Γκαλάντριελ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Γκαλάντριελ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Εθνικότητα | Νόλντορ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κέλεμπορν |
| Τέκνα | Κελεμπρίαν |
| Γονείς | Φινάρφιν και Eärwen |
| Αδέλφια | Orodreth Φίνροντ Angrod Aegnor |
| Οικογένεια | Οίκος των Φίνγουε |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Γκαλάντριελ (αγγλικά: Galadriel) είναι μυθιστορηματικός χαρακτήρας που δημιουργήθηκε από τον Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν στα γραπτά του για τα ιστορίες που διαδραματίζονται στην Μέση Γη. Εμφανίζεται στην τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, στο Σιλμαρίλλιον και στις Ατέλειωτες Ιστορίες.
Ήταν ένα βασιλικού γένους ξωτικό τόσο των Νόλντορ όσο και των Τελέρι, καθώς ήταν εγγονή του βασιλιά Φίνγουε και του βασιλιά Όλγουε[1]. Ήταν επίσης στενός συγγενής του βασιλιά Ίνγκουε των Βάνιαρ μέσω της γιαγιάς της Ίντις. Η Γκαλάντριελ ήταν ηγέτιδα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Νόλντορ, και παρών στη φυγή τους από το Βάλινορ κατά την Πρώτη Εποχή. Προς το τέλος της παραμονής της στη Μέση Γη, ήταν από κοινού ηγεμόνας του Λοθλόριεν με τον σύζυγό της Σέλεμπορν, όταν ήταν γνωστή ως η Κυρία του Λόριεν, η Κυρία του Γκάλαντριμ, η Κυρία του Φωτός ή η Κυρία του Χρυσού Ξύλου. Η κόρη της, η Σελέμπριαν, ήταν σύζυγος του Έλροντ και μητέρα των Άργουεν, Έλλανταν και Έλροχιρ.
Ο Τόλκιν περιγράφει την Γκαλάντριελ ως «το ισχυρότερο και πιο ωραίο από όλα τα Ξωτικά που παρέμειναν στη Μέση Γη» (μετά τον θάνατο του Γκιλ-Γκαλάντ) και «η μεγαλύτερη από τις γυναίκες των ξωτικών».
Βιογραφία (φανταστική)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ιστορίες για την ζωή της Γκαλάντριελ πριν από τον πόλεμο του δαχτυλιδιού, εμφανίζονται τόσο στο Σιλμαρίλλιον όσο και στις Ατέλειωτες Ιστορίες. Ήταν η μοναδική κόρη και το μικρότερο παιδί του Φινάρφιν, πρίγκιπα των Νόλντορ, και της Έργουεν, κόρης του Όλγουε και ξαδέρφη του Λούθιεν. Τα μεγαλύτερα αδέρφια της ήταν οι Φίνροντ, Φέλαγκουντ, και Άεγκνορ.[2] Γεννήθηκε στο Βάλινορ και είχε την ικανότητα να κοιτάζει στο μυαλό των άλλων για να τους κρίνει δίκαια. Ήταν μέλος του βασιλικού οίκου των Φίνγουε. Η Γκαλάντριελ αποκαλούνταν συχνά το πιο ωραίο από όλα τα Ξωτικά, είτε στο Άμαν είτε στη Μέση Γη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Τόλκιν, Τζ. Ρ. Ρ. Το Σιλμαρίλλιον. Αθήνα: Αίολος. σελ. 434-435. ISBN 960-7267-92-3.
- ↑ Tolkien, G. R. R. The Silmarillion (στα Αγγλικά). edited by Christopher Tolkien. London: Harper Collins. ISBN 978-0-00-853789-0.