Γιοχάνες Βάρες
| Γιοχάνες Βάρες Johannes Vares | |
|---|---|
 | |
| Πρωθυπουργός της Εσθονίας | |
| Περίοδος 21 Ιουνίου 1940 – 25 Αυγούστου 1940 | |
| Πρόεδρος | Κωνσταντίν Πετς |
| Προκάτοχος | Γιούρι Ούλουοτς |
| Διάδοχος | Ενσωμάτωση στην ΕΣΣΔ |
| Πρόεδρος Ανωτάτου Σόβιετ Εσθονίας | |
| Περίοδος 1940 – 29 Νοεμβρίου 1946 | |
| Διάδοχος | Νίγκολ Άντρεσεν |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 12 Ιανουαρίου 1890, Κίισα, Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Θάνατος | 29 Νοεμβρίου 1946 (56 ετών) Τάλιν, ΕΣΣΔ |
| Εθνότητα | Εσθονός |
| Υπηκοότητα | Ρωσική/ Εσθονική/ Σοβιετική |
| Πολιτικό κόμμα | Κομμουνιστικό Κόμμα Εσθονίας |
| Σύζυγος | Εμίλ Βάρες |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Κιέβου |
| Επάγγελμα | Γιατρός |
| Παρωνύμιο | Μπάρμπαρους |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιοχάνες Βάρες (εσθονικά: Johannes Vares, 31 Δεκεμβρίου 1899/12 Ιανουαρίου 1890 - 29 Νοεμβρίου 1946) ήταν Εσθονός λογοτέχνης, γιατρός και πολιτικός[1].
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο χωριό Κίισα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (σήμερα ο οικισμός ανήκει στην Εσθονία) και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Κιέβου. Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στον ρωσικό στρατό ως γιατρός, ιδιότητα με την οποία συμμετείχε και την περίοδο 1918 - 1920 στον νεοσύστατο εσθονικό στρατό στα πλαίσια του Πολέμου της Ανεξαρτησίας.
Στις 21 Ιουνίου του 1940, μετά την κατάληψη της Εσθονίας από τα σοβιετικά στρατεύματα, διορίστηκε πρωθυπουργός της χώρας[2] κηρύσσοντας την μετατροπή του κράτους σε λαϊκή δημομοκρατία, ενώ την επόμενη μέρα ανήγγειλε την υποβολή αίτησης του κράτους για υπαγωγή στην ΕΣΣΔ[3]. Διατηρήθηκε στη θέση του πρωθυπουργού μέχρι τις 25 Αυγούστου[4] του ίδιου έτους όταν η Εσθονία προσαρτήθηκε επίσημα στη Σοβιετική Ένωση. Μετά από αυτή την εξέλιξη ορίστηκε γενικός γραμματέας του Ανωτάτου Σόβιετ της Εσθονίας και κατά το διάστημα της γερμανικής κατοχής (1941 - 1944) διετέλεσε επικεφαλής της εξόριστης κυβέρνησης που είχε καταφύγει εντός σοβιετικού εδάφους[5].
Βρέθηκε νεκρός την 29η Νοεμβρίου του 1946[6] στο Παλάτι Κάντριοργκ του Τάλιν. Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή ο θάνατος του Βάρες οφείλεται σε αυτοκτονία, καθώς ο ίδιος ήταν απογοητευμένος από την κατάσταση που είχε επιβάλει η σοβιετική πολιτική στη χώρα[7], ενώ άλλες απόψεις υποστηρίζουν πως δολοφονήθηκε ή οδηγήθηκε στην αυτοχειρία από την NKVD[8][9].
Λογοτεχνική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παράλληλα ο Βάρες ήταν ποιητής (γνωστός υπό το φιλολογικό ψευδώνυμο Johannes Vares Barbarus) και ιδεολογικά ανήκε στη ριζοσπαστική σοσιαλιστική πτέρυγα. Το 1917 προσχώρησε στην νεοσύστατη λογοτεχνική ομάδα Σιούρου, τα μέλη της οποίας εισήγαγαν στα εσθονικά γράμματα καινοτόμες προσεγγίσεις με κύριο στοιχείο τον πασιφισμό[10]. Κυρίαρχο μοτίβο του λογοτεχνικού έργου του Βάρες ήταν η εξύμνηση της νέας - σοβιετικής - κοινωνίας, ενώ αντιπροσωπευτικό του ποίημα θεωρείται η Νυχτερινή πορεία του Αγίου Γεωργίου όπου καταπιάνεται με μια εσθονική εξέγερση του 14ου αιώνα ενάντια στην τοπική φεουδαρχία[11].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Tiina Kirss, Rutt Hinrikus (επιμ.), Estonian Life Stories, Central European University Press, 2009, σελ. 524.
- ↑ Tiina Kirss, Rutt Hinrikus (επιμ.), 2009, σελ. 517.
- ↑ Georg von Rauch, Die Geschichte der baltischen Staaten, University of California Press, 1974, σελ. 226.
- ↑ Romuald J. Misiunas,Rein Taagepera, The Baltic States. Years of Dependence, 1940-1980, University of California Press, 1983, σελ. 266.
- ↑ M. Laar, War in the Woods: Estonia's Struggle for Survival, 1944-1956, Howells House, 1992, σελ. 39.
- ↑ Tiina Kirss, Rutt Hinrikus (επιμ.), 2009, σελ. 392.
- ↑ Alexander Shtromas, Totalitarianism and the Prospects for World Order: Closing the Door on the Twentieth Century, Lexington Books, 2003, σελ. 283.
- ↑ Romuald J. Misiunas,Rein Taagepera, 1983, σελ. 75.
- ↑ David John Puderbaugh, 2006, σελ. 79.
- ↑ Jane Voorhees Zimmerli Art Museum, Art of the Baltics: The Struggle for Freedom of Artistic Expression Under the Soviets, 1945-1991, Rutgers University Press, 2001, σελ. 368.
- ↑ David John Puderbaugh, "My Fatherland is My Love": National Identity and Creativity and the Pivotal 1947 Soviet Estonian National Song Festival[νεκρός σύνδεσμος], ProQuest, 2006, σελ. 74, 81.
|