείται στη Βραζιλία και μέσα από τις σελίδες του περιοδικού περνάνε αρκετά πραγματικά στοιχεία για τη δομή και τις γνωστές ομάδες του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Την εποχή που κυκλοφορούσε ο "Γκρέκο" το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο ήταν το συνώνυμο της θεαματικής ποδοσφαιρικής δεξιοτεχνίας, χάρη στην εθνική Βραζιλίας η οποία είχε κατακτήσει το 1958 το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, οδηγούμενη από το 17χρονο αστέρι της «Σάντος» του Σάο Πάολο, τον Πελέ.
Χαρακτήρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρωταγωνιστής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κεντρικός ήρωας του αφηγήματος είναι ένα 17χρονο ορφανό ελληνόπουλο, ο Κώστας Γεωργίου, που ζει ολομόναχο στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Σπάνιο ποδοσφαιρικό ταλέντο, οι συγκυρίες το οδηγούν να παίξει σε μια από τις μεγάλες ομάδες του πρωταθλήματος των "παουλίστας", δηλαδή των ομάδων του Σάο Πάολο. Πρόκειται για την"Τόρεντ", φανταστικό δημιούργημα του συγγραφέα. Στα γήπεδα της Βραζιλίας και γενικότερα της Νότιας Αμερικής ο νεαρός Έλληνας, χάρη στα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα, αναδεικνύεται σαν ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στον κόσμο με την προσωνυμία «Γκρέκο» (Έλληνας).
Δευτερεύοντες χαρακτήρες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην ποδοσφαιρική και κοινωνική του ζωή πλαισιώνεται από τον Σιού (πλήρες όνομα: Ίντσου Να Τιάρα Λαμάτα, που σημαίνει στη γλώσσα του: Ο Γενναίος Αετός με την Τρυφερή Καρδιά), την αγαπημένη του την Άμπυ, που στο τέλος θα γίνει γυναίκα του, τον αδελφό της και συμπαίκτη του στην ομάδα τον Τζέντο, τον Νίνο Ζανίνο, γκαφατζή αστυνομικό υπεύθυνο ασφάλειας της ομάδας, που έχει ως βοηθό ένα πανέξυπνο αστυνομικό μπουλντόγκ, τον "Ναύτη", τον συμπατριώτη του και συμπαίκτη του Νίκο Λυκούρη, που έχει την την προσωνυμία "Βελούδινος" για το εξαιρετικά ισχυρό του σουτ και τον Σιρόκο Μενεστρέλλο, μασέρ της ομάδας, του οποίου οι ταχυδακτυλουργικές ικανότητες και η παροιμιώδης αφηρημάδα του προσθέτουν μιαν ακόμα νότα ευθυμίας κοντά σε αυτή του γκαφατζή αστυνομικού.
Χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στην καταγραφή των λαϊκών παιδικών φυλλαδίων, ανάλογα με το θέμα τους, το Γκρέκο κατατάσσεται στα περιοδικά με ποδοσφαιρικές περιπέτειες. Ωστόσο, ανάμεσα στις περιγραφές ποδοσφαιρικών αγώνων, ο ήρωας και η παρέα του εμπλέκονται και σε περιπέτειες με αστυνομική δράση, που σε αρκετές περιπτώσεις η ανάπτυξή τους ξεπερνάει σε σελίδες τεύχους το ποδοσφαιρικό μέρος.
Η ύλη του κάθε εβδομαδιαίου τεύχους ολοκληρωνόταν με βιογραφικά δυο γνωστών Ελλήνων ποδοσφαιριστών και αθλητών στίβου που συνοδεύονταν από ένθετα χρωματιστά πορτρέτα τους σε "χαρτάκια" (μικρές αφισέτες), ενώ από τα μισά τεύχη περίπου της σειράς στο οπισθόφυλλο παρουσιάζονταν ποδοσφαιρικές ομάδες της Α’ και Β’ εθνικής, θεσμός στο ελληνικό ποδόσφαιρο, που μόλις εκείνη τη χρονιά είχε ιδρυθεί.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- περιοδικό «Γκρέκο», τεύχη 1-72