Γκιρίτζα Πρασάντ Τζόσι
| Γκιρίτζα Πρασάντ Τζόσι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1939 |
| Θάνατος | 1987 |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Νεβάρι νεπαλεζική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ποιητής |
Ο Γκιρίτζα Πρασάντ Τζόσι (Ντεβανάγκαρι: गिरिजाप्रसाद जोशी) (1939–1987) ήταν πολύπλευρος Νεπαλέζος ποιητής που έθεσε μια νέα τάση για τη λογοτεχνία στα Νεπάλ Μπάσα.[1] Τα ποιήματα, έπη, θεατρικά έργα και μυθιστορήματά του έσπασαν τη παράδοση και διέσχισαν τα συμβατικά σύνορα. Έχει τιμηθεί με το τίτλο του μεγάλου ποιητή.[2]
Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζόσι γεννήθηκε στο Σάνχου (Σάκουα), μια μικρή πόλη στην κοιλάδα του Κατμαντού. Ο πατέρας του ονομαζόταν Ντεβ Πρασάντ και η μητέρα του ήταν η Χάντγκα Ντέβι Τζόσι. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο λύκειο, απέκτησε πτυχίο πανεπιστημίου και δίδαξε σε διάφορα σχολεία. Το 1981, έγινε διευθυντής του Ράστριγια Μαντιαμίκ Βιντγιαλάγια στο Ιντραγιάνι.[3]
Λογοτεχνική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζόσι δημοσίευσε το πρώτο του ποίημα στο περιοδικό Dharmodaya το 1958. Έχει περιγραφεί ως επηρεασμένος από αριστερές απόψεις, αλλά τα έργα του περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων από προοδευτικό σε ρομαντικό.[4]
Τα ποιήματα και οι ιστορίες του μιλούν για τις καταπιεσμένες μάζες. Η συγγραφική καριέρα του Τζόσι κάλυπτε τα χρόνια του κατασταλτικού συστήματος Παντσαγιάτ (1962-1990), όπου οι συγγραφείς στα Νεπάλ Μπάσα συνελήφθησαν και βασανίστηκαν. Τα γραπτά σε γλώσσες διαφορετικές από τα νεπαλικά καταπνίγονταν και δεν επιτρεπόταν η δημιουργία νέων εκδόσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, τα έργα του Τζόσι ενέπνευσαν λογοτεχνικά και πολιτιστικά κινήματα.[5]
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Τζόσι ήταν παραγωγικός συγγραφέας. Κατά την περίοδο 1958-1987, παρήγαγε 11 μυθιστορήματα, εννέα βιβλία ποίησης, 10 ιστορικά βιβλία, δύο έπη, δύο έργα και τέσσερα βιβλία με τραγούδια. Τα μεγαλύτερα μυθιστορήματά του είναι τα Σιλουσουάν και η Μπιπάτρα.[6] Παρομοίως, το Σίλου-με: Τσιπουχάμ είναι γνωστό σύντομο μυθιστόρημα.[7]
Το ποίημα με τίτλο Χακουγκούνια Νχαπάνμχα Γκαγιάκ ("Ο πρώτος τραγουδιστής του μαύρου λόφου") είναι το μακρύτερο ποίημα στα Νεπάλ Μπάσα.[8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Bajracharya, Phanindra Ratna (2003). Who's Who in Nepal Bhasha. Kathmandu: Nepal Bhasa Academy. (ISBN 99933-560-0-X). Page 125.
- ↑ «Mahakavi Girija Prasad Mhasike ("Profile of Great Poet Girija Prasad")». Sandhya Times. 19 March 2012. Page 3.
- ↑ Bajracharya, Phanindra Ratna (2003). Who's Who in Nepal Bhasha. Kathmandu: Nepal Bhasa Academy. (ISBN 99933-560-0-X). Page 125.
- ↑ Bajracharya, Phanindra Ratna (2003). Who's Who in Nepal Bhasha. Kathmandu: Nepal Bhasa Academy. (ISBN 99933-560-0-X). Page 125.
- ↑ Shrestha, Bal Gopal (January 1999). «The Newars: The Indigenous Population of the Kathmandu Valley in the Modern State of Nepal)». CNAS Journal. http://www.thlib.org/static/reprints/contributions/CNAS_26_01_04.pdf. Ανακτήθηκε στις 20 March 2012. Pages 91-92.
- ↑ «Mahakavi Girija Prasadya Bunhi Hanachwana ("Great Poet Girija Prasad's birth anniversary being celebrated")». Gorkhapatra. 20 March 2012. Page 9.
- ↑ «Library of Congress Catalog Record». Library of Congress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2012.
- ↑ «Mahakavi Girija Prasad Mhasike ("Profile of Great Poet Girija Prasad")». Sandhya Times. 19 March 2012. Page 3.
|